Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Muzikanten met sterallures laten graag op zich wachten. Muzikanten die elke nacht flink doorhalen, ontwikkelen vanzelf een gebrek aan tijdsbesef. En dan bestaat er nog zoiets als overmacht, en daar kunnen de Deense jongens van Mew wél over meepraten. In Kopenhagen stonden ze al uren op een vliegtuig richting Schiphol te wachten. Goed en wel geland, reden ze met hun riante nightliner rechtstreeks de randstadspits in. Eenmaal in Groningen gearriveerd, kreeg ik dus niet de meest uitgeruste muzikanten te spreken. Over hun optreden op Eurosonic van die avond waren ze echter zeer enthousiast. Bassist Johan Wohlert vertelt over zijn levenswerk: Mew.
Het is de eerste keer dat de Deense band voet op Nederlandse bodem zet. De band is ongelooflijk populair in Denemarken en in de rest van Scandinavië, maar in Nederland kent slechts een enkeling hun naam. Mew verkocht inmiddels 150.000 albums, was in 2005 headliner op het legendarische Roskilde, deed grote tours met R.E.M. en Elbow en heeft ook nog eens een goed, nieuw album uitgebracht, dat luistert naar de titel And the Glass Handed Kites.
Het album kreeg in hun thuisland vele onderscheidingen en ook kreeg Jonas Bjerre een prijs uitgereikt voor ‘Beste Deense Zanger’. Hoe is het dan om hier vanavond in Huize Maas te staan, waar zo´n tweehonderd mensen binnen kunnen? “Vreemd is het wel! We hebben vanochtend, voordat we op het vliegtuig stapten, nog moeten soundchecken voor een grote tv-show, morgen in Kopenhagen. Dat wordt gigantisch. Je moet alleen wel realistisch zijn; in elk land moet je weer onderaan beginnen, hoe moeilijk dat ook is.” De bassist oogt vermoeid. Heeft hij nog wel de puf om heel Europa op deze manier te veroveren? “Weet je, ik kijk nooit meer dan drie maanden vooruit. We weten niet wat komen gaat, maar we hopen op deze manier te kunnen blijven leven.”
Droom
Leven kunnen ze inmiddels wel van Mew. Na een tweetal albums uitgebracht te hebben op het eigen label Evil Office, heeft de band de overstap gemaakt naar het machtige Sony, dat zorgt voor grootschalige verspreiding van de nieuwe plaat. In Engeland is het balletje naar aanleiding van deze deal al behoorlijk gaan rollen. “We trekken daar al behoorlijk veel publiek. We zijn zelfs in Londen gaan wonen om daar voet aan de grond te krijgen en dat begint aardig te lukken. Het publiek is trouw, maar sommigen weten ons nieuwe werk nog niet helemaal op waarde te schatten.”
Mew maakt dan ook geen geen hapklare brokjes popmuziek. De muziek is uitgesponnen, doordrenkt van een af en toe ijzingwekkende spanning en heeft door de ultrahoge falsetstem van zanger Jonas raakvlakken met die van IJslanders Sigur Rós. “We hebben van de muziek een groot, doorlopend geheel gemaakt. Alle songs sluiten naadloos op elkaar aan. Dat was van begin af aan onze droom: een compleet werk afleveren zonder onderbrekingen,” aldus Wohlert.
Twee jaar lang is de band bezig geweest om die droom te verwezenlijken. Naast de bijna glorieus te noemen tours die Mew deed, was de band de rest van de tijd van negen uur ´s ochtends tot elf uur ´s avonds bezig met repeteren. De bassist kan alleen maar beamen dat er ontzettend veel tijd is gestoken in hun laatste muzikale uitspatting. “Het is verreweg ons beste werk geworden, met veel verschillende lagen en met oog voor detail.” Daar klinkt veel vertrouwen in door en dat vertrouwen straalt vanavond inderdaad ook van het podium af. Waar ze tijdens het interview nog onderuitgezakt, in hun oude kloffie tegenover me zaten, staan ze luttele uurtjes later ‘strak in ’t pak’ Huize Maas plat te spelen.
Totaalpakket
Mew is een van de weinige bands op Eurosonic die over een totaalpakket beschikt. Van sterke muziek, een gigantische lichtshow en een muur van geluid tot prachtig vormgegeven visuals. Deze worden via een beamer op een groot wit doek achter de band geprojecteerd. De band is duidelijk een maatje groter dan het gros van de bands die het festival aandoen. Aan het visuele aspect wordt veel aandacht besteed, vertelt Wohlert. “Jonas is al sinds zijn middelbare schooltijd bezig met het maken van korte films. Zijn beelden dragen veel bij aan de sfeer tijdens onze optredens.”
De sfeer zit er goed in als Mew het podium betreedt. De zaal is helemaal volgelopen voor de Denen en dat doet hen zichtbaar goed. Waar de bassist een paar uur eerder een behoorlijk uitgetelde indruk maakt, lijkt hij nu op de tonen van zijn diep en duister klinkende instrument van de juichende crowd te genieten. De sound die de band produceert is groots en bedwelmend. Zo groots zelfs, dat veel mensen zich doodschrikken wanneer de eerste bass drum van Silas Graae erin klapt. Een ongeëvenaarde hoeveelheid power. De bovenzaal van Huize Maas is duidelijk te klein.
Terugkeer
De tv-show in Kopenhagen zal morgen niet te klein zijn, maar de band heeft van Eurosonic wel degelijk genoten. Op mijn vraag wanneer de band terug zal komen voor een clubtour in Nederland, reageert de bassist een beetje laconiek dat hij geen idee heeft: “We kunnen overla zijn.”
De Nederlandse vestiging van hun platenmaatschappij laat weten dat ze Mew later dit jaar naar ons land wil halen voor een reeks clubshows. Als je Eurosonic gemist hebt, weet je dus wat je te doen staat. Tot hun terugkeer naar de lage landen zullen we ons moeten vermaken met And the Glass Handed Kites, waarvan een voorproefje te beluisteren is op hun website.
http://www.kindamuzik.net/interview/mew/mew-het-clubcircuit-al-ontgroeid/11813/
Meer Mew op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mew
Deel dit artikel: