Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Erland & The Carnival
In tegenstelling tot veel andere London Calling-bandjes, zijn de leden van Erland & The Carnival [foto boven] al lang geen groentjes meer. Maar fris klinken ze wel, ook al bestaat hun repertoire voor een belangrijk deel uit bewerkingen van folk-evergreens. Leadzanger Erland Cooper heeft zijn carnaval onder meer samengesteld met illustere muzikanten als Simon Tong (The Verve, The Good, The Bad & The Queen) en David Nock (The Orb, The Cult en Paul McCartney's Fireman). Cooper bestudeerde oude folkliedjes, poëzie van William Blake en vreemde verhalen, gooide ze in de blender en creëerde er een vreemde, hypnotiserende en toch opmerkelijk lichtvoetige verzameling liedjes van bijzondere schoonheid mee. Liefhebbers van Damon Albarn's project The Good, The Bad & The Queen zullen hier zeker mee uit de voeten kunnen. (HJZ)
MySpace
Erland & The Carnival speelt op vrijdag om 19.30 in de grote zaal.
Stornoway
Wie weleens naar het weerbericht op de BBC kijkt, zal de naam Stornoway bekend voorkomen omdat de plaats consequent op de weerkaarten staat aangegeven. De groep met deze naam is afkomstig uit universiteitsstad Oxford, plaats van herkomst van groepen als Ride, Supergrass en Radiohead. Studentikoos is Stornoway zeker, met een ornitholoog, een vertaler Russisch en verder twee Zuid-Afrikaanse broers in de gelederen. Een optreden in het fameuze Later with Jools Holland, waar de groep de erg leuke eerste single 'Zorbing' speelde, deed al veel goeds en eerder dit jaar stond het viertal op Eurosonic. Muzikaal zijn de vergelijkingen met Fleet Foxes niet van de lucht, maar daar is de muziek eigenlijk veel te Brits voor. Denk eerder aan een mix van Mumford and Sons en Belle & Sebastian. Inmiddels is tweede single 'I Saw You Blink' verschenen. Een debuutalbum staat gepland voor eind mei. (GdG)
MySpace
Stornoway speelt op vrijdag om 22.00 in de grote zaal.
Detroit Social Club
Newcastle-upon-Tyne en omstreken hebben een rijke geschiedenis wat betreft pop- en rockmuziek. Zo zijn onder meer The Animals, Dire Straits en Maxïmo Park verbonden met de de regio in het noordoosten van Engeland. Het is nog even afwachten of het zestal indierockers dat zich bedient van de groepsnaam Detroit Social Club [foto rechts] zich bij dat illustere rijtje kan voegen, maar alle voortekenen lijken daar wel op te wijzen. Zeker nu de band onder de hoede van muziekgrootmacht Universal is gekomen en ook het management van de Arctic Monkeys zich intensief met hun carrière bemoeit. Dat leidde al tot een aantal voorprogramma's voor onder meer Oasis, Razorlight en Primal Scream, terwijl voor eind mei dit jaar de release van het debuutalbum Existence gepland staat. Afgaande op de eerder uitgebrachte singles 'Rivers and Rainbows' en 'Sunshine People' zal dat album in het teken staan van door-en-door Britse indierock met invloeden uit psychedelica, gospel en jaren zestig-pop. En dan wel van het soort dat uitverkochte arena's tot meegalmen uitnodigt. Daarmee is Detroit Social Club een typische London Calling-band: eentje die de festivalorganisatie dus graag op haar erelijst ziet verschijnen. (PB)
MySpace
Detroit Social Club speelt op vrijdag om 23.15 in de grote zaal.
Emanuel and the Fear
Van de vreemde eenden in de bijt op deze London Calling-editie zijn Emanuel and the Fear [foto links] misschien wel de vreemdste. Het elfkoppige gezelschap uit Brooklyn staat onder leiding van Emanuel Ayvas, opgegroeid in een van oorsprong Griekse familie vol folkmuzikanten, en maakt 'orkestrale rock'. Bij die term denk je al snel aan namen als Electric Light Orchestra of, van iets recentere datum, Arcade Fire. Zelf komen de muzikanten nog met een hele waslijst aan invloeden, van klassieke componisten als Beethoven en Rachmaninov tot eigentijdse namen als Daft Punk en Sufjan Stevens. Die zijn allemaal terug te horen op een ep en op het eerste volledige album Listen, dat Emanuel and the Fear in het voorjaar van 2010 via een indielabel uit Nashville hebben uitgebracht. Stilistisch mogen die platen dan een allegaartje zijn, tegelijkertijd lijken ze de weerslag van het ekstergedrag dat veel jonge en talentvolle muzikanten tegenwoordig aan de dag leggen. De vraag of het optreden van dit mini-orkest met strijkers en blazers in de kleine zaal de festivalorganisatie voor logistieke problemen plaatst is snel beantwoord, aangezien Emanuel and the Fear hun huidige -en eerste- toer door Europa doen in een uitgedunde bezetting. (PB)
MySpace
Emanuel and the Fear speelt op zaterdag om 19.00 in de kleine zaal.
Everyting Everything
Volgens de BBC belichaamt Everything Everything dé sound van 2010 en dat lijken deze jongens uit Manchester te gaan waarmaken ook. Ze doen hun naam eer aan, want hun ongrijpbare mengelmoes van stijlen schiet alle kanten op en is werkelijk van alles wat. De enige constante lijkt de hoge stem van zanger Jonathan Everything te zijn, waardoor het geluid mede dankzij de complexe songstructuur en tempowisselingen al snel doet denken aan dat van Wild Beasts. Maar welke richting het ook op gaat, of het nu indie, R&B, foute jaren '80 synthpop, ordinaire britpop of dat allemaal tegelijk is, het klinkt altijd even catchy als pretentieus. Daarmee gaan ze alle hipsters die de laatste hypes najagen net zo hard overtuigen als de sceptische betweters, let maar op! (HJZ)
MySpace
Everything Everything speelt op zaterdag om 22.45 in de kleine zaal.
And So I Watch You From Afar
Postrock saai en voor dromers die graag zwelgen in hun eigen melancholie? Misschien wel, maar daarvoor moet je niet bij de heren van And So I Watch You From Afar [foto boven] zijn. Deze Ieren uit Belfast zetten er van begin tot einde de sokken in, laten hun gitaren grommen en piepen en hebben hun stemmen alleen maar nodig om elkaar met wilde kreten af en toe op te zwepen tot nog grotere hoogten. Alsof ze op een ouderwetse postkoets voortjakkeren door duistere wouden, niet achterna gezeten door de duivel, integendeel, ze zitten hem gewoon zelf op de hielen. Zowel hun titelloze debuutplaat als de energieke optredens vormen overal aanleiding tot juichende recensies, dus dat kan ook op London Calling nauwelijks mis gaan. (HJZ)
MySpace
And So I Watch You From Afar speelt op zaterdag om 01.00 in de kleine zaal.
Fool's Gold
Ze komen uit Los Angeles, hebben bandleden die van over heel de wereld afkomstig zijn en maken hevig door Afrikaanse muziek beïnvloede gitaarpop. Maar het gegeven dat Londen een enorme melting pot is, zal hebben bijgedragen aan die prominente plek in het programma van London Calling. Dat de groep een bescheiden hype is en bovendien perfect past in de revival van Afrikaanse pop, al eerder succesvol ingezet door Vampire Weekend, zal zeker niet tegen Fool's Gold [foto onder] hebben gepleit, ook al is dit Californische gezelschap een heel stuk traditioneler ingesteld dan de collega's uit Manhattan. En opvallen doet Fool's Gold ook, met de van geboorte Israëlische frontman Luke Top die z'n teksten half in het Hebreeuws zingt. Pretentieus of politiek correct? Misschien. Maar bovenal vrolijke muziek die het live erg goed doet. Een optreden eerder deze maand op Motel Mozaïque werd al goed ontvangen en ook bij The Huffington Post, één van de meest gelezen politieke Amerikaanse blogs, zijn ze fan. (GdG)
MySpace
Fool's Gold speelt op zaterdag om 00.30 in de grote zaal.
Fotocredit Emanuel and the Fear: Jeff Fowler
Fool's gold uit het KindaMuzik archief door Jelmer de Haas
http://www.kindamuzik.net/festival/london-calling-festival/zeven-tips-voor-london-calling-2010-1/20070/
Meer London Calling Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/london-calling-festival
Deel dit artikel: