Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het internet is een immense bron van democratisering en daarmee de emamcipatie van niches. Het (af)stemmen met de voeten wordt immers stukken makkelijker als je binnen een paar klikken iets van jouw gading kunt vinden en niet afhankelijk bent van het schot eenheidsworsthagel dat de lokaal-nationale zenders of dichterbij huis de plaatselijke platenboerketens leveren. Dat doelgerichte zoeken en vinden, heeft als nadeel dat je lastiger eens iets onder oren krijgt dat je niet kent. Of waarvan je niet eens wist dat je het ook best goed vindt. Want: niches hebben de natuurlijke neiging naar binnen gekeerd te zijn en (in steeds kleinere) cirkeltjes te draaien. Daar mag het dan goed toeven zijn voor de liefhebber(s); nieuwe inzichten levert het na verloop van tijd minder op; misschien wel verdieping, maar geen verbreding.
In de 'collectie presentatie' van het Online Radio Festival kun je een parallel ontwaren met een goed museum. Niet alles wat er getoond wordt, hoeft per se van jouw gading te zijn, maar in context, naast elkaar, opeenvolgend krijg je wel een staalkaart voorgeschoteld; een overzicht bovendien dat kan verrassen of afstoten, verbijsteren of inpalmen en als geheel, als het goed is, een zekere vorm van vinger aan de pols van het moment markeert.
Niets te zoeken
Laten we wel wezen: als je oren aan je hoofd hebt die graag nieuwe, vooruitstrevende alternatieven voor popmuziek wil horen, dan heb je bij de Nederlandse radio zo goed als niets meer te zoeken. Als 3VOOR12 Dinand Woesthoff uitnodigt, weet je dat het niet langer 3 minuten voor 12 is voor de Nederlandse alternatieve muziek, maar voor het platform en de Nederlandse radio als geheel. De ruk naar de mainstream is daarmee volledig. Alles voor de luistercijfers en als je een kritische noot kraakt, dan zegt het 3FM-mannetje van de radio Giel Beelen doodleuk dat het “niet ok” is om de zoveelste non-descripte Britse singer-songwriterkweler af te serveren. Het is echter druk op dat kleurloze midden van de weg. Daar staat file en die stilstand leidt niet meer tot remmende, maar tot hollende achteruitgang.
Spannend
Vind je het gek dat horden en horden mensen zelf hun weg gaan zoeken? Dat vele – vooral jongere – kijkers bijvoorbeeld al lang niet meer gehouden zijn aan een tv-gids. En dat de trouw aan een radiozender tanend is? Poortwachtersfuncties veranderen om heel veel verschillende redenen, maar zijn zeker niet verdwenen. Ze krijgen een nieuwe vorm en worden meer dan eens online gevonden. Luistercijfers tellen daar veel minder; al speelt hipheid een zeer grote rol. Het maakt online radio in zoverre cutting edge dat wat het ene moment uitermate goed beluisterd wordt, het andere moment zieltogend vertier voor een paar man kan zijn. En probeer dan maar eens langdurige relevantie op te bouwen. Spannend is het wel. En van nature internationaal bovendien.
Niet tobben
Op 1 en 2 mei presenteren Red Light Radio, Berlin Community Radio, Boiler Room, NTS, Dublab en Stroom zich. Ze delen een urbane onafhankelijke geestdrift. Ze delen een idee van moedig voorwaarts en een zekere signatuur. Wat de stations ook verbindt, is een positieve houding zonder tobben en ook zonder het zich willen afzetten tegen. Als in: niet per se rebellie om de rebellie. Veeleer: jubelend laten horen wat er ook nog is en daarmee een alternatief bieden. En dat van Berlijn tot Los Angeles, van Amsterdam via Londen tot Gent.
Relatief
Akkoord: dat alternatief is onderhevig aan de nodige uitholling. De eigenzinnigheid is relatief. Hang er de noemer festival boven en het is per definitie al hip. Voeg de vlag The Rest is Noise toe en de volgende hipheid-laag is gegarandeerd. En dat is op slag een cue voor de krap zittende vintage truien, polkadot-jurkjes, baarden en hoornen brillen, want een dresscode is ook deze scene niet vreemd. En ze kent ook haar eigen popsterretjes zoals Gazelle Twin en Holly Herndon. Ook hier weer: zelf luisteren, buiten de vlag, buiten het festival: het zit er weinig tot niet meer in. De noemer dicteert, want losse concerten van dit soort artiesten zonder festival- of verzamelnaam erboven hebben het zwaar. Doorgeslagen festivallisering als kuddegedrag anno nu...
Alle markten
Het Online Radio Festival plukt van deze ontwikkelingen de vruchten. Het zit in de niche, pakt het alternatief, weet dat die kant een positieve drive kent en de wind mee heeft qua hipheid en verdeelt die modieuze trendiness ook nog eens over meerdere pijlers met een eigen achterban en een origineel gezicht. En dus zap je van Dean Blunt, naar Laurel Halo en van Awesome Tapes From Africa naar Craig Leon & Ragazze.
Alles op een presenteerblaadje nog wel, want je hoeft alleen maar af te stemmen op het festival. Zelfs het figuurlijke draaien aan de afstemknop wordt al voor je gedaan. Het werkt luiheid in de hand, zeker, maar het zorgt ook voor een spannende line-up die in de nacht dommelambient toont, overdag lezingen, 's avonds spetterende beats en steeds weer kameleontisch van kleur verschiet. Er is zelfs plek voor de zweefmutsen-ASMR-hypeonzin van Claire Tolan; letterlijk dus: van alle markten thuis en van alle (on)gemakken voorzien.
En luiheid die neerkomt op langsgaan en dertig uur nauwelijks van je plek komen, maar wel weer eens dertig uur echt luisteren, zorgt voor een focus die in de hedendaagse zapcultuur met een aandachtspanne van een guppie zeer welkom kan zijn en wellicht vele oren opent. Niet thuis voor de radiobuis, maar in levende lijve nog wel!
Online Radio Festival vindt op 1 en 2 mei plaats in het Muziekgebouw aan 't IJ, Amsterdam. Volledige line-up en schema vind je hier en natuurlijk wordt het festival online uitgezonden.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/online-radio-festival/online-radio-festival/25916/
Meer online radio festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/online-radio-festival
Deel dit artikel: