Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
1993 - European tour - met Booker T. and the MG's
In 1993 kun je Neil Young nog in Ahoy zien voor f 47,50, een dikke 20 euro. Het is de tijd van grunge en de Unplugged-rage. Neil Young is van alle markten thuis en brengt een onvervalst grunge-album (Sleeps with Angels) en een Unpluggedlangspeler uit. Vervolgens gaat hij doodleuk op tour met Booker T. and the MG's, ooit de begeleidingsband van Otis Redding en Sam & Dave en huisorkest van het Staxlabel.
De samenwerking met de soulband toont de veelzijdigheid van Young, die al vaker refereerde aan zwarte rootsmuziek, bijvoorbeeld op This Note's for You. Natuurlijk wel met zijn grove dinosaurusbenadering. Met het Ahoyconcert en de optredens op Torhout/Werchter blijken Young en de rhythm-and-bluesband elkaar prima aan te vullen. Booker T. brengt de soul, Neil de rock.
1995 - European tour - met Pearl Jam
De titel 'Godfather of Grunge' zet Dinosaur Sr. kracht bij door een plaat op te nemen met Pearl Jam. Op Mirror Ball speelt Eddie Vedder een bijrolletje en op de bijbehorende tournee laat hij verstek gaan. Meesterproducer en toetsenwonder Brendan O'Brien is er wel bij. De jubileumeditie van Pukkelpop, dat in 1995 tien jaar bestaat, wordt speciaal voor Neil Young met een dag verlengd. De avond voor het eigenlijke festival laat een in bloedvorm verkerend Pearl Jam zien dat het zonder Vedder ook zijn mannetje staat. En Young, op zijn beurt, blijkt de jonge garde prima bij te kunnen benen.
Mirror Ball is misschien geen monument in de muziekgeschiedenis, maar de samenwerking is minstens geslaagd te noemen. Young fungeert als gelijkwaardig bandlid en wisselt met Mike McCready netjes de solo's af. Het afsluitende 'Rockin' in the Free World', inmiddels door Pearl Jam geadopteerd, is de enige juiste afsluiter. "Op de avond voor Pukkelpop hebben we het beste al gehad", schrijft Humo. Soundgarden, Smashing Pumpkins en Beck moeten dan nog komen.
1996 - Broken Arrow Tour - met Crazy Horse
Na de uitstapjes met Booker T. & The MG's en Pearl Jam is Young weer terug bij zijn vertrouwde Crazy Horse. Het jonge grungepubliek heeft hij inmiddels deels voor zich gewonnen, waarbij zijn voorprogramma en landgenote Alanis Morissette in Ahoy niet misstaat. Blijkbaar is het een soort thuiskomen, het vuur blijkt nog lang niet gedoofd.
Met nummers als 'Cortez the Killer', 'Fuckin' Up' en 'Hey, Hey, My, My' op de setlist laat Young vooral zijn heftige kant zien. Op Torhout/Werchter deelt hij de affiche met onder andere Rage against the Machine, Björk, Foo Fighters en Red Hot Chili Peppers. Een indrukwekkende line-up met veel jonge honden, maar Neil Young komt als 'topper' uit de bus volgens René Megens in het Leidsch Dagblad. En dat is in die tijd nog een compliment.
2001 - Eurotour - met Crazy Horse
De pers ontvangt de twee concerten in de Rotterdamse Ahoy en het optreden in Flanders Expo met gemengde gevoelens. Ja, hij staat er nog steeds en ja, Crazy Horse rockt nog altijd als de beste. En nee, hij is zeker nog niet afgeschreven. Maar de verschijning van de inmiddels 55-jarige zanger roept hoe langer hoe meer beelden op van vervlogen tijden. De albums van de, pakweg, afgelopen tien jaar werden niet juichend ontvangen en ook bij deze concerten blijkt dat Young het voornamelijk van oude krakers moet hebben.
Voor visueel spektakel ben je bij Neil Young ook aan het verkeerde adres; de band staat steeds op een kluitje, en speelt alsof het publiek er niet is. Verscholen onder een cowboyhoed lijkt Young allerminst van plan contact te leggen met de aanwezigen. Andere kant van het verhaal is de samenzweerderige sfeer van Young en zijn maten, waar je dan toch maar mooi even bij bent. En wanneer je het criterium 'vernieuwend' even wegdenkt, staat er een ongeëvenaarde band op het podium, die grunge en punkrock er nog altijd ongenadig van langs geeft. Zelfs met het akoestisch halfuurtje.
2003 - A Very Special Evening with Neil Young - solo
De concerten in de Elisabethzaal in Antwerpen en de HMH in Amsterdam worden veelal 'A Very Expensive Evening with Neil Young' genoemd (in Antwerpen kon je voor 125 euro plaatsnemen). Dat men op verzoek van Young uitgerekend in Heinekens concertzaal geen bier mag schenken, is natuurlijk hoogst opmerkelijk. Zeker als hij tijdens het concert zelf lekker aan een pilsje zit, de grappenmaker. Omringd door een handjevol akoestische gitaren, een orgel, een vleugel en wat kaarsen zit Young heerlijk op zijn plek.
De eerste helft van het bijna drie uur durende concert gebruikt Young voor een integrale uitvoering van het conceptalbum Greendale, dat later dat jaar zal verschijnen. Nog een geintje, waarmee hij laat zien nog altijd geen crowdpleaser te zijn. Tijdens de tweede helft komen dan alsnog de bekende krakers voorbij. Terwijl hij voorheen op zijn beste avond niet verder dan twee keer "How are you?" kwam, staat hij bij deze concerten op als verhalenverteller. Een rol die hem goed af blijkt te gaan. Als 'Old Man' doet hij het nog niet zo slecht.
Met dank aan Steven Vincken
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=16562
Meer Neil Young op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neil-young
Deel dit artikel: