Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Roald van Dillewijn, Tijs Ham en Eric Magnee wijzen naar... Tja, naar wat eigenlijk? De grijsheid van het omslag, de gaten of misschien toch naar het brandrandje dat de laser naliet bij het snijden? Gaat het drietal voor het dromerige blauw of het intens Rothko-achtige purper dat je door de uitgespaarde vormen ziet? En dat sterretje, dat staat voor pointers. Wegwijzers, als paddenstoeltjes langs een fietspad dus, op weg naar leegte, vacuüm, niets of wellicht juist daarvandaan. Bij de pijltjes staan geen afstanden genoteerd. Daar doen ze niet aan, de heren van de rijzende *, achter hét hoesontwerp van het jaar.
Opgeborrelde vragen buitelen voort om even veel uitroeptekens, want op hun zelfgebouwde instrumentarium spelen de drie een volslagen uniek amalgaam van ambient, kraut- en postrock, drone en shoegaze. Dreigend en net zo zwanger van onheil als Godspeed You! Black Emperor, ook abstract analoog via Eliane Radigue en Can-achtig straf ritmisch, maar tegelijk toch olijk vrijbuiterig. The Void* kiest slim, maar niet opzichtig snugger, voor syncopen en dissonantie en weet met stemmig gebruik van noise kietelende timbres aan de toch al allesbehalve steriele elektronica toe te voegen. En dat in een kraakheldere productie vol lagen en ruimte, tussen Eno-gloed en de ijselijke dromerigheid van Múm.
Pulserende vlakken in bijna-monochroom hullen het trio in nevelwolken. Compositorische lijnen raken zo gefragmenteerd, lijken te worden uitgegumd en zonder liniaal opnieuw neergezet. Etsen zijn het in uiterst breekbaar materiaal, als graveringen in het dunst geblazen glas. Een twinkelende piano ketst licht door een prismatische breking wanneer zonlicht de kelk net op de juiste plek raakt. Een metronoom tik-takt, een schrijfmachine ratelt, slingerklokken zwieren en marcherende voeten drammen. Net echt, terwijl alles uit machines komt en Reichs Clapping Music en Drumming eindelijk en eindeloos een hedendaagse pendant vinden. Met deze meesterproef hebben de drie ettelijke zeer hoopvolle lijnen uitgezet in de ongewisse leegte die in het verschiet ligt. Weet je nog niks zeker. Point(ers) taken, wellicht?
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-void/values/26796/
Meer The Void* op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-void
Deel dit artikel: