Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen de organisatie begin dit jaar de komst van de Amerikaanse synthpopband Future Islands bekendmaakte kon nog niemand vermoeden dat de hype rond de band enkele maanden later hevig los zou barsten. Na een spetterend optreden in de show van David Letterman explodeerde de media-aandacht voor het viertal uit Baltimore, en met een op succeslabel 4AD uitgebrachte nieuwe plaat op zak zorgde de band vervolgens keer op keer voor overdonderende shows. En dat is vooral te danken aan de aan waanzin grenzende manier waarop frontman Samuel T. Herring zich op het podium presenteert. Vol overgave spuwt hij zijn teksten door de microfoon, terwijl hij maniakale bewegingen maakt waar Mick Jagger en Ian Curtis hun petje voor af zouden doen. Op plaat klinken de door synthesizers en baslijnen gedreven nummers van Future Islands leuk, live zorgen ze voor een intense beleving. Wees er vroeg bij, want de kans is groot dat Tivoli de Helling te klein is voor alle belangstellenden!
Al is de keuze tussen Future Islands en het dit jaar eindelijk bij het grote publiek doorgebroken The War On Drugs al een lastige, het feit dat Laetitia Sadiertegelijkertijd in de Galerie Jaap Sleper staat op te treden maakt het er niet gemakkelijker op. Wie? Laetitia Sadier, oftewel de Franse zangeres van het befaamde Stereolab. Samen met haar toenmalige geliefde Tim Gane maakte Sadier in de jaren negentig onder deze naam lekkere psychedelische muziek met invloeden van krautrock. Tussen alle hallucinerende uitbarstingen door klonk Stereolab af en toe heerlijk loungy, waardoor men kon horen dat Sadier een prachtige stem bezit. In Stereolab had Sadier muzikaal niet zo gek veel in te brengen, onder haar eigen naam kan ze beter haar ei kwijt. Solo is Sadier verder gegaan met het maken van luchtige en heel relaxte nummers, soms in het Engels maar ook vaak genoeg in haar moedertaal.
Craig Dermody verhuisde een aantal jaar geleden van zijn thuisland Australië naar New York. Lichtjaren verwijderd van zijn vertrouwde omgeving kon hij maar lastig aarden. De wereldstad biedt natuurlijk ontzettend veel mogelijkheden, maar je kunt er natuurlijk ook verzwelgen in de anonimiteit. De schaduwkant van het ver van huis leven in een grote stad komt duidelijk naar voren in de muziek van het met enkele vrienden opgerichte Scott & Charlene’s Wedding, waarin Dermody met een stem die het midden houdt tussen Lou Reed en Stephen Malkmus zijn heimweegevoelens bezingt. Voor liefhebbers van nonchalante en lome jaren negentig-indie in de geest van Pavement en Sebadoh. Komende zaterdag staat Scott & Charlene’s Wedding vroeg op de avond in EKKO om het publiek kennis te laten maken met de soms ietwat valse stem van Dermody en bijpassende snerpende gitaren.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/le-guess-who/voorbeschouwen-op-le-guess-who-may-day/25022/
Meer Le Guess Who? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/le-guess-who
Deel dit artikel: