Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
KILLL brengt geen platen uit, behalve dan de aanstaande dvd of een mogelijk live-album. KILLL bestaat daardoor vrijwel alleen als een live-only band. Vanwaar deze beslissing om geen albums op te nemen?
Hangård: Vanuit de manier waarop de band werkt, kwam dit idee eigenlijk heel natuurlijk tot ons. Vanaf het begin, toen we voor het Ultima Festival in Oslo gevraagd werden, was KILLL alleen maar bedoeld als een 'one-off'-project. We speelden uiteindelijk meer shows, maar werkten dan slechts sporadisch samen; slechts voor één concert of een kort tourtje. Toen uiteindelijk de visuele component van de liveshow erbij kwam, raakten we nog meer ervan overtuigd dat de KILLL-ervaring er één was die je live moet ondergaan. De dvd documenteert de liveshow die we de laatste vijf jaar gespeeld hebben, opgenomen op veel verschillende plekken. We denken dat we hiermee een getrouwer beeld van KILLL geven dan wanneer we in de studio een album zouden opnemen.
Hangt dit ook samen met een conceptueel idee van het uitdagen van eventuele verwachtingen bij het publiek? Als dat zo is, volgt daaruit niet meteen dat het uitbrengen van de dvd de fysieke impact van de oogverblindende lichtshow niet waardig gereproduceerd kan worden en dus dat volgens jullie eigen logica zelfs een dvd-release geen recht doet aan de concertervaring?
Hangård: We hebben intern besproken hoe we verwachtingen kunnen uitdagen of loochenstraffen door de liveshow helemaal op de schop te gooien als de dvd eenmaal uit is. We zullen zien wat er gebeurt. De concertvorm die we nu spelen, is langzaam ontstaan over een periode van zo'n acht jaar. Een aantal mensen dat ons zal gaan zien, heeft dus heus wel al enig idee wat te verwachten. Bovendien is de fysieke en directe impact van de liveshow ook veel indrukwekkender en onontkoombaarder dan een dvd. We menen dan ook dat het nog steeds meer dan de moeite loont om KILLL vooral live te ondergaan.
Wat ligt conceptueel aan de basis van KILLL? Ik heb het idee dat een groot deel van jullie werk draait om de premisse van binaire tegenstellingen: hard/zacht, verblindend/zwart, kleur/kleurloos, gecomponeerd/geïmproviseerd?
Hangård: Ik denk dat je in zekere zin gelijk hebt. Het concept is in ieder geval gebaseerd op reductie; drie kleuren, geen conventionele backline, et cetera. Het uitgangspunt was om alleen voorversterkers te gebruiken voor de gitaren en digitale drums, zodat alles door een mixer gestuurd kon worden om daar verknipt, gesampled, geremixt, aan- of uitgezet en anderszins met effecten gemanipuleerd kon worden. Er is tegelijk nauwelijks improvisatie in het spel bij KILLL. We werken aardig planmatig, echter met genoeg ruimte om nog meer energie in bepaalde stukken te stoppen, mocht iemand er zin in hebben.
Veel van KILLLs werk lijkt voort te komen uit felle, snelle en 'free form' flitsen aan muzikale energie, inspiratie en creativiteit. Is het geen lastige balanceerklus om rationele gedachtegangen door planning en vrije geesteninspiratie bijeen te brengen?
Hangård: Inderdaad, als we werken gaat dat snel en in grote vrijheid. Dat is trouwens altijd een dag of wat voor een concert, dus dan móeten we wel snelle beslissingen nemen en de ideeën die opkomen zeg maar instant-bevriezen om ze te bewaren. Zo zijn we begonnen, zo werken we nog steeds. Alhoewel, de laatste jaren hebben we ons vooral gericht op het toevoegen aan of bijvijlen van de bestaande KILLL-show. Daarbij komt natuurlijk dat de lichtshow het meest geplande en uitgewerkte idee is, waaraan wekenlang achtereen gewerkt is. Daarin zie je ook wel weer een weldoordacht concept inderdaad; formalistische ideeën over RGB-kleur in ledlampen en optische effecten in verandering van gekleurd licht.
Het overstijgen van strikte genregrenzen lijkt een essentieel en centraal idee te zijn voor KILLL. Zien jullie de bestaande hokjes als te belemmerend of ouderwets en is het juist de overrompelende brute kracht en energie van een KILLL-show die deze grenzen doet versplinteren in één vloeiende beweging, om die tegelijkertijd te vervangen door een heel nieuwe interpretatie van muzikale en sonische creativiteit?
Hangård: De basale premisse was er één van cross-over tussen de energie en texturen van noise en metal enerzijds en de technische mogelijkheden van elektronische muziek, DJ-instrumentarium en dergelijke anderzijds. We merkten al spoedig wat wel en niet werkte, oftewel: wat een eigen leven begon te leiden en meer werd dan zomaar een "crossover" in de negatieve, stilstaande zin van het woord. Daarop zijn we verder gegaan. Dat hebben we uitvergroot. Ik hoop dat we zodoende inderdaad grenzen overstijgen en ik ben ervan overtuigd dat onze shows een breed publiek kunnen aanspreken; ook en zelfs mensen die normaliter niet naar metal- of extreme noiseconcerten komen.
Is een KILLL-concert niet het beste te vergelijken met een ritueel voor oren en ogen, geluid en beeld?
Hangård: Ik vrees dat niemand van ons het woord ritueel zou gebruiken. Hoe dan ook: het is zeker geen vreselijk intellectuele exercitie. Het gaat bij KILLL live om rauwe energie en het opwekken van extreme en hopelijk nieuwe fysieke ervaringen. Nu ik erover nadenk: dat is waarschijnlijk toch wat een ritueel is, niet?
KILLL speelt op The Night of the Unexpected in Paradiso, Amsterdam op vrijdag 10 september.
Bovenste foto van Espen Sandberg
http://www.kindamuzik.net/interview/killl/killl-overrompelt-je-met-rauwe-energie-en-extreme-fysieke-ervaringen/20585/
Meer KILLL op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/killl
Deel dit artikel: