Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl in de Paradiso om de hoek de eerste avond van 5 Days Off wordt ingeluid met een knallende reeks elektronisch getinte bandjes, is het in de Melkweg van meet af aan goed toeven in de cyberspace van minimal techno.
Het mag nog wel een keer gezegd worden: minimal techno is een ambigue term. Onder haar paraplu vinden een meute artiesten die vele verschillende muzikale paden bewandelen. 5 Days Off gaf met een niet onaangename line-up haar visie op de huidige samenstelling. Verre van onaangenaam dus en zeker representatief voor de scene zoals deze ervoor staat, maar aan de andere kant niet zo vernieuwend als in het verleden gebruikelijk was bij 5 Days Off.
De vloer van The Max was nog lekker plakkerig van de liters bier –en niet te vergeten Pepsi- die daar tijdens het optreden van de Happy Mondays alle kanten op vlogen. Bij aanvang van de nachtelijke programmering was de stilte na de storm al ingetreden; slechts een enkeling stond driftig de schoenzolen van het linoleum te rukken op de milde tonen van Boris Werner.
De Melkweg is tijdens 5 Days Off altijd voorzien van een uitzonderlijk mooi en kostbaar multimedia decor. Zo ook ditmaal, met name in de oude zaal waar de televisie -en projectieschermen fonkelden met kleurrijke kinetische beelden. Temidden van deze visuele stortvloed staat dj Melon met groots enthousiasme een diverse, groovende set te draaien die geheel tot zijn recht kwam in de intieme oude zaal.
Met een florissant gebaar en onder begeleiding van een joelend en klappend publiek gaf Melon het stokje over aan Booka Shade [foto boven]. Dit producersduo (volgens de 5 Days Off site verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de releases op hun Get Physical label) had ogenschijnlijk de halve studio meegesleept voor deze performance, waaronder maarliefst vier laptops en een midi-drumstel. De een achter een laptop, de ander achter de elektronische drums, en gaan met die banaan.
Al snel zijn melodieuze klanken en stompende beats, bekend van hun recente cd Movements, hoorbaar. Dit tot grote tevredenheid van het publiek. De drummende helft van het duo observerend rees in mij echter enige scepsis, ondanks de goede reputatie van deze heren. Naast de weinig geïnspireerde uitdrukking op het gelaat van de beste man leken zijn capriolen op de ‘pads’ maar weinig toegevoegde waarde te hebben in het geheel; de gehele compositie had net zo goed uit de laptop van zijn kompaan kunnen komen. Ondanks de geringe mate authenticiteit was de muziek niet bekalgenswaardig. Een goeie lik minimal en een vleug progressive c.q. neo-trance in de traditie van de welbekende producties van Booka Shade, en kon het een goed gevulde oude zaal bekoren.
In the Max wringt Thomas Andersson inmiddels een verassend minimale set uit zijn laptop. Bij vlagen wijkt hij ver van de electro-house waarvan hij bekend is. Het publiek wordt getrakteerd op uiterst gedetailleerde en fijnzinnige set, veel minimal techno sferen van de oude stempel zoals Richie het graag ziet, aangevuld met acid loops en tempoverschuivingen waar geen tapdanser ooit van heeft gehoord. Niet altijd de meest dansbare kost, zo bleek ook uit het steeds dunner wordende publiek, maar zeker bijzonder om getuige van te zijn.
Na Anderssons aftocht mocht lokale held Boris Werner zijn werk voortzetten in afwachting van een bijzonder tweetal. Een set zoals we van hem gewend zijn: na een rustige aftrap stuwende minimal met melodieuze en funky kanttekeningen, vaak verassend en enerverend aan elkaar gemixt.
In ‘t kielzog van Werner betreden Ellen Allien [foto links] en Apparat, supersterrenkoppel uit Berlijn, het podium. Met hun bejubelde ‘Orchestra of Bubbles’ in de achterzak gingen ze zij aan zij van start. Naar hun muzikale achtergrond hoeven we vanavond niet te gissen. Allien komt met de atmosferische, wijdse melodieën, Apparat met de haperende tonen en onverwachts inslaande beats.
In een on-Amsterdams gewelddadige onderbreking waarbij de toeschouwers zich even in de Arena wanen worden twee mannen met bebloed gezicht afgevoerd, waarna Allien en Apparat de beat, en de sfeer, weer langzaam laten wederkeren. Het indrukwekkendste is de muziek met Allien achter de microfoon en Apparat aan de knoppen. Haar onheilspellende stem in mineur schiep een onwerkelijke, intense sfeer terwijl hij echt even als vanouds tekeer kon gaan met de beat repeats, waardoor hij al enkele jaren een ondergrondse held is. In deze setting sloten ze gelukkig ook af, met een gefreakte versie van Magma die de dansvloer onstuimig en lustig deed bruisen.
Dan is het tijd voor lokale held Dave Clarke [foto rechts]. Enkel zijn verschijnen achter de torenhoge tafels op het podium van the Max zorgt voor een salvo gejuich en gefluit uit het publiek; de sfeer zat er a priori al lekker in.
De naald raakt het eerste stuk vinyl en het is meteen 260 in de vijfde versnelling met Dave. Recht door het midden knalt de techno uit de uitstekende speakeropstelling in de Melkweg. Na enkele van dergelijke tracks, met een niet onaanzienlijk bpm, is het duidelijk dat Clarke een van zijn klassieke sets ten gehore zal brengen: weinig verloop, veel energie, rammen en climaxen is het devies. Het is niet voor eenieder weggelegd, maar de echte technoheads (uiteraard in grote getale aanwezig) konden hun geluk niet op.
In de andere zaal is gelijktijdig een in potentie uiterst fijnbesnaarde set gepland uit de handen van niemand minder dan Luciano en Villalobos. Tezamen opereren zij onder de naam Left & Right . Het Latino-temperament wat zo bewonderenswaardig is in deze Berlijnse Chilenen keerde zich tegen ons in de vorm van een heethoofdige staking bij Iberia Airlines. Zodoende kon de set waarvoor velen kwamen, wellicht zelfs van droomden, geen werkelijkheid worden. Voor de avond toch wel tragisch te noemen. Het beloofde wat te worden in die hete, intieme, kleurrijke oude zaal.
Daar kon zelfs Shinedoe, op het laatste moment ‘ingevlogen’ uit Amsterdam, niets aan doen. Haar simpele, elegante techno was zondermeer te waarderen, maar kwam uiteindelijk niet veel verder dan onderhoudend.
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=13401
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off
Deel dit artikel: