Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als in 2008 de ep Live at Lantaren/Venster van The Mirror Conspiracy verschijnt, is niet iedereen laaiend enthousiast. Een enkele jazzpurist noemt zelfs als enige pluspunt de korte speelduur van het plaatje. Hoe anders is het gesteld met de ontvangst van de eerste volwaardige cd Mozaic, die juist ook buiten de strenge jazzwereld wordt opgepikt en vanuit het hele land zeer lovende reacties krijgt.
The Mirror Conspiracy is een kritische band als het om live spelen gaat. Aan de ene kant willen ze dolgraag het podium beklimmen. Aan de andere kant voelt de groep er weinig voor om zich helemaal 'dood te spelen' in het Nederlandse clubcircuit. "Acht of tien keer per jaar een optreden zou meer dan genoeg moeten zijn", vindt Mike Bindraban, oprichter en elektrisch pianist van het Rotterdamse collectief. Hij en de overige bandleden zitten ook niet echt te wachten om in een rumoerige kroeg aangegaapt te worden door ongeïnteresseerde jongelui die alleen maar willen dansen of rocken. "We willen dat mensen echt naar een optreden komen om naar onze muziek te luisteren."
Verslingerd aan jazz
Als hij voor zijn twaalfde verjaardag de jazzmijlpaal Kind of Blue van Miles Davis cadeau krijgt, is Bindraban vrijwel direct verslingerd aan jazzmuziek. Vooral de vrije improvisaties uit de elektrische periode van Davis, die destijds door critici werden verafschuwd, draagt hij een warm hart toe. "Ik lees erg veel over jazzmuziek, maar ik ben er tot nu toe niet echt in geslaagd om een heel goede definitie van deze muzieksoort te vinden. Het is iets dat je simpelweg moet ervaren. Ik luister ook veel naar hedendaagse jazz. Waar ik echt bij wil zijn is het concert van Jaga Jazzist in de Melkweg. Dat zijn gewoon van die Noorse houthakkers, maar ze begrijpen wel precies waar het om draait."
Als een van de oprichters van de band en elektrisch pianist kijkt hij met ontzettend veel plezier terug op opnamesessies en de recente albumrelease in de uitverkochte bovenzaal van Paradiso. "We zijn een echte podiumband en eerlijk gezegd had ik geen idee wat er zou gebeuren als je ons een paar weken samen in de studio zou opsluiten. Uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen. Vaak beginnen we met een potje jammen en voegt iedereen zijn of haar ideeën er langzaam maar zeker aan toe. Het nummer 'Trees' was ook eerst een lange open tune. De keuze voor de samenwerking met een singer-songwriter als Daisy Cools is misschien heel verrassend, maar haar warme stem past heel goed bij het relaxte en mysterieuze effect dat we met onze muziek proberen te bereiken. Haar stem kan alle kanten op."
De Rotterdamse scene
Bindraban vindt dat er veel talent rondloopt in de havenstad. Tegelijkertijd is het een moeilijke tijd voor muzikanten en programmeren festivalorganisatoren doorgaans erg veilig. "Een Rotterdamse band als Firetime zou bij wijze van spreken gewoon moeten kappen, omdat ze zo goed zijn en nergens aan de bak komen. Ze zouden opgepikt moeten worden door festivals als North Sea Jazz en Lowlands. De Rotterdamse scene begint nu echt wel te bloeien. New Earth Group en Pourquoi me reveiller zijn andere bands uit onze regio die me erg aanspreken. Ik snap er werkelijk niets van dat die bands niet op grote podia staan."
Bindraban stelt dat de albumrelease niet gepaard gaat met een uitgebreide tournee langs zalen, maar ze werken wel aan een aantal bijzondere optredens op festivals en in kleinschaligere settings. Als eerste is The Mirror Conspiracy op 15 mei te zien en te horen in WMDC tijdens Numoonfest.
http://www.kindamuzik.net/interview/mirror-conspiracy/interview-the-mirror-conspiracy/19888/
Meer The Mirror Conspiracy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mirror-conspiracy
Deel dit artikel: