Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het begint zo onderhand een traditie te worden: KindaMuzik’s stonerrocker Xander van Aart die half juli afreist naar Erfurt om verslag te doen van het Stoned From The Underground Festival. Dat is namelijk in Duitsland hét festival voor de doorgewinterde stonerrocker. Dit jaar alweer voor de vijfde keer. Xander had het er naar zijn zin, want de vibe zit namelijk wederom helemaal goed op deze geslaagde editie in dit jaar des Heres; 2005. Maar veel aantekeningen zijn helaas in het rood geschreven.
Slechts enkele maanden geleden werd de liefhebber van stoner, doom en spacerock nog getrakteerd op de jubileum editie van het Roadburn Festival in 013, Tilburg. Nu is het de beurt aan de Duitse evenknie Caligula666 om met hun festival in Erfurt de grenzen van het genre nog iets verder op te rekken. Het festivalterrein op het Nordstrand ligt er wederom prachtig bij met de mooie waterpartijen en de medewerkers van het tweedaagse festival zijn al stoned nog voor de hekken opengaan. Organisator Ralph voorop. Hij blijkt een aardige peer die nog net op z’n benen kan blijven staan maar er desondanks alles aan doet het de artiesten, de pers en het publiek naar de zin te maken. Dat er dit weekend elders in Duitsland een spacerock festival wordt gehouden met klinkende namen als Ozric Tentacles en Amon Duul 2 deert hem niet. ‘Dat zijn oude hippies. Ik wil jonge stoners.’
Jong publiek ook achter de verschillende bars. De meeste meisjes met naveltruitjes zouden in Nederland niet eens een Breezer mogen bestellen. Maar de gemeente Erfurt knijpt voor Stoned From The Underground klaarblijkelijk graag een oogje toe. Een wonder dat een festival als dit kan plaatsvinden in een park net buiten de stadsgrenzen. Een festival waarop alles bij elkaar toch zo’n 1100 man rondlopen. De security bestaat uit twee brede motorrijders van de plaatselijke Turbojugend en een EHBO stand hebben wij niet kunnen ontwaren. In Nederland zou dit alles vanwege alle bureaucratie nooit mogelijk zijn geweest. Maar de vibe is vanaf het begin van het festival geweldig. Niemand komt hier om onrust te stoken en iedereen praat vol ontzag over de bands die de komende twee dagen zullen spelen. Stoned From The Underground (SFTU) heeft wat dat betreft veel weg van een uit de hand gelopen barbecue bij iemand in de achtertuin waar toevallig ook nog eens een aantal bands spelen.
VRIJDAG
De backstage camping is dit jaar direct naast het podium gelegen, wat het wat makkelijker maakt om je tent te bereiken na al dat gratis bier. De vorige keer moesten we nog over een vage landweg naar een nabijgelegen camping dwalen door het pikkedonker. Op het schiereiland zetten we op spuugafstand van het podium onze tenten op, na een lange rit door de nacht waarin vooral kilometers werden gemaakt en files werden vermeden. Het regent pijpenstelen en onweer nadert. Coogan’s Bluff is de eerste band die KindaMuzik ziet. Bij een ondergaande zon en zonder hagel en regen want de weergoden zijn ons blijkbaar toch goed gezind. Het optreden van de Duitsers geeft perfect aan waar het hier in Erfurt dit weekend naartoe gaat. Om echte kwaliteitsbands te zien moet je hier niet zijn, op enkele uitzonderingen na. SFTU hangt aan elkaar van de goede bedoelingen en boekte vooral middelmatige, betaalbare bands met hier en daar een topper. De Duitsers van Coogan’s Bluff behoren tot die categorie lokale bands. Met hun emotieloze stonerrock in de lijn van vooral Kyuss; een band die nog veel geciteerd zou worden door andere, niet beschreven bands gedurende het weekend. Kleurloos en totaal niet origineel, luidt het eindoordeel. Dus vissen we de krenten maar uit de pap.
Het Haagse Orange Sunshine maakte op het in de underground wat bekendere stonerfestival tegenhanger Roadburn al indruk. Want Roadburn is toch het meest gangbare vergelijkingsmateriaal wanneer het om SFTU gaat, oordelen veel bezoekers. Orange Sunshine vlamde ook nu. OK, het klinkt als Blue Cheer of de Yardbirds, maar dat deze gasten zelfs zonder hun bassist (U heeft nu geen zin in ziekenhuis anekdotes) een geweldige set neerzetten kan niet worden ontkend. Dit is opgefokte bluesrock van een ongekend niveau. Heel erg sixties en vooral spijkerhard en moddervet. KindaMuzik is meteen stoned wanneer drummer Guy Tavares en gitarist Arthur van Berkel hun magische grooves inzetten. Alsof er LSD in het Duitse bier zit, zo authentiek. Maar wacht. Het kan nog logger en authentieker wanneer Astrosoniq gitarist Ron van Herpen het duo komt versterken op bas. Welliswaar net op tijd voor de show want file, maar wel meteen messcherp. Orange Sunshine (Motorwolf anybody?) is ongelofelijk underground maar dit optreden was op z’n minst legendarisch, vonden ook de festivalgangers die de Nederlanders smeekten om een toegift en die kregen ook.
Omdat de Belgen van Hulk nog in diezelfde file staan kan Astrosoniq [foto links] al vroeg in de avond aantreden. Op het buitenpodium. Zes uur autoweg achter de kiezen maar wel meteen op scherp staan. De Ossenaren geven een geweldig optreden weg dat zich kan meten met het beste wat misschien Neerlands beste spacerock band ooit heeft gedaan. Bij dit vijftal kan het twee kanten op; ofwel niet echt recht ofwel geniaal. Een middelmatig optreden zul je van deze band niet zien. Het maakt ze kwetsbaar maar daarom ook extra spannend. Er is namelijk geen enkele andere stonerband die zoveel risico neemt als deze gasten. En dat vraagt om respect. Vandaag werkte het en de circa 650 veelal Duitse en Zweedse volgelingen begrepen elke noot van de band die Oss wereldwijd op de kaart heeft gezet. Stoned From The Underground is een vibe ding en dat heeft Astrosoniq goed begrepen. Zelfs enkele nieuwe nummers passeren de revue. Nog steeds liggen de invloeden van vooral Kiss en Hawkwind er duimendik bovenop maar dat is juist precies wat we van deze knapen willen horen. En het geluid is wederom perfect. Dankzij geluidsman Robiwan die inmiddels is ingelijfd door Eagles of Death Metal. Dat hij tijdens de show pornofilmpjes draait op zijn laptop en nooit zonder biertje en sigaret achter de mengtafel te vinden is vinden veel festivalgangers erg vermakelijk.
Na de show van Astro is het de beurt aan stonerrocklegende Brant Bjork en zijn Bros [foto rechts]. Zijn nieuwe plaat Saved By Magic zit eraan te komen en dus ook hier veel nieuw materiaal. Wat opvalt is dat de oprichter van Kyuss dit keer wat opgefokter te werk gaat dan tijdens eerdere optredens. Al is het woord opgefokt relatief bij Brant. Muzikaal lijkt hij verschoven van Funkadelic naar Steppenwolf of vooral Cream getuige het fellere gitaarwerk en een cover van Sunshine of Your Love. Lachend schudt hij handjes en drinkt hij rustig een biertje terwijl zijn band een woestijngroove nog wat verder uitrekt. Brant & the Bros hebben de vibe van dit festival helemaal door en zorgen voor een nieuw muzikaal hoogtepunt met Brant (zang/gitaar) en vooral drummer Michael in de hoofdrol. Blowrock in optima forma. Maar dit keer niet alleen met soul en swing, maar ook met de punkinvloeden uit Brant’s jeugd. Compleet en bovenal steengoed.
Na middernacht verkast het hele circus naar de nabij gelegen Spot; een megadiscotheek waar de vorige keer vele alcoholische slachtoffers vielen. Uw recensent zegt verder niets. Na een klein uurtje zijn de plaatjes van de DJ op en is het tijd voor de liveband die deze afterparty zal opluisteren. Hulk [foto links] heeft zich met veel plezier en media aandacht bij het groepje Nederlandse stoners gevoegd en speelt wederom een prima show. Niet zo goed als we van ze gewend zijn maar ook zij hebben te kampen gehad met file en immense temperaturen. Eind dit jaar verschijnt er een ep van de Belgen met restmateriaal van de Rancho de la Luna sessies. U weet wel; de opnames die ene Josh Homme graag mag beluisteren wanneer hij niet speelt met zijn Koninginnen van het Stenen Tijdperk. Gaat weer feest worden getuige dit optreden voor circa 180 beschonken stonerfans die het na ieder nummer nog meer op een zuipen zetten. En de vibe zit wederom goed. Maar dat kwam vooral ook door de schuimparty in de grote dance zaal van de Spot. De immense discotheek heeft namelijk een gigantisch schuimkanon gehuurd en samen met een fijne dance DJ zorgt dat voor belegen en beschonken taferelen. Inclusief dronken bandleden en bikini meisjes. Geheel conform de ongeschreven stoner wetten.
ZATERDAG
De Spot was net als vorig jaar geweldig. En daarom kan het gebeuren dat uw recensent pas om twee uur in de middag wordt gewekt door de klanken van het Duitse Spaceship Landing. Het klinkt geweldig. Als Kyuss met een Hammond orgel. Soulvolle stonerriffs, sterke composities en vooral een sixties feel. Colour Haze met een vleugje spacerock middels zwaar vervormde zangpartijen. Maar aangezien de temperaturen uitdaagden voor een frisse duik in het nabij het festivalterrein gelegen meertje van Nordstrand zagen we niets dan een dansende massa Duitse rockfans voor het podium. Stonewall Noise Orchestra komt niet uit Duitsland maar uit Zweden. Da’s altijd tricky met stoner. Maar het gaat het viertal redelijk goed af op het toch forse podium en iedereen gaat uit z’n dak. Nog steeds ligt de nadruk op Kyuss, maar er zijn ook speedrock invloeden te ontwaren. Bovendien valt er iets te zien. De charismatische, broodmagere gitarist bijvoorbeeld.
Maar de Nederlanders en Amerikanen van de Roadburn-kliek snappen het toch allemaal net wat beter, dat vibe ding. Gek genoeg krijgen de bandleden van de diverse vooral Zweedse bands dit niet mee, die vibe die onmiskenbaar in de lucht hangt. Het zijn losse clubjes. Er heerst geen collectief gevoel tussen die jonge, blowende, bebaarde mannen. Ons clubje van gister haalt bier voor elkaar en we lachen om flauwe grappen, gunnen elkaar een plek in de tent en maken samen muziek in elkaars bands. De Duitsers en de Zweden zijn vooral met zichzelf bezig. Qua kwaliteit haalt Stoned From The Underground het over het algemeen niet bij de Nederlandse Roadburn festivals, maar de vibe is ontzettend goed met zoveel liefhebbers van deze toch nog obscure muzieksoort. Ben ik bevooroordeeld? U weet het al. Maar ook al werden de spelende bands gaandeweg steeds minder; de bratwurst en het bier smaakte er niet minder om.
Generous Maria is om zeven uur op de zaterdag vooral over the top, zoals dat zo mooi heet. De zanger leek zich in te beelden dat hij Bruce Dickenson was maar daar denken wij toch anders over. Het ziet er namelijk erg fout uit en klinkt als een foute metalband, twee platen van Manowar door elkaar, uitgemolken poses in belegen gitaarsolo’s verpakt en twee pond uien bij elkaar. Als een parodie op the Darkness maar dan de grap niet snappen. Niet boeiend maar de sfeer zit er wel weer lekker in onder de festivalgangers. Vandaag zo’n 900 in getal want stoner leeft in Duitsland. Vandaag zijn immers alle dagkaarten uitverkocht.
Hellfueled [foto rechts] komt uit Zweden en kan daar al is het alleen maar om logistieke omstandigheden beter blijven. Want wie zit er te wachten op derderangs metal met vele knipogen naar Motorhead, Sabbath en vooral Black Label Society? Wij zeker niet. En dat als hoofdact op de afsluitende dag. Maar het publiek maakt het geen moer uit. Zij hebben gewoon een vet weekend en daarom is de vibe nog altijd enorm goed. Er komt zelfs een nummer van Kyuss voorbij. Dat is in de underground stoner zo’n beetje hetzelfde als op de EO-Jongerendag op het podium een bijbel in de fik steken. Heiligschennis. Nee, de organisatie had er beter aan gedaan de afsluitende kwaliteitsbands van vrijdag (Astro, Brant, Hulk) over de twee dagen die het festival duurde uit te smeren.
Maar voor de niet gelovigen is daar altijd nog de Spot, door het gevolg van Astrosoniq officieus uitgeroepen tot de vetste discotheek van Duitsland. Uw reporter kan zich daar alleen maar bij aansluiten. Het Stoned From The Underground festival is helemaal cool, maar de Spot maakt het af. Want zonder Spot geen Stoned From The Underground op een respectabel niveau. Dit festival moet volgend jaar zeker weer terugkomen maar feit is dat uw scribent niet ging voor de meeste bands die er speelden. Nee, hij ging voor de vibe. En die was helemaal top. En dat is ook wat waard. Eerlijk is eerlijk.
Festival website: www.caligula666.de
Fotografie:
Brant Bjork: Katrien Schuermans
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=10125
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten
Deel dit artikel: