Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Connelly en Armstrong gedragen zich nerveus en ongemakkelijk voor aanvang van het gesprek. Later blijkt dat dit het eerste interview is dat de heren geven in Europa. Het grote avontuur begint nu, en dat beginnen ze te beseffen. Connelly, een vriendelijke bebaarde jongeman, vertelt dat hij zich zo verbaast over het belang van releasedata en plekken. "Met het internet zouden grenzen vervagen maar in de praktijk werkt het heel anders. Zonder een album in Europa zouden we hier geen volle zalen kunnen trekken", vertelt hij. In tegenstelling tot de diepe en luide stem die hij op het album Ways to Forget laat horen, is zijn stemgeluid nu zacht en soms bijna fluisterend.
Clock Opera telt naast Connelly en Armstrong nog twee bandleden, maar wordt door de pers vaak onterecht als onemanband aangehaald. Dat Connelly de touwtjes in handen heeft qua productie, songwriting en zang wil natuurlijk nog niet zeggen dat hij de band in zijn eentje leidt. Ways to Forget is een album vol melancholische, eclectische avant-gardepop, waarin de zanger het machtige machinetijdperk ter discussie stelt. Maar daar praat hij liever niet meer over. "De nummers zijn bijna anderhalf jaar geleden geschreven, veel ervan spreken mij niet meer zo aan. Ik ben daarom al veel nieuw materiaal aan het schrijven voor het volgende album. Ondertussen blijven we natuurlijk toeren en deze liedjes spelen in Europa en Engeland."
Albums van 2012
Op de vraag of het album van Clock Opera wel genoeg gaat opvallen tussen alle andere releases die in het najaar volgen, weet het duo nog geen antwoord. Connelly: "Het was een goed jaar voor Britse bands. Django Django, Alt-J en Breton hebben allemaal ijzersterke platen uitgebracht. Ik weet niet of we tot dat niveau komen met dit album." Armstrong zegt stellig dat hij nooit naar albums luistert en Connelly bevestigt dat het inderdaad zo is. Armstrong: "Ik koop geen albums, ik beluister ze niet. Ik vang gewoon op wat er om mij heen gebeurt. Soms zie ik dezelfde band tien keer in een maand als we met ze toeren, en zo leer ik liedjes kennen. Het is voor mij daarom juist een uitdaging om een plaat te maken, omdat ik geen referenties heb naar andere albums."
Connelly vult aan: "Sowieso staat alles wat we doen in het teken van uitdagingen. Tijdens het schrijven was dat om mijn gevoel zo goed mogelijk op papier te zetten. Tijdens het componeren wilde ik soms met zo min mogelijk lagen een geluid creëren, en soms juist met zoveel lagen dat er chaos ontstond. Daardoor is het een divers en dynamisch album geworden, dat je niet met één luisterbeurt kan ontcijferen." Hij vertelt dat zijn favoriete albums altijd meerdere luisterbeurten nodig hadden. "Als je een plaat meteen fantastisch vindt, ben je er snel op uitgekeken. Al is dat natuurlijk een uitdaging op zich. Een album maken dat precies na drie keer luisteren saai wordt", lacht hij.
Bad Day
De fantasie van Armstrong slaat op hol. "Het is pas een uitdaging om een lied te maken dat precies één dag leuk is, en daarna gaat vervelen. Hoe zou je dat moeten doen? Misschien is het wel hetzelfde principe als die monsterhits die dagenlang in je hoofd blijven zitten. Eerst vind je het leuk, daarna kan je het niet meer uitstaan." Vervolgens ontstaat een discussie tussen de twee muzikanten over het slechtste nummer dat ooit is geschreven. De uitslag: 'Bad Day' van Daniel Powter. "Bedankt," zegt Armstrong, "nu zit het weer in mijn hoofd. Als dat gebeurt heb ik altijd een Afrikaans voetballied paraat, dat 'Bad Day' uit mijn hoofd kan verdrijven. En die blijft dan gelukkig niet hangen", lacht hij.
Daarmee wordt maar weer duidelijk wat de invloed van een goede songwriter kan zijn. Connelly vervolgt: "Laatst moesten we op de Engelse radio meedoen met een songwriting challenge. Je kreeg de keuze uit twintig onderwerpen en moest daar binnen een uurtje een lied over schrijven. Het is een stom spel maar je leert er wel veel van. Het is iets wat ik misschien in komend werk ga toepassen: snel en kort nadenken over de onderwerpen en daar snel iets uit fabriceren. Op Ways to Forget draafde ik veel door over herinneringen, de mensheid en machines. Het is een mooi concept, maar het kostte veel tijd om alles goed uit te werken. Minimalistisch denken is iets wat ik binnenkort eens ga uitproberen", sluit hij af.
http://www.kindamuzik.net/interview/clock-opera/clock-opera-continu-op-zoek-naar-nieuwe-uitdagingen/23283/
Meer Clock Opera op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clock-opera
Deel dit artikel: