Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In De Ontelbaren beschrijft Elvis Peeters hoe het rijke West-Europa op een dag wordt overspoeld door miljoenen asielzoekers, allemaal op zoek naar een beter leven. Het is het verhaal van Fort Europa, van de have’s en have not’s. Een boek vooral over mensen die streven naar geluk en mensen die proberen veilig te stellen wat ze hebben.
Op zoek naar een beter leven
“De problematiek heeft me altijd al geïnteresseerd”, vertelt Elvis Peeters. “Ik heb ooit iets over een studie gelezen die stelde dat als we de zes miljard aardbewoners dezelfde welvaart en hetzelfde comfort willen geven dat wij hier in West-Europa hebben, dan zijn er vier aardbollen nodig om iedereen te voorzien van grondstoffen, energie en eten. We hebben maar één aardbol, dus de migratiestromen zullen altijd blijven bestaan. Er zullen altijd mensen zijn die op zoek gaan naar een beter leven. Het boek is geschreven vanuit dat idee, maar ook na het zien van een reportage over een Koerdisch dorp in Zuid-Turkije, waar zeshonderd mensen woonden. Op een dag werd dat dorp overspoeld door duizenden Koerdische vluchtelingen uit Irak. Van de ene dag op de andere waren de oorspronkelijke bewoners een minderheid in hun eigen dorp. Met als gevolg dat de scheiding tussen de have’s en de have not’s volledig wegviel.”
Wat zich op het einde van het boek afspeelt, is niets minder dan een nachtmerrie. “Of ik nu muziek maak of boeken schrijf, ik wil altijd maatschappelijk bewust bezig zijn. Ik vind dat het allemaal niet zo vrolijk de goede richting uit gaat. Anderzijds heb ik het boek met veel plezier geschreven. Het is zeker geen zwartgallig werkstuk geworden”, aldus Elvis Peeters.
Literair concert
Het boek oogstte veel bijval en krijgt nu ook de erkenning die het verdient, met nominaties voor de grootste literatuurprijzen in het Nederlandstalige taalgebied: de Gouden Uil en de Libris Literatuurprijs. Op dit moment trekt Elvis Peeters, samen met muzikanten Koen van Roy en Gerrit Valckenaers door Vlaanderen met het literair concert De ontelbaren. Terwijl Elvis Peeters stukken uit het boek voordraagt, zorgen de muzikanten voor een intieme en soms meeslepende soundtrack. “Ik sta graag op het podium, of het nu als zanger of als schrijver is. Ik zou dat niet kunnen missen.”
Toch is Elvis Peeters in de eerste plaats muzikant. In de jaren tachtig was hij frontman van de legendarische punkband Aroma Di Amore, die zeven platen voortbracht. Vorig jaar nog was er een reünietournee door Vlaanderen, met oud en nieuw werk. Bovendien bestaan er plannen om in het najaar een verzamelbox uit te brengen, die een overzicht moet bieden van het oeuvre van Aroma Di Amore. Naast de kenmerkende sound van gitarist Fred Angst zijn het de vlijmscherpe en spitsvondige teksten van Elvis Peeters die Aroma Di Amore zo uniek maakte.
“Ik beschouw mezelf meer als een rocker die schrijft, dan als een schrijver die rockt”, legt Peeters uit. “Eigenlijk ben ik een beetje in het schrijven gerold. Ik heb ooit een monoloog geschreven voor de drummer van Aroma Di Amore. Die wilde een theaterstuk maken als eindwerk op de kunstschool. Dat was Het Uur van de Aap. Die tekst is gepubliceerd in een theaterblad en plots kreeg ik telefoon en brieven van uitgeverijen die de tekst wilden publiceren. Ik heb altijd graag geschreven. Toen die uitgeverijen belden, had ik al en hoop materiaal liggen. Dat is uiteindelijk gepubliceerd in de bundel Het Uur van de Aap.”
Punkgedachte
Intussen zit Peeters aan vijf verhalenbundels, twee romans en, jawel, twee kinderboeken. Je zou het niet zeggen als je hem tijdens een Aroma di Amore optreden ziet, schreeuwend aan de microfoon en slaand op olievaten, maar in Elvis Peeters schuilt ook een kinderboekenauteur. “De punkgedachte probeer ik ook in mijn kinderboeken te stoppen. Die boekjes gaan over een mannetje van papier, die zelf zijn wereld maakt, van papier. Als hij gaat wandelen met zijn hond en hij krijgt honger, dan knipt hij gewoon een papieren appel uit zijn hond. Hij stelt zelf zijn leven samen, dat is voor mij de punkfilosofie: do it yourself. Punk is echt een leidraad in mijn leven. Ik was vroeger punker in hart en ziel. Dat betekent niet dat je heel je leven met een hanenkam moet rondlopen, maar wel dat je de punkfilosofie toepast in alles wat je doet. Ofwel ben je een punker voor het leven, ofwel ben je geen echte punker”, lacht Peeters.
Naast De Ontelbaren is het nog steeds al muziek wat de klok slaat bij Elvis Peeters. Zo levert hij een gastbijdrage op de nieuwe plaat van Perverted (het vroegere Perverted By Desire) en heeft hij net een plaat gemaakt met Peter Clasen (Neven) onder de naam Schmoll. Met het project Schmoll vervaagt de grens tussen literatuur en muziek, want de naam komt van de onuitgebrachte bundel Het Eerste Boek van Schmoll waar dichter Paul Van Ostaijen aan werkte toen hij overleed. De muziek en de teksten zijn dan ook geïnspireerd op de verzen van de befaamde Antwerpse poëet. “Ik ben trots op die plaat, omdat het een mooie mengeling is van muziek en poëzie. Voor mij zijn muziek en literatuur niet perse afzonderlijke trajecten. Muziek en literatuur kunnen perfect met elkaar samengaan”.
De Ontelbaren is uitgegeven bij uitgeverij Podium / Van Halewijck
De cd Spleen pour Rire van Schmoll is verschenen bij Exit Records
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=12146
Meer Elvis Peeters op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elvis-peeters
Deel dit artikel: