Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zeg minimal music en je denkt aan... Nee, niet de watertrappelende streepjesshirts, maar natuurlijk aan La Monte Young, Steve Reich, Philip Glass en Terry Riley. En daarna meteen aan Gavin Bryars, Simeon Ten Holt en Louis Andriessen. Om via via in het nu uit te komen bij The Necks, Konono No. 1 of Nico Muhly. Let wel: dus niet de zweefmuzak van Einaudi of kreupele newagedeuntjes, maar muziek met een kwieke puls waarin ritmes verschuiven en de wereld tussen west en oost samenkomt in herhaling en kleine variaties met grote consequenties.
Grande finale
Bijna tachtig jaar oud is Terry Riley, maar naar eigen zeggen bevindt hij zich momenteel op een niveau waar hij nog niet eerder was. En dan bedoelt de grote minimalcomponist niet dat hij langzaamaan intergalactisch aan het ijlen is. Hij schrijft nog steeds en concerteert bovendien. Tijdens het World Minimal Music Festival voert hij zelf als grande finale onder andere zeer recent pianowerk solo uit.
Bruggen
Terry Riley is zo goed als synoniem met zijn twee grote werken: In C en A Rainbow in Curved Air. Riley slaat bruggen tussen genoteerde klassieke muziek en improvisatie; schreef een van de soundtracks van de Summer of Love. In C geeft de uitvoerende musici heel veel vrijheid; het stuk klinkt elke keer anders, duurt ergens tussen de 45 en 90 minuten en blijft onvermoede gezichtspunten presenteren; ook al ken je het stramien van binnen en van buiten. Ontelbare varianten uitgevoerd door solisten, ensembles, koren, orkesten, rockbands en elektronica-artiesten zijn door de jaren verschenen. Rainbow kent een sterkere drone en meer invloed uit de Hindoestaanse muziek - de weidse sferen doen de gedachten uitgaan naar psychedelisch-caleidoscopische vlakten.
Hypnose
Al op de openingsavond worden de hoofdwerken gepresenteerd. Riley schreef voor het festival bovendien Children of Gaza dat zijn wereldpremière zal gaan beleven. Toen en nu zijn verder in een spannende wisselwerking geplaatst in een programma dat Louis Andriessens De Snelheid en Kammermusik nr. 1 van Paul Hindemith paart aan David Langs pianowerken die uitgevoerd worden door Ralph van Raat. Daar ligt de hypnotiserende repetitie van patronen verdraaid dicht in de buurt van de euforische vervoering die veel popmuziek zo onweerstaanbaar maakt.
Gedeelde grond
Zijpaden in het programma worden bewandeld door het Australische trio The Necks. Zij gaan met piano, drum en bas op zoek naar gedeelde grond voor Afrikaanse ritmes, Reichiaanse striktheid en jazzy improvisatie. Van Reich wordt door de Colin Currie Group het nieuwe Quartet uitgevoerd, naast het enigmatische minimalmonument Music for a Summer Evening van George Crumb voor percussie en versterkte piano's.
Hello Terry Riley
Even zwaaien naar de grootmeester; dat is wat James Holden en co doen tijdens het festival. Op een avond brengt de minimaltechnovoorman een ode aan Riley. Ook vakgenoten Koreless, Young Marco en Luke Abott zijn van de partij. Logisch ook. Holden: "Riley's benadering van stasis door middel van herhaling heeft bij mij een snaar geraakt. Waar hij tapeloops en genoteerde compositie gebruikt om niet te bevatten detail te scheppen in stilstand, zet ik chaostheorie en numerologische muzikale systemen in met hetzelfde doel."
Voor zijn eerbetoon aan Riley - Outdoor Museum of Fractals - bouwde Holden een paar chaotische sequencers. Hun parameters beschrijven een meerdimensionale wereld. Daarbinnen wordt een subjectieve fractal geschapen. Het stuk is een tocht langs de hoogtepunten in die fractal; zeer traag, ogenschijnlijk zonder ontwikkeling, maar langzaam van kleur verschietend.
Micro
Van de ongetwijfeld op wat forser volume gebrachte werken van Holden en de zijnen naar het andere uiterste... Ensemble SCALA brengt op de slotdag van het festival een programma van microtonale minimal op het Fokkerorgel. En omdat het oog ook wat wil, is het wellicht goed te weten dat je helemaal boven in het Muziekgebouw zit en uitkijkt over het IJ, terwijl spectrale klanken golvend voorbijtrekken en Riley's Aleph 2 (in nieuwe bewerking) gezelschap krijgt van zeer recente postminimalcomposities.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/wmmf/world-minimal-music-festival/25860/
Meer WMMF op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wmmf
Deel dit artikel: