Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Juhls begon al op jonge leeftijd met muziek. Zijn vader was amateurfolk- en blueszanger, en het was dan ook min of meer logisch dat zoonlief met de gitaar zou beginnen. Vanaf het begin deed hij al onconventionele dingen met het instrument. "Ik speelde bottleneckgitaar en probeerde veel alternatieve stemmingen uit. Pas na een jaar of twee leerde ik het eerste standaardakkoord te spelen."
"Ooit, ergens, begon ik op vier sporen op te nemen en dat opende een hele nieuwe wereld aan mogelijkheden voor me. Vandaar baande ik me een weg naar elektronische muziek en sounddesign. Ik heb nu al jarenlang de gitaar niet meer aangeraakt, al hoor je op het album Golden wel de Lowden G7 van mijn vader: een fabelachtig instrument met een uitermate lange sustain. Ik hou er gewoon van om te luisteren naar hoelang een geluid voortduurt op dat instrument."
Phasing op school
Juhls is een groot liefhebber van de lange toon. De fascinatie voor kleine details in ambientgeluid
zat er al vroeg in. Juhls: "Ik herinner me een moment toen ik zes jaar oud was en in de klas zat.
Ik hield mijn hand bij mijn oor en bewoog die weer van me af, waarbij er een soort rijke
phasing optrad. Ik was totaal gefascineerd. Maar iedereen die het zag, dacht dat ik
knettergek geworden was. Ze hebben me zelfs een jaar van school gehaald, omdat ik me meer
bezighield met dit soort klein vertier, dan met wat er in de les gebeurde."
Perfectie in detail
Ook jaren later nog, weet Juhls perfect te focussen op de meest minuscule details. Daarbij gaat
Juhls te werk als een dichter, die zoveel woorden gebruikt als voor de kern nodig zijn - en niet
meer. "Minimalisme is in mijn ogen een kunst van weglaten. Het is geen kunst van toevoegen.
Veel mensen hebben de neiging dingen aan te vullen als het vervelend wordt. Mijn benadering
gaat ervan uit juist dán meer in de details te duiken."
Dat klinkt wellicht best kil en zakelijk, maar dan reken je buiten Juhls: "Ik maak geen l'art pour l'art. Er zit altijd persoonlijke expressie in mijn werk. Natuurlijk werk ik aan concepten, ideeën en studies, maar dat is materiaal dat ik onmiddellijk verwijder. Als ik iets uitbreng, dan betekent het iets voor me."
Prijs!
Deze maand tekende Jules met At GRM voor een gloedvol warme ambientplaat, die bol staat van de
analoge synthesizergolven en de luisteraar omringt met pure pracht. Het album werd opgenomen
in de legendarische studio's van de Groupe de Recherches Musicales in Parijs. Daar kwam Juhls
terecht als winnaar van de Qwartz Electronic Music Award: "Ik was in 2009 genomineerd in
categorie 'Beste Album' en wonderlijk genoeg won ik. Onderdeel van de prijs was twee weken in
de GRM-studio's, en het spreekt voor zich dat ik daar heel gelukkig mee was!"
Dat Juhls een paar sprongetjes in de lucht maakte, is zeker voorstelbaar. "Toen ik met elektronische muziek begon, las ik een hoop boeken over de Parijse GRM en andere plekken zoals die. De muziek die daar gemaakt werd, was nauwelijks verkrijgbaar. Maar de artistieke ideeën en technologische experimenten die beschreven werden, vormden voor mij een grote inspiratie."
At GRM
Nu mocht Juhls twee weken in die beroemde studio's werken. "Eigenlijk was het mijn eerste keer
in een echte studio. Daarom heb ik deze kans aangegrepen om van de vroege ochtend tot de late
avond te werken. Misschien is het allemaal niet zo spannend of romantisch. Ik werkte gewoon in
een prettige, kleine studioruimte met acht ongelofelijk goede luidsprekers. Ik stond om acht uur 's
ochtends op, checkte mijn e-mail, ging naar de studio en werkte aan de mastermix voor
Beautyfear. Een paar uur later ging ik zwemmen en lunchen. Dan terug naar de studio,
werken aan de quadrofonische liveset-up voor mijn project Krill.Minima."
Bikkelen was het dus, maar toch vond Juhls nog tijd om de verbijsterend gelaagde meesterwerkplaat At GRM te maken: "De twee tracks op At GRM zijn feitelijk de allereerste impressies die tot me kwamen toen ik aankwam in Parijs. Elke vrije ruimte stopte ik in de twee generatieve lange soundscapes voor het album. Het was zelfs de eerste keer dat ik nummers maakte van langer dan tien minuten! Dagelijks bracht ik zo'n tien tot twaalf uur door in de GRM-studio. Het was een heerlijk gevoel om zo geïsoleerd van de wereld te zijn."
Live met beamer
Dat Marsen Julesgeluid kun je zelf gaan horen. Thuis met At GRM natuurlijk. Of: op 14
december in Berlijn. Juhls: "Ik heb een splinternieuwe liveset gemaakt die in Berghain in première
gaat. Dat wordt een audiovisuele set waarbij ik ook een beamer gebruik. Ik loop al jaren met het
idee rond, en ben nu ontzettend gelukkig dat ik een manier gevonden heb om het te realiseren."
Als het oog dan net zo verwend wordt als Juhls de oren in de watten weet te leggen, is ook die
liveshow om in te lijsten.
Foto's door M. Hradecky
http://www.kindamuzik.net/interview/marsen-jules/marsen-jules-de-diepte-in/25540/
Meer Marsen Jules op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marsen-jules
Deel dit artikel: