Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het wordt weer warmer, de dagen worden langer. Vogeltjes fluiten en iedereen is vrolijk. Daar heeft u een hekel aan? U heeft het liever gitzwart en hoort graag grommende zangers die de zelfkant van het leven bezingen? Of liedjes over moord, doodslag en aanverwante ellende? De Groningse Oosterpoort heeft klaarblijkelijk een hekel aan de lente en een nog grotere afkeer van fluitende vogeltjes. Dus programmeert men op het jaarlijkse R&B-feestje een aantal opvallende muzikanten die het daglicht maar nauwelijks verdragen kunnen en fluitende vogeltjes gegarandeerd de stuipen op het lijf jagen. Wij selecteren de meest opvallende namen; u bent gewaarschuwd!
Zo hebben we de zingende klerenkast Bjørn Berge, die met venijnige slidegitaar en rauwe gromzang een bak herrie van jewelste produceert. Als u dat niet in de juiste stemming brengt, weten wij het ook niet meer. Met pink en wijsvinger in de lucht verheugen wij ons alvast op zijn uitvoering van Motörheads ‘Ace of Spades.’
Nog zo'n gezellige jongen is Grayson Capps. De singer-songwriter ziet er uit alsof hij uit een trailerpark is ontsnapt en zijn uitstekende debuutplaat If You Knew My Mind bevestigt dat idee volledig. Capps bezingt het Diepe Zuiden van Amerika en portretteert op indrukwekkende wijze alle bijbehorende lowlifes en misfits. Capps is van het type ruwe bolster, blanke pit en daar houden we wel van.
U kunt natuurlijk ook een kijkje nemen bij het altijd vrolijke Elliott Brood. Dat zijn drie Canadese heren die, net als Grayson Capps, over een ruwe bolster beschikken. De blanke pit ontbreekt echter volledig. Elliott Brood maakt naar eigen zeggen death country. In de praktijk betekent dat met whiskydampen doorspekte liedjes over verloren liefdes, moord en grof geweld. Rauwe, opgepunkte bluegrass van een stel hillbillies die de dolende zielen op Harry Smiths Anthology eigenlijk nog veel te vrolijk vinden.
Maar, we beven niet alleen van angst en ellende. Nee, beven zullen we ook van de energie en adrenaline. Net al viel de term 'rauwe, opgepunkte bluegrass' en dan kunnen we nog maar één ding zeggen: Hackensaw Boys! Nog zo'n Amerikaans zooitje ongeregeld, maar in elk geval een stuk aaibaarder dan bovengenoemde acts. Niet half zo kwaadaardig, maar minstens even energiek brengt de band uit Charlottesville haar muziek: een dolgedraaid mengsel van bluegrass, country en punk. De heren hebben inmiddels een live-reputatie opgebouwd die er niet om liegt. De liefhebber weet dus genoeg.
Als u blij wordt van driftig tokkelende banjo’s en schurende fiddles dan gaat u zeker ook bij Chatham County Line kijken. U ziet vier heren zich verdringen om één microfoon, om hun verder onversterkte bluegrass toch een beetje hoorbaar de zaal in te slingeren. Alleen voor het visuele aspect is dit al een aanrader.
Bent u inmiddels verontrustend agressief, depressief of staat u juist te stuiteren van de adrenaline? Bij storyteller pur sang Kevn Kinney komt u weer helemaal tot uzelf. De immer door een bodempje Jack Daniels ondersteunde Kinney maakt prachtig doorleefde muziek om het heel warm van te krijgen. Of hij nu uit de kluiten gewassen countryrock maakt, of zich met gitaar en al op een barkruk hijst om Dylanseske liedjes te zingen; het maakt ons niet uit. want wat Kevn Kinney laat horen is sowieso erg mooi.
U denkt: ‘Leuk, die over dood en verderf zingende rednecks, maar iets meer stijl en klasse zou ik ook wel waarderen. Zo’n beschaafde heer, die je vroeger nog wel eens tegenkwam, zou ik wel willen zien.’ Dat kan, want wat is een festival zonder klasse, zonder stijl en bovenal zonder Grote Naam?
Dus krijgt u Robert Cray en zijn band. Een wel zeer beschaafde heer, die de Grote Zaal gegarandeerd vol krijgt met zijn welbekende kruisbestuiving tussen blues en soul. Kortom, zowel de onaangepaste redneck als de beschaafde bluesliefhebber komt zeker aan zijn trekken. Redenen te over om naar het hoge noorden te reizen.
De schrijvers van KindaMuzik worden niet bang van een beetje wereldleed en gevaarlijk treurige twang. Daar houden ze zelfs van. U ook, en daarom wilt u er maar wat graag bij zijn op 6 mei in Groningen. Dat kan! Geheel gratis en bovendien met zijn twee.
We verloten namelijk drie duotickets. Dus stuur heel snel een e-mail naar prijsvraag@kindamuzik.net onder vermelding van R&B Night en vertel ons welke artiest volgens jou de grootste hekel heeft aan fluitende vogeltjes.
http://www.kindamuzik.net/festival/rhythm-blues-night/rhythm-blues-night-2006-de-voorbeschouwing/12706/
Meer Rhythm & Blues Night op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rhythm-blues-night
Deel dit artikel: