Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terug naar de roots
Het is een hete donderdagavond in juli als een kleine, maar stevig gebouwde man in een wit t-shirt zich achter de draaitafels in de Vooruit in Gent nestelt. De Antwerpse dj Nikolaï is net klaar met zijn van funky electro en house vergeven set, en het publiek maakt zich op voor de omschakeling naar drum&bass. Want, zo stond in het programmaboekje, de beurt is aan een man die als pionier geldt in het genre. Maar de man legt stoïcijns nog een house-plaat op. En nog één, en daarna nog één. Een uur lang blijft het house wat de klok slaat - stevige acid house uit de begintijd vermengd met enkele stompers van nu. Na exact een uur is legt de dj de ene draaitafel stil en start na een halve seconde stilte de andere. Plots klinkt er loeiende, door zware raggabassen aangedreven jungle in de White Room. In geen velden of wegen is er nog een 4/4-beat te bekennen, en dat blijft zo voor de rest van de tijd die de man, die verder geen spier vertrekt, de draaitafels bemant. Het publiek joelt en het feest is compleet. Meet Gerald Simpson, beter bekend als A Guy Called Gerald. Inderdaad een pionier van de drum&bass, maar ook van de house.
"Ik had die plotselinge overgang niet gepland, echt niet!" lacht Gerald, "Ik had gedacht een set te draaien die naar drum&bass toe zou gaan, zeg maar een soort overzicht van de muziek die geleid heeft tot drum&bass. Maar er was zo'n goed sfeertje na die vorige dj, dus ik dacht daar borduur ik nog even op voort. Na een uur vond ik het ineens mooi geweest, het was tijd voor breakbeats, vandaar de omschakeling. [grinnikend] Gelukkig pikten ze het."
En dat was een verrassing.
"Zeker. De laatste jaren is de clubscene zo veranderd, dit soort dingen kun je bijna niet meer maken als dj. Het publiek is veranderd - ze willen nauwelijks nog eclectische sets horen. Ze willen met een hamer op hun kop geslagen worden, uren achter elkaar. Als ik een leuke avond uit wil gaan en ik wil veel soorten muziek horen moet ik verdomme naar 4 of 5 verschillende clubs! Dat is toch niet leuk meer? Maar het is niet de schuld van de mensen. Het is zo gegroeid door de dj's. Die hebben op een gegeven moment bedacht dat 'het publiek' een bepaalde sound wilde en zijn toen in plaats van 10 stijlen maar 1 of 2 gaan draaien. Daar is men vervolgens aan gewend geraakt, en nu is het bijna niet meer uit te roeien. Het publiek wordt genaaid man. Maar het kan niet lang zo doorgaan, ik denk dat er een verandering op til is. Ik hoor het ook: nu is men heel erg terug aan het grijpen naar de jaren '80, maar in die tijd was het nog eclectisch. Het is alleen maar logisch dat dat eclectisisme ook helemaal terugkomt. Ik wacht in spanning op dat moment, want soms is het echt doodsaai om te draaien op deze manier. Ik wil mensen meenemen op een reis als ik draai, van de ene stijl naar de andere, omhoog, omlaag, linksom, rechtsom. Maar je hebt als dj ook de plicht om je publiek te vermaken, dus als ze alleen maar één ding willen horen moet je soms wel water bij de wijn doen. Ik vind het moeilijk, dat schipperen."
DIY
Simpson zoekt het experiment niet alleen tijdens het draaien, maar ook bij het maken van muziek. Een voor de hand liggende eigenschap van een pionier. Toch is hij bescheiden over zijn rol in de muziekwereld.
"Ach, pionier... Ik ben gewoon blij dat ik kán experimenteren, dat ik niet in één genre vastzit. Ik probeer muzikale grenzen te overschrijden, en soms lukt dat, soms niet. Ik hou er bijvoorbeeld van om het tempo binnen een track te veranderen, verschillende bpm's te gebruiken. Dat dj's dat niet leuk vinden omdat het rottig mixen is, soit. [lachend] Mijn eerste releases op Juicebox [destijds zijn eigen label - DR] waren zeer anti-dj, zogezegd. Ik gebruikte, en nog steeds eigenlijk, alleen maar analoge of verouderde digitale apparaten om loops mee te maken, tapes en zo. Nou ja, tapes hebben de eigenschap te rekken na verloop van tijd, waardoor de loops nooit helemaal juist waren. Dus als dj's mijn platen probeerden in te mixen lukte dat vaak niet omdat de beat 'verliep', snap je? Toen Goldie voor het eerst bij me in de studio kwam zag hij die tapedecks en zei 'Aha! Dus dát is het!' Natuurlijk was dat ook niet expres gedaan, het kwam gewoon zo uit. Ik heb er zelf ook mee lopen klooien in het begin. Het is wel een goede manier om de plaat te leren 'lezen' als het ware, voor een dj. En voor je mixing skills is het ook goed. Toen ik begon met draaien gebruikte ik van die oude Gar-at platenspelers, daar zat geen pitch control op, dus als de plaat die je ging inmixen een ander tempo had dan moest je dat met de hand op de plaat zelf bijsturen. Nou dan leer je wel goed mixen hoor. Vooral als er hoge frequenties op zo'n plaat staan, violen of zo, dan hoor je vanzelf wel wanneer je met je vingertje aan de plaat moet zitten en wanneer niet. Op een gegeven moment heb ik zelf een pitch control in die draaitafel gebouwd, door de motor van de snaaraandrijving te verbinden met een soort dimmer. Daarmee kon ik de stroomtoevoer regelen, dus als ik wilde dat de plaat langzamer draaide dan draaide ik wat aan de dimmer. [lachend] Ah ja, die goeie ouwe tijd. Misschien moet ik het als een soort cursus plaatsen op de website. Hmm, dat is niet eens zo'n slecht idee. We zijn nu toch bezig met het bouwen ervan."
Live not live
Waar hij momenteel ook aan bezig is, is zijn nieuwe album. De plaat, zijn zesde alweer als je compilaties en mixalbums niet meetelt, zal uitgebracht worden op !K7, waar hij sinds 1998 onder contract staat, in februari 2004. In oktober is het eerst tijd voor een nieuwe single, 'Strangest Changes', waarop Gerald opnieuw samenwerkt met zanger Finley Quaye, die op Black Secret Technology ook een nummer zingt. Hoewel Quaye in de tussentijd ook een hele, zij het kortstondige, carrière heeft gehad, is er voor Simpson niks veranderd tussen hen.
"Finley is een oude vriend, we hebben door de jaren heen altijd contact gehouden. Toen ik terugkwam uit New York heb ik een tijdje bij hem ingewoond in Londen. Toen hebben we ook samen wat muziek zitten maken, en daar is 'Strangest Changes' één van de resultaten van. Ik weet nog niet of hij ook veel op het album te horen zal zijn. Momenteel ziet het er naar uit dat het meer abstract en instrumentaal zal worden. Ik zit nu in zo'n fase, doordat ik de laatste maanden zo ontzettend veel gedraaid heb. Ik wil de sfeer van de dansvloer op de plaat brengen. Na de Essence-tour [zijn vijfde album, !K7 2000 - DR] wilde ik breken met het live-concept. Op een gegeven moment moest iedere elektronische artiest ineens zo nodig met een band aan de gang. Ik ben daar zelf toen ook ingestapt, maar ik heb gemerkt dat ik daar niet de persoon voor ben. Bovendien was het voor de muzikanten ook... moeilijk. De bassist die ik had was een hele goede. Hij had zo'n mooie staande bas met 6 of 7 snaren, zo'n speciale. Kom ik daar aan met mijn baslijnen van vier akkoorden! [lacht] Ik zag hem tijdens optredens gewoon in slaap vallen terwijl hij speelde. En voor de drummer waren de beats weer veel te moeilijk. Maanden hebben we moeten repeteren. Nee, dat is me niet echt bevallen. Dus nu ga ik weer terug naar de machientjes. Ook al vanwege die clubsfeer. Met een live-band is dat toch anders."
Ballen
Sinds het album 28 Gun Bad Boy uitkwam zijn tien jaar verstreken. Tien jaar waarin drum&bass veranderd is van een revolutionair genre tot een vaste waarde waar weliswaar kwalitatief goede muziek uit voortkomt, maar nog slechts sporadisch iets nieuws. Volgens Gerald is dat niet zo raar.
"Dat gebeurt in alle genres. Je hebt eerst de jonge honden die met iets nieuws komen. Dan kan er nog volop geëxperimenteerd worden, maar op een gegeven moment wordt een stijl gedefinieerd. En zodra die definitie vastligt wordt het voor muzikanten moeilijker daar uit te breken. Ze worden bang om iets 'verkeerd' te doen, omdat ze dan door hun label afgestoten worden. Zo'n label heeft een bepaald geluid voor ogen, wat weer gebaseerd is op de verkopen van vorige releases. Dus producers worden min of meer gedwongen om volgens hetzelfde stramien te blijven werken, met weinig speelruimte. Maar het is ook zo dat je gewoon de ballen moet hebben om te veranderen. Er is zo verschrikkelijk veel muziek, je moet die gebruiken op andere manieren dan de al bestaande, je moet niet bang zijn om 'anders' te klinken. Verdomme, je moet dat juist ambiëren! Als ik iets hoor wat ik heel goed vind, dan wil ik daarop 'antwoorden'. Snap je wat ik bedoel? In de begintijd van de rock klonken alle bands net iets anders de ander. Met soul was het hetzelfde. Als je verschillende platen van Curtis Mayfield naast elkaar legt dan hoor je dat hij op iedere plaat anders klinkt. Herkenbaar als Curtis, maar toch anders. Die geest zou ook terug moeten keren in drum&bass. Dat formulewerk, dat is toch niks? Je hoeft bij wijze van spreken de pitch niet eens meer aan te raken bij het mixen, omdat alle ritmes en tempo's hetzelfde zijn! Maar goed, ik denk dat het wel goed zal komen hoor, het zal alleen niet meer zo snel gaan als in het begin. Nu het door de technologie steeds makkelijker wordt om thuis muziek te maken, zijn er ook steeds meer slaapkamerproducers die niet vastzitten aan labeldeals en andere verplichtingen die de creativiteit beknotten. Die kunnen naar hartelust experimenteren, en daar móet wel iets goeds van komen."
Eng
In 1998 verhuisde Gerald naar New York, om bij te tanken na allerlei vervelende ervaringen met verschillende platenlabels die zijn muziek niet begrepen en daarom niet uitbrachten.
"Dat was verfrissend, in het begin. New York was voor mij een logische keuze, daar is van alles gaande op allerlei gebieden, dus ik dacht dat het wel goed zou zijn om er nieuwe ideeën op te doen. Ik tekende daar het contract met !K7 en ik heb er een deel van Essence opnieuw opgenomen. Maar nu is alles anders. Na 11 september veranderde de boel compleet. De houding ten opzichte van buitenlanders... het was echt eng soms. Ineens was iedereen een patriot. Alle auto's hadden plotseling een Amerikaanse vlag op hun kofferbak, het werd heel erg nationalistisch allemaal. En ik, ik ben niet eens een Britse patriot, laat staan dat ik kon sympathiseren met het Amerikaanse patriottisme. Mensen gingen me anders behandelen. En misschien had ik me ook vergist in de hectiek van New York. Ik ben zelf een relaxt iemand, dat botste misschien ook wel. Ik woonde in een huizenblok waar ook een crack house zat, en aan de overkant van de straat was een ander, de concurrent. In die buurt werden echt mensen vermoord op wekelijkse basis, en 's avonds liep ik over straat in angst om tegen een afgedwaalde kogel aan te lopen. Op een gegeven moment merkte ik dat ik ook boos begon te kijken naar iedereen. Ik nam de houding, de paranoia over. Om ermee om te kunnen gaan. Nee, ik moest daar echt weg."
Terug naar Londen, waar hij in 1995 naartoe trok vanuit zijn geboorteplaats Manchester.
"Veel relaxter, heerlijk. Ik ben nu dus bezig met het album, voornamelijk in mijn eigen studio maar ik neem sommige dingen op andere plaatsen op. Tussen nu en februari, als de plaat uitkomt, zal ik me daar voornamelijk mee bezighouden en af en toe een paar dj-gigs doen, en daarna voorbereiden op de albumtour. Genoeg te doen dus!"
Selectieve discografie:
808 State | Newbuild (LP 1989, Creed / 3LP/CD 1999, Rehplex)» Lees het verslag van A Guy Called Gerald's set op 10 Days Off 2003
A Guy Called Gerald | Hot Lemonade (LP/CD 1988, Rham)
A Guy Called Gerald | Automanikk (LP/CD 1990, CBS/Columbia)
A Guy Called Gerald | 28 Gun Bad Boy (LP/CD 1993, JuiceBox)
A Guy Called Gerald | Black Secret Technology (LP/CD 1995, JuiceBox) - in 1997 geremastered en opnieuw uitgebracht, eveneens op JuiceBox
A Guy Called Gerald | The Peel Sessions (CD 1999, Strange Fruit)
A Guy Called Gerald | Essence (CD/2LP 2000, !K7)
A Guy Called Gerald | Blueprint (CD 2001, Beechwood) - mixcompilatie
A Guy Called Gerald | Flavour (CD-R 2003, !K7) - mixcompilatieVerder heeft hij 12-inches en losse compilatietracks uitgebracht onder verschillende aliassen, waaronder Inertia, Ricky Rouge, en The KGB, naast een lange reeks remixen voor artiesten als David Bowie, Cabaret Voltaire, Can, Tricky, Black Uhuru en Lamb.
http://www.kindamuzik.net/interview/a-guy-called-gerald/a-guy-called-gerald-ik-ben-blij-dat-ik-kan-experimenteren/3833/
Meer A Guy Called Gerald op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-guy-called-gerald
Deel dit artikel: