Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Junip (vrijdag 26 november, Tivoli Oudegracht 20.00)
Het bandje van José González draait niet meer alleen rondom de Zweedse singer-songwriter: Junip [foto boven] is met zijn eerste langspeler Fields uitgegroeid tot een échte band met een sterk eigen lofi-krautrockgeluid. De stem van González zorgt al vanaf zijn Sony Bravia-doorbraak voor betovering en dat effect heeft Junip ook, met een iets meer psychedelisch effect. De muziek is langzaam, dreigend, zwevend en vooral zeer goed. En we zeggen het toch: chillwave (wat een woord) is dit jaar écht doorgebroken, mede door Junip die aan het nieuwe genre een eigen draai heeft gegeven. Dansen of tegen een pilaar aanleunen: het kan vrijdagavond allebei. (DV)
Ganglians (vrijdag 26 november, Tivoli De Helling 21.30)
Bij Ganglians gaat er wellicht niet snel een belletje rinkelen, maar deze band bracht in relatief korte tijd twee bijzonder aangename platen ter wereld. Dat deden ze via het uiterst interessante label Woodsist, dat zich met releases van onder andere Kurt Vile, Wavves, Woods, Vivian Girls en Moon Duo - keer op keer goed besproken op KindaMuzik - behoorlijk in de kijker speelt. Ook Ganglians past goed in de rammelende, lo-fi garagerockende lijn van dit label. De band komt uit Sacramento en put inspiratie uit de pure popmuziek die er tijdens de jaren zestig in Californië werd gemaakt. Maar Ganglians beperkt zich niet: elektronica, psychedelica, rammelrock, moderne folk; het komt allemaal voorbij. Ondanks de veelzijdigheid houdt de band 'het liedje' goed in de gaten. Voor liefhebbers van Ariel Pink, Animal Collective, Girls of Beach Boys is Ganglians een ware must. Ze spelen vrijdagavond in Tivoli de Helling en dat komt goed uit, want daar moest je sowieso al zijn voor Sleepy Sun. (NH)
The Tallest Man on Earth (zondag 28 november, Tivoli Oudegracht 22.15)
De meesten van ons zijn te jong om meegemaakt te hebben hoe een vroege Bob Dylan klonk toen
hij in het New Yorkse Greenwich Village furore begon te maken. Kristian Matsson [foto links] geeft ons de kans
dat gevoel te laten herleven. Dylan komt uit Minnesota, Matsson uit Midden-Zweden. Qua klimaat,
natuur en weidsheid tamelijk vergelijkbare gebieden. Misschien is het daarom geen wonder dat
Matssons vocalen enigszins klinken als die van de oude meester? Hoe dan ook, als The Tallest Man
On Earth speelt dan luister je naar een verhalenverteller die met een prachtig raspende stem vertelt
over de inspiratie die hij veelal opdeed in de natuur. Een gepassioneerd heerschap op het podium.
Helemaal alleen, gewapend met akoestische gitaar en banjo. Een setting om spelden te kunnen
horen vallen en vooral om intens te genieten van een ambachtelijke troubadour die dik en dubbel
het gevoel van zijn nummers live uitstraalt. (NS)
Swans (woensdag 24 november, Tivoli De Helling 21.30)
In een tijdsgewricht waarin elke idioot en zijn broer elkaar terug in de armen vallen, blijft
de comeback van Swans opmerkelijk. Dat zanger/onheilsprofeet Michael Gira – een man
voor wie de beschrijving 'intens' uitgevonden lijkt - de tijd rijp acht om zijn ongezellige
ruiters van de Apocalypse terug bijeen te roepen, belooft niet veel goeds. De titel van
hun nieuwe album, My Father Will Guide Me up a Rope to the Sky, bevestigt die
vermoedens. Gelukkig klinkt hun gothische postpunkdoemrock nog steeds fantastisch.
Volgens de eerste berichten over hun comebackoptredens mogen we ons verwachten aan
een ongezond luide, zintuigverlammende ervaring. Giras podiumact bestaat blijkbaar nog
steeds uit het met zijn ogen gaten in uw ziel branden, maar tegenwoordig kan er blijkbaar
ook een vette grijns af. Gaat dat zien! (SM)
Sleigh Bells (zaterdag 27 november, Tivoli Oudegracht 23.45)
Eén zangeres, één gitarist en een ontzettende bak herrie. Dat is Sleigh Bells [foto boven] niet alleen op plaat, maar ook live. Het duo dendert door, wacht geen momenten af, maar blaast je van begin tot eind van de sokken. De gitaar van Derek E. Miller wordt gemarteld, zangeres Alexis Krauss spuugt en krijst haar lijntjes direct onverbloemd het podium af. Enige subtiliteit is de band inderdaad vreemd. Geen ingenieus opgebouwde liedjes, maar vlammende riffs en dito zanglijnen die je rechtstreeks bij de lurven pakken. Los gaan is het devies bij deze powerpoppers. Dat de beats dan uit een doosje komen mag de pret niet drukken, Krauss en Miller vullen het podium samen wel. Sleigh Bells debuteerde dit jaar verdienstelijk met Treats op het label van M.I.A., een referentie die je er qua attitude gerust bij mag slepen. Een leuke aanwinst in de steeds langer wordende rij man/vrouw-duo's. (MK)
Giant Sand (vrijdag 26 november, Tivoli Oudegracht 20.00)
Eén constante factor kent Giant Sand [foto rechts] sinds de groep uit de as herrees van de Giant Sandworms in 1985 en dat is het wispelturige genie Howe Gelb. De cultheld uit woestijnstad Tucson, Arizona (hij staat er nog gewoon in het telefoonboek) maakte zelf een trits semiklassieke platen en inspireert talrijke artiesten onder wie John Convertino en Joey Burns, zijn oude ritmesectie, die met één van Gelbs ideeën gaan lopen en het succesvolle Calexico vormen, maar ook P.J. Harvey, Vic Chesnutt, Lucinda Williams, Neko Case en… de lijst is eindeloos. De avond is ingetreden in de loopbaan van Howe Gelb, het tempo van Giant Sand gaat omlaag en de muziek wordt mysterieuzer. Lee Hazlewood gaat in Howe Gelb nog een waardige opvolger krijgen. Een optreden van Gelb blijft altijd onvoorspelbaar. Des te meer reden om hem op Le Guess Who te gaan zien. (RB)
Strange Boys (donderdag 25 november, Ekko 21.00)
Ze zijn een beetje apart. Strange Boys, een sextet uit Texas, maken aanstekelijke garagerock met invloeden van oude rock-’n-roll: dat klinkt opzwepend (zowel op test als de muziek zelf), maar zo'n lome band zul je niet snel meer zien. Ach, het heeft zijn charme en zelf lijkt het de jongens geen bal uit te maken. De tweede plaat Be Brave laat zien dat Strange Boys (weer) barsten van het talent. Het blinkt uit in rauwe gitaarpop met een altijd een aanstekelijke hook. Misschien is het op het podium niet altijd even interessant, de muziek maakt alles meer dan goed. (DV)
Foto Junip door Ghost of Kuji (cc)
Foto The Tallest Man On Earth door Bart van den Hoogenhoff
Foto Sleigh Bells door Paul Bridgewater
Foto Giant Sand door Reinier Asscheman
http://www.kindamuzik.net/festival/le-guess-who/de-7even-tips-voor-le-guess-who-2010/20883/
Meer Le Guess Who? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/le-guess-who
Deel dit artikel: