Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
1. De eerste plaat die ik kocht:
“Dat was eind jaren zeventig, toen kocht ik de rode verzamelplaat van The Beatles. Mijn oudere zussen hebben me al snel laten kennismaken met goede muziek, zoals Bob Dylan en Neil Young. We werden in die jaren doodgegooid met punk uit Engeland, en dat luisterde ik ook. Ik ben begonnen in een punkband, we speelden covers van onder meer The Stranglers en The Buzzcocks. Vanaf dat moment ben ik niet meer gestopt met muziek maken.”
2. De beste plaat aller tijden:
“Dat vind ik enorm moeilijk. Iets als Pet Sounds vind ik mooi, maar niet het meesterwerk waar anderen het voor verslijten. Ik denk dat ik de platen van Neil Young, Zuma en zijn eerste soloplaat vooral, per saldo het meeste gedraaid heb. Ook de debuutplaat van The Only Ones, met de single ‘Another Girl, Another Planet’ heb ik grijsgedraaid. En de liveplaat van Golden Earring uit 1977 is heel belangrijk voor me geweest. Op die plaat heb ik leren gitaarspelen.”
3. Mijn favoriete americana-plaat:
“Ik weet niet zo goed waar dat genre begint dan wel ophoudt. Op dingen als Wilco en Slobberbone ben ik in ieder geval niet zo heel gek.
We zitten met Do-the-Undo niet zo in die hoek.
Als mensen vragen waarom we op Roots of Heaven staan, moet ik het antwoord ook schuldig blijven.
Ik luister wel graag naar Johnny Cash en Bonnie ‘Prince’ Billy. Vooral American Recordings III: Solitary Man, met zijn cover van ‘I See a Darkness’, vind ik erg mooi.
4. Mijn favoriete Neil Young plaat:
“Bij zijn titelloze solodebuut krijg ik een raar gevoel in mijn buik. Dat heb ik altijd bij dingen die ik heel goed vind. Zelf vindt Neil Young deze plaat terugblikkend maar niks. Neil Young zegt ook: ik heb die plaat niet opgenomen, maar overgedubbed. Het is echt laagje voor laagje opgenomen. De plaat erna, Everybody Knows This Is Nowhere, klinkt compleet anders. Die is met band opgenomen en heeft echt een live gevoel. Maar ik vind die eerste het meest speciaal.”
5. De plaat die ik met Do-the-Undo stiekem probeer te kopiëren:
Naturally van JJ Cale. Ook weer een plaat met heel veel sfeer. In de band delen we de liefde voor deze plaat. We houden bij de band wel van dezelfde dingen. Bijvoorbeeld Teenage Fanclub, de favoriete band van bassist Reyer Zwart. Op weg naar optredens merk je ook dat we op dezelfde frequentie zitten. Laatst draaiden we ‘Yes, the River Knows’ van The Doors, een minder bekend nummer maar wel mijn favoriete Doors-nummer. Toen kwam ik er achter dat Thijs (van Duijvenbode, toetsenist, red.) ook precies dat liedje het beste vindt. Dat zijn leuke momenten.”
6. De plaat waar ik met heel de familie (vrouw en kinderen) graag naar luister:
“De kinderliedjes van tegenwoordig, K3 en Kinderen voor Kinderen, daar knap ik enorm op af. Er zitten van die moderne beats in, dat vind ik niks. In de jaren zestig en zeventig maakten ze nog mooi gearrangeerde popliedjes met echte instrumenten, zoals de liedjes van De Stratemaker op Zeeshow. Op de Parade ga ik die liedjes ook spelen met een aantal andere artiesten. Mijn dochtertje van zes houdt enorm van zingen en dansen, ze is een echte performer. Ze vindt het leuk om bij de optredens van Do-the-Undo te zijn.”
7. The Byrds of Crosby, Stills & Nash?
”Dat is makkelijk: Crosby, Stills & Nash vind ik niks. Een stelletje opgeblazen ego’s bij elkaar. De meeste van hun liedjes vind ik niet te pruimen. The Byrds daarentegen, die maakten echt fantastische geëlektrificeerde folkmuziek. Het gitaargetokkel van Roger McGuinn en de vocale harmonieën zijn een grote inspiratiebron.”
8. Weeps of Happy Traum?
”Weeps. Aan die liedjes hebben we lang geschaafd, hoewel het uiteindelijk allemaal heel snel is opgenomen. Zelf luister ik niet meer naar die platen. Ik ben meer bezig met het nu en morgen.”
9. The Posies of Teenage Fanclub?
”Een moeilijke keuze, maar ik ga voor Teenage Fanclub omdat zij iets catchier zijn. Beide bands operen in hetzelfde idioom als Daryll-Ann en Do-The-Undo. Powerpop: mooie liedjes met gitaren.”
10. GEM of Caesar?
”Caesar omdat ze een langere staat van dienst hebben. Zij hadden de eerste release op het Excelsior-label. En omdat ik Motown-covers met ze gespeeld heb in het kader van Marlboro Flashback.”
11. Johnny Marr of Morrissey?
”Ik ben nooit idolaat geweest van The Smiths. Ik kan niet zo heel lang tegen die stem van Morrissey. Het gitaarspel van Johnny Marr spreekt me wel aan, maar het is nooit echt een invloed geweest, zoals veel mensen denken.”
12. Jelle of Coen?
“Het is een eeneiige tweeling, dus wat maakt het uit? Het toeval wil dat ik ze begin april nog heb gezien. Ze kwamen in Hedon in Zwolle kijken naar Do-The-Undo. Er zijn geen hard feelings meer.”
Foto's: Marc Nolte
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/do-the-undo/mijn-kindamuzik-anne-soldaat-do-the-undo/15355/
Meer Do-The-Undo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/do-the-undo
Deel dit artikel: