Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zo heeft de Weduwe Zappa enkele jaren geleden besloten met haar luie reet op een muzikale erfenis te gaan zitten broeden tot de fans zo wanhopig werden dat ze zelfs voor de aankondiging van de rerelease van een gitaarsolootje van Frankie Z hun spaarvarken aan gort sloegen. Sinds Zappa’s dood is zijn oude werk natuurlijk alweer enkele keren opnieuw uitgebracht. In series, digipakjes, op z’n Japans, op verzamelaars, op vinyledities of in reuze leuke doosjes. Heel fijn, maar Zappa had dat tijdens zijn leven ook al een paar keer geflikt. Toch was hij ook zo wijs om zijn kelders via een streng selectiebeleid leeg te lepelen. Zie de cdserie You can’t do that on stage anymore.
Maar tegenwoordig blijven de schatkamers onder het huis in de heuvels van Hollywood gesloten. Ja, af en toe weet zoon Dweezil zich te ontrukken aan de Free Nude Celebrity Sites en brengt hij een oud liveshowtje van pappie uit. Gewoon, blind kiezen: doe die maar. (En dan via de linernotes te kennen geven dat iemand de soundboardopnames in zijn bezit had en zo goed was deze met de familie Zappa te delen! Sodeju zeg. Ik ken Zappafans die complete toernees op soundboardschijfjes hebben. Maar als we goed zijn ingelicht door wijlen de baas zelf, liggen er in zijn kelders honderden concerten afgemixt en klaar voor de persen.) Toch zijn we heel blij met het concertje, al hebben de meeste fans dat ding al lang in huis via het wereldwijde web van freaks die concerten uitwisselen op een nonprofit basis. De meeste fans bestellen het schijfje dan ook trouw per postorder voor een flinke stapel dollars, vanwege het hoesje en de verzameldrift.
Als de Weduwe Zappa echter een paar centen nodig heeft voor de nabehandeling van een harde sjanker met heimwee gooit ze een schijfje op de markt dat ze volplet met nummers die zelfs in studentenhuizen rondslingeren (want Zappa blijft tenslotte de beste stok achter de deur om lelijke wijven die plakken blijven mee te verdrijven). Zo’n ding noemt ze dan een dvd, terwijl er geen beelden op het schijfje staan, maar ‘superaudio’ versies van al honderdduizend keer eerder uitgebrachte nummers.
Kan dat mens niet dood?
Er moeten in die kelders complete albums liggen, legendarische opnames, superieure shows, briljante en wilde versies van vrijwel onbekende nummers. Een beetje fan vermoedt daar het Walhalla.
Een beetje Zappahater zal nu tegenwerpen dat het wel zo kies is dat de Weduwe Zappa de nalatenschap van heur man niet verkwanselt voor de poen. Die ziet met afgrijzen voor zijn geestesoog hoe er elk jaar een lading concerten met steeds weer dezelfde ruknummers en kuthumor op de markt geslingerd wordt en Zappa zelfs weer opduikt in zijn favoriete blaadjes. Moet de Zappahater daar weer eindeloos op gaan zitten kankeren in zijn yahoopraatgroep De Humorloze Betweters. De Zappahater heeft verdikkie wel wat beters te doen: plaatjes bejubelen waarvan-ie zeker weet dat niemand er ooit van gehoord heeft.
Welnu: de Zappafan is een eenvoudig mens. Die denkt: meer is beter. Vooral ook omdat Zappa probeerde van elk concert iets anders te maken, omdat hij wist dat de meeste aanwezigen de show van de dag ervoor ook al gezien hadden, en er zeker bij zouden zijn tijdens de show van de dag erna. Los daarvan waren Zappa’s muzikanten solisten van het hoogste niveau, en persoonlijk zou ik alleen al een moord doen voor alle pianosolo’s die George Duke ooit onder Zappa speelde. Die nalatenschap op de markt brengen zou dan ook geen centenklopperij zijn, maar gerechtigheid jegens de trouwe fans. Het steeds opnieuw uitbrengen van bekend materiaal, dat is centenklopperij. Dat de Weduwe soms tussen twee schedebubbeltjes door een paar opstandige ugly notes vanonder heur luie kont hoort opklinken – een protest uit het hiernamaals en een jazzy antwoord op haar truttentrombone – schijnt haar echter niet te vermurwen. Mevrouw de Weduwe speelt de Executive From Hell, en dat is eigenlijk de grofste belediging die ze haar man postuum kan toevoegen.
Nanne Tepper is schrijver, columnist en popjournalist. Hij schrijft over muziek voor NRC/Handelsblad, Oor en VPRO 3 voor 12. En over voetbal schrijft hij in Johan. Zijn romans verschenen bij Uitgeverij Contact.
http://www.kindamuzik.net/column/709/kindaspam-013-kan-dat-mens-niet-dood/3034/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: