Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De in 2009 verschenen albums Ki en Addicted verschillen nogal nogal van de zojuist verschenen Deconstruction en Ghost, die op hun beurt twee totaal verschillende verhalen vertellen. Het is bijkans gissen naar het verbindende element van Devin Townsend Project. Townsend: "Het concept van de quadralogie is erg losjes en helaas niet zo duidelijk als het zou moeten zijn. Of ik wil of niet, de manier waarop ik schrijf is een reflectie van een periode. Er zijn veel veranderingen in mijn leven geweest sinds ik met Strapping Young Lad gestopt ben; ik ben vader geworden, verhuisd, mijn haar is eraf en ik ben gestopt met drinken en roken. Ik moest herontdekken hoe ik zonder drank en andere substanties creatief kan zijn. Muziek schrijven was als een zuivering van muzikale constipatie. Ik liet het vanzelf een natuurlijke kant op gaan, zonder me druk te maken over de richting. Met Strapping Young Lad kon dat niet. Dat moet heavy zijn."
Vrijheid
"Een tijd lang schreef ik muziek die bij de sfeer van die dag paste. Uiteindelijk had ik zo'n veertig nummers en heb ik besloten om ze over vier platen te verdelen. Vier platen die niet zozeer muzikaal als wel thematisch samenhangen. Omdat er bepaalde lijnen zitten in de verschillende stijlen en geluiden die ik maak, hebben de platen zichzelf als het ware ingedeeld. Nu kan ik eindelijk een deel van mijn leven afsluiten. Ik ben helemaal vrij. Hopelijk kunnen mensen het waarderen voor wat het is en anders moeten ze verdergaan met hun leven."
"Mensen blijven me vragen om heavy muziek. Maar dat bepaal ik zelf wel. Al vijf jaar roep ik dat ik geen Strapping Young Lad-achtige muziek ga maken en daar is geen woord van gelogen. Deconstruction is hoe ik nu heavy muziek maak. Een sound met een hoge dichtheid, voorzien van een beetje humor en ironie. Muziek over zombies en draken doet me niks. Dit is wat mij nu aanspreekt. Het hele proces gaat om mezelf, het publiek telt pas in tweede of derde instantie mee."
"In mijn hoofd is dit het eind van een begin. Deze albums gaan over dingen die jaren geleden gebeurd zijn. Mijn gevoelens vertaal ik naar geluiden, niet naar woorden. Alles wat mijn emotionele pad kruist neem ik op in de vorm van muziek. Later actualiseer ik alle ideeën. Regelmatig heb ik geen idee wat ik er ooit mee bedoelde. Je kunt het niet snappen als jij mij niet bent. Het is zinloos om een vergezochte uitleg achter mijn nummers te vinden, zoals voor 'Gato' gebeurd is, omdat daarin verschillende persoonlijkheden voorkomen."
Diarree
"De diarreegeluiden op Deconstruction zijn een metafoor voor de zuivering die ik voel bij het schrijven van muziek. Zo ga ik al sinds mijn tiende met veranderingen in mijn leven om. Ik kan dat proces niet uitleggen. Het leven is een zoektocht. De moeite die ik heb om mezelf te begrijpen is een groot deel van mijn creatieve proces. Net als de bereidheid om publiekelijk te falen belangrijk is voor mijn ontwikkeling. Die persoonlijke leercurven gaan me in de toekomst nog veel nieuwe muziek opleveren."
Devin Townsend groeit op in een modaal gezin. De ene kant van zijn familie verdient een boterham met handwerk, terwijl een ander deel uit leraren en wiskundigen bestaat. Zijn muziek weerspiegelt zijn afkomst. "Ik hou van natuur, van simpele dingen. Het liefst omgeef ik me met dingen die mij aan het lachen maken. Toch heeft de wiskundige invloed van ooms en mijn opa me ook geholpen; ik ben goed in timing en dingen samenbrengen. Emotioneel ben ik de basis nog aan het uitvogelen, zoals zoveel mensen. Muziek waar ik een band mee voel is gemaakt door harde werkers. Ik vind het moeilijk die binding te voelen met pretentieuze muziek. Met filosofen of klassieke muzikanten die een specifiek soort thee drinken heb ik niets. Aan Deconstruction heeft een orkest meegewerkt. Iedereen gaf me tips over werkwijzen van avant-gardistische componisten. Zo'n orkest wordt al snel elitair, maar ik zie het als lol maken; laat ze maar gek doen. Aan een meesterwerk als 'Le Sacre du Printemps' (Stravinsky, RvE) moet je niet willen komen, dat wordt falen."
Verwachtingspatroon
Uiteindelijk is echte vrijheid ook voor Townsend een illusie. Ghost is de enige plaat van het vierluik waarnaar hij nog luistert, erkent hij. "Die muziek past bij mijn stemming van de laatste jaren. Maar het zit er niet in om dat materiaal live te spelen. Men vindt het belangrijker dat we met pak 'm beet Septic Flesh en Children of Bodom gaan toeren. En dat is juist het punt waar ik nu niet ben. Ook al maak ik er veel geintjes over, genieten doe ik toch wel. Misschien komt er ooit een tijd waarin ik ook op het podium kan doen wat ik op dat moment voel."
(Foto's: Wessel de Groot)
http://www.kindamuzik.net/interview/devin-townsend-project/devin-townsend-project/21756/
Meer Devin Townsend Project op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/devin-townsend-project
Deel dit artikel: