• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

C-Mon & Kypski: “We tellen af en rocken”

Van kinderboek naar plaat, van duo naar band, van hiphop naar liedjes. Het Utrechtse C-Mon & Kypski is terug uit Marokko met een nieuwe plaat, waarin hun wildste muzikale fantasieën waarheid worden: Where the Wild Things Are.

Tekst: Jan Brooijmans

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 25 oktober 2006

Where The Wild Things Are is vernoemd naar het gelijknamige kinderboek van Maurice Sendak. In dit stripboek wordt een jongetje naar zijn kamer gestuurd waar hij de meest wilde fantasieën beleeft. Simon, Thomas, Jori en Daniel van C-Mon & Kypski lijken zo uit dat kinderboek weggelopen. Bescheiden jongens die hun fantasieën beleven in muziek.

Eerste hash is binnen
Harder rocken was het doel. En, om niet in dezelfde routine te vervallen, dat de plaat niet hier gemaakt zou worden. De groep trok naar Marokko voor inspiratie en kreeg bumpy roads, schedels van ezels en zelfs hash. “Het was een erg goed idee om daarheen te gaan. Zonder de reis naar Marokko was het album niet veel anders geworden, maar het geeft een bepaalde diepte aan de muziek. Wij zien, ruiken en horen Marokko als we een nummer luisteren.” Anekdotes genoeg. Koud van de boot in Marokko en ze scoren hun eerste wiet, bij een Belg. Die geeft ze een Marokkaanse popcd en zo wordt het nummer Chocolat (het codewoord voor hash in Marokko) geboren. Werktitel van dit nummer: ‘Eerste hash is binnen’. Aldus één van de stripverhalen uit Marokko.

The Beatles
Na Static Traveller is de band twee jaar aan het touren geweest. Dat heeft ze gevormd als band, in plaats van het hiphopduo dat ze voorheen waren. “We zijn meer naar bandjes gaan luisteren en beïnvloed door Jori en Daniel.” De band brengt met Where The Wild Things Are een liedjesalbum uit, in plaats van beats met scratches. Kypski verklapt zelfs: “Ik heb veel naar The Beatles geluisterd”. Het lijkt een bewuste maar wellicht eenmalige ervaring. “Het is tof om met anderen samen te werken, het opent onze ogen. Maar onze kracht blijft filmische sferische meeslepende muziek maken.” Simon twijfelt even “Mag ik dat zeggen? Ik denk dat de instrumentale tracks mijn lievelingsnummers van het album zijn.”

Anders dan voorheen doen er veel gasten mee op het album, met vocale bijdragen. “Pete Philly kennen we al jaren, dus die keuze was niet moeilijk. Maar hij dekt niet de lading van alles wat we tof vinden. Sadat X zijn we via via tegengekomen, maar dat was heel zakelijk. We zijn met een laptop naar zijn hotelkamer in Deventer gegaan toen hij in het land was. Met het touren hebben we veel mensen leren kennen. Onze muziek leent zich er natuurlijk goed voor.”

Het gevolg van al die gasten is dat de plaat veel verschillende geluiden kent. “We hebben wel eens kritiek gehad dat we te veel kanten op gingen. Nu hebben we meer keuzes durven maken, we zijn richtingen gaan uitwerken, en hebben er veel meer tijd ingestopt. Het zijn minder genres binnen één nummer, het zijn nu twaalf genres op één plaat.” Het combineren van uiteenlopende stijlen blijft een stiekeme obsessie. “Van ons lijstje hebben we nu toch mooi de tango afgetikt!”

Door al die stijlen is het moeilijk kiezen waar de plaat het beste tot zijn recht komt. “Het is geen achtergrondplaatje, je moet ervoor gaan zitten. Een soort iTunes partyshuffleplaat, haha. De nummers zullen live nog beter overkomen. Dan zien mensen dat het één band is die alle nummers speelt en is de samenhang beter te zien. Chocolat fluiten we nu zelf in de microfoon. Dat is heel anders dan een sample erin gooien. Het voelt meer als een bandje, aftellen en rocken.”

Eindelijk verlost
En die andere meneer, die net een plaat uit heeft en waar ze altijd mee vergeleken worden? Kypski: “Grappig, we hebben het met vrienden veel over DJ Shadow gehad. Het is geen goede plaat, maar ik waardeer dat hij het roer heeft omgegooid. Tja, hij kan geen betere sampleplaat maken dan hij al gedaan heeft.” Simon relativeert: “Het is voor ons relaxed, nu zijn we verder uit elkaar gegroeid en zijn we eindelijk eens van die vergelijkingen af.” Nooit meer C-Mon & Kypski en DJ Shadow in hetzelfde artikel dus. Simon vindt hun muziek meer op Gorillaz lijken, “hoe zij omgaan met raps hier en stemmetjes daar lijkt op hoe wij het doen”.

http://www.kindamuzik.net/interview/c-mon-kypski/c-mon-kypski-is-nu-een-bandje-we-tellen-af-en-rocken/14254/
Meer C-Mon & Kypski op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/c-mon-kypski