Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na er op woensdag tijdens de door Junkie XL gepresenteerde openingsavond van het Amsterdam Dance Event weer eens aan herinnerd te zijn hoe een volle Melkweg eruit ziet waren wij helemaal klaar voor nog een sardinenblikkenavond in hetzelfde etablissement. Vergeefs, zo bleek, want de rij voor de deur die toegang gaf tot de Max was, in tegenstelling tot die voor het in de Oude Zaal plaatsvindende Earth, een uur lang. De Columbiaan Juanes trad op tijdens de ¿Qué Pasa? Special en dat wilde men weten! Bijgevolg was het enige dat KM van het naar verluidt spetterende optreden heeft meegekregen de enorme mensenmassa die zich ophield in de door het schuifhek gehalveerde hal voor de garderobe, aangezien Juanes of zijn management in zijn oneindige wijsheid had besloten dat dat de meest geschikte plaats was om CD's te signeren. Eenmaal binnen moest er eerst bekomen worden van die Latijnse pletterij, die overigens het ergste doet vrezen voor eventuele calamiteiten bij dergelijke gelegenheden, en dat kon prima met de DJ-set van de Columbianen die onder de naam Condor Soun' een potpourri op de dansvloer gooiden van Latijns-Amerikaanse ragga, hiphop, cumbia, salsa en merengue die door het zeer gemêleerde publiek zeer gesmaakt en luidkeels meegezongen werd. Na een uur nam Samba Soun' de wielen van staal over, en zoals de naam al deed vermoeden, werden wij in afwachting van het live-optreden van het Braziliaanse Wunderkind Fernanda Porto en heur band getrakteerd op een nogal standaard-drum&bossa-set die deels vakkundig naar god geholpen werd door de geluidenman, omdat die de soundcheck dwars door de gedraaide muziek heen meende te moeten doen. Dit tot grote ergernis van het publiek dat zich in zijn danspasjes verstoord zag, en DJ Dab himself die uit de hemelsche gewelven van de Max nederdaalde om zich te beklagen bij de geïrriteerd reagerende technicus.
Niet geheel onterecht, zeker gezien het feit dat de betreffende geluidsman er weinig van bakte, zo bleek bij het begin van Porto's concert. De band bestond uit een drummer, percussionist, toetsenman, gitarist, bassist en natuurlijk de energieke Fernanda Porto zelf, maar het enige wat we hoorden was de luide drums en het stemgeluid van de dame uit São Paolo; de rest was een ontoegankelijke geluidsbrij. Gelukkig kwam Porto's eigen geluidsman rap orde op zaken stellen, waarna de vingers uit de oren konden en de voeten van de vloer. Het na het optreden van Juanes flink uitgedunde maar desondanks toch nog talrijke publiek reageerde aanvankelijk wat onwennig op de drum&bass-liedjes maar de stemming kwam er uiteindelijk nog goed in tijdens het slechts 45 minuten durende optreden, met dank vooral aan het Braziliaanse deel van de menigte dat enthousiast reageerde op de vragen en opmerkingen van de zangeres. Al zal ongetwijfeld ook de krachtige uitstraling van Porto hebben geholpen, want zij sprong met nu eens een trommel, dan weer een saxofoon om heur nek lustig heen en weer op de springerige beats. Zo'n beetje alle nummers van het titelloze debuutalbum kwamen aan bod, inclusief de door Patife zo uitstekend tot een vloervuller omgebouwde hit 'Sambassim' en de Jobim-cover 'só Tinha Ser com Você'. De band was redelijk strak maar het vermoeden rees dat de leden nog wat op elkaar ingespeeld moeten raken, om wat meer te kunnen improviseren. Dit is de eerste tour die de groep doet, dus het zij ze vergeven.
http://www.kindamuzik.net/beats/article.shtml?id=4421
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: