Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Waarom ik mijn album Great Lengths heb genoemd? Die titel heeft voor mij een dubbele betekenis. Allereerst gaat het om de moeite die je moet doen om je doel te bereiken. 'Going through great lengths'. Dat heeft voor mij de afgelopen jaren heel erg gespeeld. Zo was het alleen al een enorme opgave om dit album te schrijven. Daarnaast kun je Great Lengths ook letterlijk nemen. De laatste vier jaar heb ik enorm veel gereisd omdat ik een Amerikaanse vriendin heb. Ik leerde haar in Rotterdam kennen, toen ik daar woonde. Lange tijd onderhielden we een langeafstandsrelatie en ging al het geld dat we verdienden op aan reizen om elkaar te kunnen zien. Ja, ik heb nog flink wat creditcards af te betalen. Inmiddels zijn we getrouwd en woon ik in Washington."
Inspiratie
"Vorig jaar zat ik noodgedwongen een tijdje vast in Europa. Ik had visumproblemen in de VS en mocht daar een tijdje het land niet in. Dat duurde ongeveer vijf maanden. Vanaf augustus mocht ik Amerika weer binnen, maar ik had nog geen werkvergunning. Dus ook geen optredens. Op dat moment heb ik besloten om de laatste vijf maanden van het jaar dan maar te besteden aan het schrijven van een album."
"Als inspiratie voor Great Lengths diende eigenlijk dat hele jaar. Dat kun je teruglezen in de titels, zoals 'Phonelines', 'Hear Me' en 'Far Away'. Dat gaat over dat je niet bij je vriendin kunt zijn maar een paar duizend kilometer verderop zit. Het zijn allemaal referenties naar de fysieke afstand tussen jou en je geliefde en de frustratie dat al het contact via de telefoon of het internet moet. Daardoor krijg je allerlei vormen van miscommunicatie."
Kode9
"Ik ben eigenlijk al fulltime met muziek bezig sinds 1999. In het begin haalde ik mijn inkomen vooral uit het organiseren van drum 'n' bassfeesten in Eindhoven onder de vlag 'Red Zone'. Die feesten waren redelijk grootschalig. We deden dingen voor 1300 man dus daar was wel een redelijk inkomen uit te halen."
"Ik had in de loop van tijd wat instrumenten gekocht en begon met het maken van drum 'n' bass. De doorbraak kwam toen ik 'Broken' maakte, een nummer dat werd opgepikt door dubstep-dj's. Het rare was, toen ik dat nummer schreef, wist ik eigenlijk niks van dubstep. Ik wist niet eens dat ik dubstep gemaakt had. Voor mij was het meer een experiment op een ander tempo.
"Ik kende eigenlijk alleen Kode9 en Burial van naam destijds. Dat vond ik toen wel toffe muziek. Dus ik stuurde Kode9 mijn demo en die was gelijk enthousiast. Hij draaide 'Broken' vaak en dankzij hem werd die plaat een kleine hit. Hij heeft mijn muziek altijd enorm gepromoot. Daar ben ik hem wel heel dankbaar voor."
Gevonden geluiden
"In mijn muziek maak ik veel gebruik van omgevingsgeluiden. Geluiden van de straat, pratende mensen, dichtslaande deuren, dat soort dingen. Die geluiden neem ik op als ik als ik ze onderweg hoor. Dat kan overal zijn. Buiten, op vliegvelden, in een andere stad. Ik vind het belangrijk dat mijn muziek niet al te computerachtig klinkt. Ik wil het aards houden. Dat lukt me door die gevonden geluiden op de achtergrond van mijn composities te laten meelopen."
"Als ik een geluid dat ik zoek niet kan vinden, maak ik het gewoon zelf. Zo heb ik bijvoorbeeld een hihat ingezongen. Ook de cijfers in de intro en in het nummer 'Krdl-T-Grv' zijn door mezelf ingesproken. Vocalen zijn goed om muziek minder machinaal te laten klinken. De menselijke stem is tenslotte een van de meest interessante instrumenten."
Dubstep in de VS
"Er is in de VS niet echt een podium voor dubstep. In grote steden als New York, San Francisco of Los Angeles wel. Daar vind je altijd wel mensen die geïnteresseerd zijn in jouw ding. Maar in een heleboel steden ook niet. Dan is het toch een beetje pionieren en proberen jouw muziek erdoor te drukken op de een of andere manier. Elektronische muziek is hier zo klein, vergeleken met in Europa. Als je in Frankrijk of Nederland een boetiek of een bar binnenloopt, hoor je vaak dance. Dat is in de VS totaal niet het geval. Daar hoor je vooral rock en hiphop. Dance zit niet in het systeem van de meeste mensen."
"Mijn publiek zit vooral in Europa, dat is waar. Maar vergeet niet dat Amerika ook het land van de grote getallen is. Voor iedere tien fans die ik in Nederland heb, kan ik er in Amerika tweeduizend vinden. De markt is simpelweg veel groter."
Wonen in de Verenigde Staten werkt voor mij erg inspirerend. Ik weet, het is een cliché maar veel mensen trekken toch naar Amerika om een droom te verwezenlijken. Zo kun je op een tankstation een Indiër treffen die bezig is met een medische studie omdat die later een beroemde dokter wil worden. Veel mensen hier dromen ervan om hogerop te komen. Dat merk je ook aan de muzikanten hier. Die kunnen niet terugvallen op een uitkering of een ander vangnet zoals in Nederland, dus ze gaan er in Amerika voor de volle honderd procent voor. Zo voel ik het ook."
http://www.kindamuzik.net/interview/martyn/martyn-onze-man-in-washington-5662/18760/
Meer Martyn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/martyn
Deel dit artikel: