Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2006 staan ze al in menig jaarlijst van bloggers, met het album Yellow House. Dit keer maakt het New Yorkse viertal nog slimmer gebruik van het internet; sporadisch stellen ze een nieuw nummer als download beschikbaar en er worden interviews gegeven, véél interviews. Gisteren waren ze in Parijs, vandaag in Amsterdam, morgen vertrekken ze alweer naar Brussel.
Voor een goede hype hebben ze alles mee: ze komen niet alleen uit het hippe Brooklyn, maar worden daarnaast óók vergeleken met Fleet Foxes, dé debuterende folkband van afgelopen jaar. "Of ik het vervelend vind, om de nieuwe Fleet Foxes genoemd te worden?", zegt Daniel Rossen, gitarist, zanger en songwriter van de band. "Neuh. Als dat onze muziek begrijpelijker maakt… We hebben een beetje dezelfde vintage sound, het harmonieuze, het akoestische."
Maar het valt bij de eerste luisterbeurt al op: Veckatimest, hun derde album, is bombastischer dan Grizzly Bear ooit heeft geklonken. Soms zelfs tegen het brute aan, maar – inderdaad - zó harmonieus dat het zelden agressief te noemen is. Het maakt de plaat spannend, onvoorspelbaar. "We toerden vorig jaar met Radiohead en TV on the Radio", geeft drummer en zanger Christopher Bear als oorzaak. "Voor een Radioheadpubliek van dertigduizend mensen moet je de stille, akoestische nummers uit je set knippen." "Het dwong ons om een meer rockende set te maken", valt Rossen hem bij. "We groeiden zo ver als onze arrangementen het toelieten, en verwerkten plotselinge harde delen in de stillere nummers." De strijkinstrumenten op Veckatimest dragen bij aan de dreiging. Grizzly Bear vroeg daarvoor bekend componist Nico Muhly. "Wij waren vrij concreet in wat we wilden. Hij ging gelukkig overal in mee", blikt Rossen terug.
Grote namen, maar in werkelijkheid was het opnameproces van Veckatimest een stuk minder flitsend. "Het is te duur voor ons om in een echte studio op te nemen, want we doen daar te lang over", vertelt Rossen. En dus verruilen ze Brooklyn eerst voor een landhuis op Mount Tonche, diep in de bossen van Ulster County. Daar wordt het grondwerk van het album gelegd. "Ik was klaar met de promotie voor Department of Eagles (Rossens' andere band) en stond drie weken later alweer op Mount Tonche", vertelt Rossen. Bear: "We hadden alleen 'While You Wait for the Others' geschreven, verder hadden we slechts wat rondzwevende ideeën. Maar we lieten alles heel natuurlijk verlopen: we werkten hard, maar deden alles op z’n tijd en hadden geen verplichtingen. Niets hoefde aan het eind van de dag af te zijn. Als je even niets te doen had, stapte je zo de bossen in. Dat is voor ons de meest efficiënte manier van werken."
Vervolgens trekt Grizzly Bear naar Cape Cod in Massachusetts. Zong Vampire Weekend vorig jaar juist niet dat ze daar wég wilden? "Inderdaad," lacht Rossen, "maar Ed (Droste, gitarist en songwriter) z’n oma had daar een huis waar we konden opnemen. Het is daar, aan de Atlantische kust, wat kouder en dramatischer." Daar vinden ze ook het kleine, onbewoonde eiland Veckatimest. "Wat gras, een paar bomen en wat stenen" - Rossen is kort in de omschrijving van het eiland. Stiekem hebben ze er nooit aangemeerd, maar de onberoerde natuur van de omgeving en de mooie naam zijn uiteindelijk doorslaggevend om er het album naar te vernoemen. "De muziek begint bij ons pas te komen als we Brooklyn verlaten", concludeert Rossen. Toch gaan ze voor de afronding terug naar New York, waar ze in een oude kerk de laatste hand leggen aan het de plaat. "We kiezen inderdaad bewust voor grote ruimtes bij de opnames", zegt Bear. "We hebben liever een authentieke akoestiek, niet een gekunsteld studiogeluid."
Op 25 mei moet Veckatimest in de platenzaken liggen, maar begin maart lekte het album al uit. Balen? Rossen: "Tja, internet heeft zo zijn voor- en nadelen. Het is jammer dat het album in zo’n lage kwaliteit te downloaden is, maar tegelijkertijd genereerde het wel opwinding en enthousiasme. Het is tegenwoordig een onontkoombaar deel van de muziekindustrie. Het doet ons verder geen pijn, ik denk dat de mensen die van plan waren het album te kopen dat sowieso doen. Als het ons meer fans oplevert – wat het overigens zeker doet – vinden we het prima. We verdienen toch vooral geld door te toeren." Christopher Bear knikt: "We brengen de plaat ook uit op vinyl, met gratis hoge kwaliteit download erbij. Vinyl heeft volgens mij geprofiteerd van de mp3’s; het zijn slechts downloads en die kunnen het geluid van vinyl en het grote artwork echt niet vervangen."
De komende tijd zal Grizzly Bear toeren door Amerika, aan het eind van de zomer komen ze terug naar Europa. "Ik weet nog niet wat voor clubshows we doen, maar we spelen inderdaad op Lowlands", knikt Rossen. Voor de aankomende toer hebben ze één doel: "Snoop Dogg ontmoeten", lacht Rossen. "We zouden graag eens een nummer met hem opnemen." "Had hij geen gitaar in zijn handen in de 'My Medicine' video? Klinkt alsof hij er klaar voor is", knipoogt Bear tevreden naar Rossen.
http://www.kindamuzik.net/interview/grizzly-bear/grizzly-bear-op-het-eiland-veckatimest
Meer Grizzly Bear op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/grizzly-bear
Deel dit artikel: