Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het idee voor de tour en de plaat ontstond nadat de Rotterdamse journalist/schrijver Johan Bakker Sjoerdsma mailde dat hij een boek aan het schrijven was over Eva Cassidy. Hij vroeg haar of ze een aantal van haar liedjes wilde spelen tijdens de boekpresentatie. "Hij zag een mooie match. Ik heb toen een viertal liedjes uitgezocht, in samenspraak met Johan. Op dat moment was ik een beetje uitgeblust en klaar met mijn eigen liedjes. Dit gaf me een nieuwe impuls, die wilde ik doorzetten."
"Al snel heb ik Eva's broer gemaild of ie mee wilde doen. Hij vond het mooi. Via Skype wisselden we onze denkbeelden uit. Ik was er intussen achter dat ze echt alleen maar hele mooie liedjes heeft gedaan. Die pasten mij goed. In september 2012 moest Dan in Nederland zijn voor een paar shows en hebben we meteen een mooie trailer opgenomen, met een bezetting zonder drums. Ik wilde het heel intiem houden. Later hoorde ik van Dan dat dat exact de bezetting was waarmee Eva verder was gegaan als ze niet gestorven was. Na die trailer ging het snel. Zo hebben we bij Vrije Geluiden, Kunststof TV en op North Sea Jazz gespeeld."
Wat wist je van Eva Cassidy voordat dit project op je pad kwam?
"Ik wist niet veel van haar, behalve dat ze overleden was. Toen ik zeventien was, zei een vriendin van mijn moeder dat het echt iets voor mij was. Haar album Songbird kende ik wel. Naar aanleiding van het boek heb ik me veel meer verdiept in haar muziek. Als je haar ziet zingen dan lijkt het een natuurtalent. Dat kan ik nooit, dacht ik. Maar blijkbaar studeerde ze gewoon heel hard. Ik dacht altijd dat zoiets aangeboren is. Tijdens haar middelbare schooltijd zat ze echter heel veel uurtjes in haar eentje op haar kamer. Ze probeerde al haar idolen, zoals Aretha Franklin en Sandy Denny, exact te kopiëren en te perfectioneren qua sound en timing. Dat heeft haar zover gebracht."
Cassidy speelde eigenlijk alleen maar covers. Wat kenmerkt voor jou de liedjes die zij speelde?
"Het zijn de melodieën in combinatie met de teksten die het zo bijzonder maken. Ze zong nooit liedjes waarvan ze de teksten bagger vond. Zij koos liedjes uit die je diep in je hart raken. Ze was enorm secuur met de tekstplaatsing en met de keuze voor de noten. Dat maakt het speciaal en bedachtzaam. Toen ik Eva 'Fields of Gold' hoorde zingen kende ik Stings versie al. Die vond ik helemaal niet boeiend, terwijl ik van haar versie bijna moest huilen. Zij kon liedjes beter maken door haar stijl. Dat is ook kunst. Mensen zeggen soms dat iedereen covers van covers doet. En ja, ik doe daar ook aan mee. Maar het is meer. Het is het doorgeven van liedjes, het meegeven van eeuwigheidswaarde. "
Het komende half jaar kruip je op je toer een beetje in haar huid. In hoeverre is het brengen van andermans liedjes op een podium anders of lastiger dan je eigen nummers te spelen?
"Dat hangt er heel erg van af. Sommige liedjes komen heel dicht bij mijn eigen repertoire en voelen dus net zo naakt. Ik begin nu pas een beetje te komen als liedjesschrijver. Het spelen van deze liedjes inspireert me ook om betere liedjes te schrijven. Als zangeres zoek je naar je eigen identiteit en door dit project te doen, kom ik erachter dat ik dit eigenlijk gewoon goed kan. Ik heb keihard gestudeerd aan mijn techniek. Dat heeft me dichter gebracht bij waar ik nu naartoe wil. Ik word hierdoor bewuster en zelfverzekerder als artiest."
De tour ga je doen met Eva's broer Dan Cassidy in de gelederen. Wat voor een man is hij om mee samen te werken?
"Het is een hele aardige, rustige man, die muzikaal heel goed weet wat hij wil. Hij heeft een goed gevoel voor arrangementen en eindjes van nummers. Ik ben een flierefluiter die jazz heeft gestudeerd. Als ik denk dat het wel goed is zo, dan zegt hij nee. Hij is heel kritisch en dat is juist goed. Het is niet eng om met hem op een podium te staan. Als hij het er niet mee eens zou zijn, zou hij het namelijk echt niet doen. Hij vindt het leuk en het klikt goed met de andere muzikanten. Ik vraag hem wel om raad en om wat Eva gevonden zou hebben van bepaalde dingen. Tijdens de shows wil ik niet te veel over haar privéleven vertellen. Er wordt al zo vaak tragisch over gedaan. We willen het publiek straks vertellen hoe zij als muzikante was."
Eva had enorme moeite met de schijnwerpers, was behoorlijk introvert en werd mede daarom pas na haar dood bekend. Het moet soms enorm confronterend zijn om je ziel bloot te geven aan een publiek. Hoe is dat voor jou?
"Ik herken de drang om te zingen. Maar op een podium moet er wel iets meer gebeuren. Als je zestien bent dan sta je daar heel bleu. Dan krijg je te maken met niet één liedje, maar met een hele show en met verbindteksten. Ik herken niet de vrees voor het podium, want ik wil het juist graag, ongeacht de ongemakken. Tegen het einde van haar leven begon ze het pas leuk te vinden. Het vereist moed. Iedereen gaat naar je kijken, iedereen mag erop schieten. Dus je moet er een huid voor kweken. Dat mensen het niks kunnen vinden, kan me zeker wel schelen, maar ik weet ook waar ik sta."
"Ik begin steeds eerlijker te worden. Door dit project begin ik steeds meer bij de kern te komen van wat ik daadwerkelijk heb te vertellen. Het gaat om focus. Daarom ben ik yoga gaan doen, om rustig te zijn en me niet af te laten leiden. De mimiek die je bij mensen soms denkt te zien, klopt ook niet altijd. Als iemand heel boos kijkt, dan kan dat ook betekenen dat diegene heel intens aan het luisteren is. Als ik zelf iets heel mooi vind, dan kijk ik ook boos. Je moet het dus niet willen interpreteren vanaf het podium."
Tot slot wil ik je dezelfde vraag stellen die collega Maurice Dielemans stelde aan Eva's biograaf Johan Bakker. Je hebt Eva nooit ontmoet. Wat zou je haar hebben gevraagd als je de kans had gehad?
"Ik denk dat ik dan zou vragen of ze iets voor mij zou zingen. En dan gaat mijn eerste gedachte uit naar 'Fields of Gold'. Ik hoef niets van haar te weten. Ik dacht altijd dat ik helemaal niet zo hoog en hard kon zingen, maar dat kan ik wel. Ik heb geleerd niet in beperkingen te denken, maar in kansen. Dat heeft me heel erg geholpen."
http://www.kindamuzik.net/interview/margriet-sjoerdsma/margriet-sjoerdsma-covert-eva-cassidy/24652/
Meer Margriet Sjoerdsma op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/margriet-sjoerdsma
Deel dit artikel: