Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat houdt dus wel in dat Garfield telkens nieuwe muzikanten moet inwerken voor liveoptredens. "Dat is inderdaad een praktisch probleem. Meestal komt het erop neer dat ik elk deel van de tour met een net andere groep muzikanten werk. Het is een komen en gaan van bandleden met verschillende ervaring wat betreft het spelen in Mose Giganticus; sommigen zijn helemaal nieuw, met sommigen speel ik al jaren. Het wordt wel een beetje saai om voor elk deel van de tour opnieuw intensief te moeten oefenen, maar het alternatief is dat ik niet zoveel kan toeren als ik zou willen."
"Het positieve van verschillende muzikanten op elke tour is dat ieder persoon iets unieks meebrengt naar de optredens. Ook is er altijd een verse lading persoonlijkheden op de weg, wat helpt voorkomen dat mensen de 'tour crazies' krijgen en helemaal gek worden van elkaar. Sommige line-ups werken beter dan andere, maar de afwisseling is opwindend en houdt dingen scherp."
Orion Landau
In het geluid van Mose Giganticus zijn invloeden van uiteenlopende artiesten als The Melvins, Dio, Metallica en Andrew W.K. te horen. Maar het sterkst is toch de referentie met Mastodon; Mose Giganticus klinkt vaak als een meer directe, songgerichte versie van die band. Die link wordt nog eens versterkt door het artwork van Gift Horse: een paard getekend door Orion Landau, een kunstenaar die dat dier ook al tekende voor de cover van Remission van Mastodon. Volgens Garfield puur toeval: "Toen ik begon samen te werken, had ik al met een andere kunstenaar, Dustin Otey, gewerkt en er was al een concept. Orion vroeg me welke ideeën het concept representeerde en heeft dat toen gebruikt om het artwork te herinterpreteren. Ik ben erg gelukkig met Orions werk; het vangt de concepten die worden verkend in de teksten op het album mooi in één representatief beeld. Ik heb gelezen dat het artwork van Remission de representatie is van een beeld dat een van de leden van Mastodon in een droom had gezien. Je kunt parallellen trekken tussen beide plaatjes, maar alle overeenkomsten zijn toevallig. Elke cover volgde zijn eigen pad naar zijn artistieke einddoel."
Totaalplaatje
Voor een metalplaat is Gift Horse dus erg song- en hookgericht. Garfield blijkt hier dan ook een hoge prioriteit aan te geven: "Ik ben een groot liefhebber van de kunst van het songschrijven, van het vermogen om een song te componeren waarbij alle delen elkaar complementeren en aanvullen tot één consistent geheel. Ik vind het frustrerend om naar songs te luisteren die klinken alsof een band iets geforceerd heeft samengevoegd of waarbij verschillende gedeelten duidelijk apart zijn geschreven en vervolgens tot een kitscherige lappendeken zijn genaaid. Voor mij is het belangrijk dat ritme, melodie, teksten en instrumenten allemaal bijdragen aan een consistent thema van de song, een herkenbaar motief dat specifiek is voor dát nummer. Gooi er een hook of twee bij en je krijgt een lied dat artistiek echt iets voorstelt en memorabel is. Voor Gift Horse heb ik alle songs op die manier benaderd, waarbij ik ook nog wilde dat ze allemaal echt iets bijdroegen aan het totaalconcept van het album. Ik heb hier echt heel veel aandacht aan besteed. Dat is ook het voordeel van het feit dat Mose Giganticus mijn soloproject is: ik heb het totaalplaatje in mijn hoofd en kan werken vanuit die visie."
"Er zijn flink wat momenten geweest tijdens het opnameproces dat ik mezelf afvroeg: 'Ben ik hier niet te obsessief over? Het is zo toch wel goed genoeg?' Maar ik kon het dan toch niet laten gaan. Als iets niet klonk zoals ik me had voorgesteld dat het moest klinken, ben ik blijven sleutelen tot het perfect was. Ik zou een hoop tijd en geld bespaard kunnen hebben als ik in staat was geweest wat kleine dingen te laten zitten, maar ik heb het gevoel dat de dwangneurotisch perfectionistische aanpak datgene is dat het album zijn karakteristieke geluid geeft."
"Een andere factor die een enorme rol heeft gespeeld bij het geluid van de plaat, is dat ik Gift Horse twee keer opgenomen heb. Eén keer op mijn eigen kosten, voordat Relapse ook maar in beeld was. Met die demo's ben ik onder hun aandacht gekomen. Toen ik eenmaal met Relapse werkte, kon ik terug gaan naar de studio met meer middelen, zodat ik Gift Horse opnieuw kon creëren op de manier waarop ik het me echt had voorgesteld. Dat was de eerste keer ooit dat ik de kans had om de dingen die me ergerden te repareren en daar wilde ik alles van maken."
Gift Horse is een erg korte plaat; er staan maar zeven nummers op. Ook dat blijkt samen te hangen met Garfields perfectionisme en streven naar artistieke eenheid: "Bij het oorspronkelijke componeren en opnemen van het album raakte ik in tijd- en geldnood, dus ben ik gestopt zodra ik genoeg songs had om het concept achter het album compleet te hebben. Ik wilde ook geen materiaal toevoegen dat de gefocuste visie zou doorbreken. Ik heb liever geen 'vullers' op het album, zelfs als dat een erg kort album tot gevolg heeft. Ik heb één song geschreven en opgenomen die ik niet op het album heb gezet, omdat hij muzikaal niet paste op Gift Horse."
http://www.kindamuzik.net/interview/mose-giganticus/mose-giganticus/21078/
Meer Mose Giganticus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mose-giganticus
Deel dit artikel: