Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Maar eind vorig jaar bleek de fabriek ineens weer te draaien. Echter zonder gitarist Cazares. Diens taken worden nu waargenomen door Christian Olde Wobbers, die eerst de bas bespeelde. Op zijn plek ziet hij nu Byron Stroud van Strapping Young Lad de vier snaren hanteren. In deze bezetting werd weer getoerd en dit jaar kwam zelfs een nieuw album uit: het ouderwets harde Archetype. Zanger Burton C. Bell licht de comeback toe.
Hoe is het om in dezelfde categorie als Elvis te zitten?
"Zelfde categorie?" Lachend: "Rock-'n-roll?"
Nee, remixen.
"Oh, Junkie XL. Ik heb die remix van 'A Little Less Conversation' gisteren nog gehoord, ik vind hem fantastisch. Junkie XL is erg getalenteerd. Hij is toch de eerste dj geweest die Elvis heeft geremixt."
En de eerste dj die een metalband remixte. Vleiend dat hij met het remixalbum Remanufacture op jullie heeft kunnen oefenen.
"Wel, je moet ergens beginnen, at the bottom of the barrel, hahaha."
Gaat Junkie XL ook helpen met nieuwe remixes?
"Ja, ik denk dat we wel met hem gaan praten. Het plan is om een nieuw remixalbum te maken van Archetype en Junkie XL is een van de namen op de lijst. Wat de andere namen betreft kan ik nog niks zeggen. Ik wil namelijk niet te voorbarig zijn. Het moeten creatieve geesten zijn, dat wel."
Er komen geen remixes van songs die op Digimortal en Obsolete staan?
Resoluut: "Alleen nummers van Archetype."
De makke van Digimortal
Uit het feit dat ze Digimortal uit 2001 niet willen laten remixen blijkt dat ook de band zelf niet tevreden is over het voorgaande album. Vergeleken bij het krachtige Soul of a New Machine en Demanufacture stak het album namelijk behoorlijk flets af. De agressie ontbrak en de nummers waren allen volgens één bepaald recept geschreven. Geen wonder dat kort na de release de band stopte.
"Het is niet mijn favoriet," verzucht Bell. Na een korte denkpauze: "Eigenlijk hebben we op deze hele Europese tour nog geen enkel nummer van Digimortal gespeeld. Het is ook wel best zo. Niemand klaagt erover. We spelen nu vijf nummers van elk album, Digimortal dus uitgezonderd."
Wat was nou het probleem met Digimortal?
"Veel, maar zelf denk ik dat het album…" Burton aarzelt. "...vooral is overgeproduceerd. Er was toen een hoop aan de hand. Maar de overproductie is de voornaamste reden geweest. Het lag niet aan de experimenten met hiphop en akoestische gitaren, da's OK."
Met het laatste album is het net alsof jullie direct na Demanufacture weer de studio zijn ingedoken.
Grijnzend: "Daar lijkt het wel op. Het is gewoon puur Fear Factory. Typisch wat we altijd al hebben gedaan. Dit album is meer gefocust en directer. Obsolete en Digimortal zijn ook evoluties van Demanufacture. Maar Archetype is weer een andere evolutie. Dit is hoe we er nu voor staan. Meer angst, meer woede."
Maar het lijkt nu alsof de evolutie van Fear Factory stilstaat.
"Wel, de cirkel is rond."
Is het trouwens niet vreemd om nu zonder Dino te toeren?
De zanger kijkt een andere kant op. "Helemaal niet. Geen vragen over Dino."
Een nieuw begin
De split van Fear Factory was dankzij Kush, het zijproject van Christan en Raymond Herrera (drums) met Stephen Carpenter (Deftones) en B-Real (Cypress Hill), gelukkig geen definitieve break-up. Ook een onbekend contract gaf de angstfabriek voldoende energie om een doorstart te maken.
"Nadat ik uit de band was gestapt ben ik van Los Angeles naar de oostkust verhuisd om daar een nieuw leven te beginnen. De tijd ging gewoon voorbij. We waren met allerlei zijprojecten bezig; ik met Ascension Of The Watchers en Chris en Raymond met Kush. Toen zij voor Kush een contract wilden tekenen stuurde Roadrunner plotseling een 'cease and desist', wat inhield dat er niks getekend kon worden. Bleek dat iedereen nog steeds bij hen onder contract stond. Niet alleen als Fear Factory, maar ook individueel als muzikant. Raymond en Christan benaderden mij daarom voor een nieuwe demo. Daarna zou Roadrunner kijken of ze nog met ons verder wilden gaan. Ik wilde alleen iets opnemen als Dino niet meedeed. Belangrijkste reden was echter om met die demo van Roadrunner af te komen."
Heeft Roadrunner Dino nog gevraagd om mee te doen?
De zanger haalt zijn schouders op. "Geen idee, en het zal me een rotzorg zijn. Ik weet ook niet of hij nog onder contract staat."
Welke songs stonden er op die demo?
"'Slave Labor', 'Corporate Cloning', 'Bite the Hand That Bleeds' en 'Archetype'. Dat pakte zo goed uit dat we weer verder wilden. De sfeer was goed, de nieuwe nummers ook en we waren af van Roadrunner. Er werden steeds betere tracks geschreven waarna we tot de conclusie kwamen dat er nog wel een paar cd's in de pijplijn zaten. Toen Roadrunner daarna liet weten dat ze niet verder wilden met ons, waren we vrij."
Was Digimortal dan zo'n grote teleurstelling voor hen?
"Nee, dat was het volgens mij niet. Waarschijnlijk lag het aan geld en het contract. Jammer? Helemaal niet. Ik ben nu af van Roadrunner en dat is het beste wat me ooit is overkomen."
Roadrunner brengt Archetype wel in licentie uit.
"Getekend en gelicenseerd zijn twee volstrekt aparte begrippen. Er is verder geen grip op de muzikale richting van Fear Factory. Roadrunner benaderde ons om de cd in licentie uit te brengen. Op het gebied van distributie kan je ze wel hebben. Maar daar blijft de samenwerking dan ook bij."
Verandering van spijs doet eten
De zijprojecten waren tijdens de korte split een welkome afwisseling. De ritmesectie hield zich bezig met Kush en Burton legde zich toe op Ascension Of The Watchers, een project met John Bechdel (toetsenist van Fear Factory tijdens eerdere tournees).
De zanger wordt gelijk enthousiast zodra er naar het project gevraagd wordt. "John en ik zijn net weer een paar nieuwe songs aan het opnemen. Ik mix op dit moment een stel oudere nummers om alles nog beter te laten klinken. Shoppen bij labels heb ik nog niet gedaan. Ik denk eigenlijk dat ik dit zelf ga uitbrengen."
Wat voor soort muziek kunnen we verwachten? Ambient?
Na enig nadenken: "Deels ambient, maar ook melodieus. Ascension is compleet anders dan Fear Factory, behalve dan dat ik zing. Maar dat is de enige overeenkomst tussen Ascension of The Watchers en Fear Factory. Ascension zit vol met textuur, is hypnotiserend. Een golf van melodie met keyboards, gitaar en bas."
Iets als latere Front Line Assembly?
"Ehm, nee. Het is moeilijk uit te leggen. Ook niet als Timelessness. Eigenlijk haat ik het om deze muziek met andere bands te vergelijken. Dat klopt gewoon niet."
Hoe is het met Kush?
"Dat ligt nog steeds op tafel bij Sony. Met zulke grote namen als Stephen en B-Real heb je natuurlijk te maken met grote labels. Die vooral willen zien dat Deftones en Cypress Hill ongestoord verder gaan."
Ben je niet bang dat Kush groter wordt dan alle andere bands?
"Bang? Nee! Wat zou het? Als Kush het goed doet, prima. Mij kan het niet veel schelen. Fear Factory en Kush zijn twee volledig verschillende bands."
Vooruit denken
De zakelijke problemen rond Fear Factory hebben ook hun effect gehad op de teksten. De futuristische hersenspinsels en conceptverhalen van eerdere albums zijn praktisch verdwenen. 'Cyberwaste' handelt over de roddelgemeenschap die internet heet, terwijl 'Slave Labor' een sneer richting de muziekindustrie is.
"De teksten zijn nog steeds wel conceptueel, maar het concept is nu een verhaal over wat wij in de afgelopen drie jaar hebben meegemaakt. De teksten zijn ook meer gebaseerd op de realiteit; ze staan nu voor meer mijn ideeën en gevoelens. Vroeger hield ik mezelf er zoveel mogelijk buiten om mijn privéleven te sparen, al zijn die lyrics nog steeds cool."
De oude teksten vertelden ook nooit iets over de persoon Burton C. Bell.
"Dus wel. Als je iedere song, van Soul of a New Machine tot en met Digimortal neemt en daar het concept van mens versus machine uithaalt, dan zeggen de lyrics een hoop over mijn ideeën en gedachten. We maken allemaal verschillende dingen mee in het leven en leggen dat ook verschillend uit. En dit is mijn evolutie geweest in hoe ík met allerlei dingen ben omgegaan. Voor Archetype vond ik de tijd rijp om eens echt míjn verhaal te vertellen."
Ben je nog steeds sceptisch over technologische ontwikkelingen?
"Niet sceptisch, maar wel bewust. Niet dat er iets mis is met scepsis. Maar dat waar over geschreven is, zal uiteindelijk ook gebeuren. Dat is waar science-fictionschrijvers zich in hebben gespecialiseerd. Liever technologie observeren dan datgene wat er nu om hen heen gebeurt. Vooruit denken. Hypotheses bedenken die later realiteit worden."
Zie jij jezelf als een science-fiction schrijver of als muzikant?
"Als schrijver. Maar niet alleen als science-fictionschrijver. Ik heb wel twee van zulke verhalen geschreven en die wil ook graag publiceren. Maar ik ben heel erg divers op dat punt. Dichten doe ik ook graag, net als essays schrijven. Ik wil mezelf gewoon niet in het hokje drukken van 'De Science-fictionschrijver'. Kunst in het algemeen is ook mijn grote passie: fotografie, theater, schilderen, film. Ik hou ervan om naar exposities en musea te gaan."
Klinkt niet erg metal.
"Wel, dan ben ik niet metal, al zit ik wel in een metalband. Fear Factory is gewoon een van de manieren waarmee ik me kan uiten."
Archetype is uitgebracht door Roadrunner/CNR
http://www.kindamuzik.net/interview/fear-factory/de-opmerkelijke-terugkeer-van-fear-factory/6727/
Meer Fear Factory op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fear-factory
Deel dit artikel: