Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ook in Europa hebben americanaliefhebbers het album met open armen ontvangen. Namedropper staat zelfs genoteerd in de Euro Americana Chart.
"Het geeft ergens een dubbel gevoel. Natuurlijk ben ik ontzettend dankbaar en voel ik mij enigszins gezegend dat mijn werk erkenning krijgt. Wel heb ik soms moeite om mij vast te pinnen aan een label dat men opeens bedenkt. Lang niet altijd is de term van toepassing op de muziek die ik maak. Europeanen zien americana als verzamelnaam voor muziek die diep is geworteld in vroege vormen van Amerikaanse popmuziek, zoals bluegrass, blues en rock-'n-roll. Uiteindelijk draag ik de jurk, omdat die mij misschien het beste past."
Is er volgens jou een groot verschil tussen americana uit de VS en americana uit Canada?
"Je hoort hier wel veel meer variatie in de sound. In Canada lopen er ook veel singer-songwriters en countryzangers rond, maar als je goed luistert, hoor je de diversiteit in de stijlen. Namedropper is er een goed voorbeeld van. Alle songwriters vallen onder de americananoemer. Toch hoor je duidelijk de verschillen. Daarnaast zijn Canadese muzikanten veel vriendelijker en behulpzamer. Dat heeft er alles mee te maken dat Canada een underdognatie is. We geloven dat nederigheid een positieve eigenschap is. En als we niet samenwerken, raakt iemand misschien bedolven onder de sneeuw."
Luisterde je als tiener ook naar countrymuziek?
"Ik heb nooit veel naar countrymuziek geluisterd. Op school zong ik wel veel folksongs. Toen ik twaalf jaar oud was, ging ik ooit eens naar een folkfestival. Daar zag ik Pete Seeger, Michelle Shocked, Billy Bragg, Arlo Guthrie en tal van minder bekende artiesten. Wat men nu classic rock noemt, luisterde ik destijds ook regelmatig. Ook bij die muziek hoor je vaak de invloed van Amerikaanse blues en country."
Het is een origineel idee om singer-songwriters uit te dagen om een song te schrijven voor de nieuwe cd. Hoe kwam je er op?
"Tien jaar liep ik rond met het idee om een plaat te maken met songs van mensen die ik goed ken. Ergens wil ik laten zien dat er veel muzikaal talent in Canada aanwezig is. Toen ik eenmaal mijn vriend en singer-songwriter Jim Bryson vroeg om mijn cd te produceren, stelde hij voor om andere muzikanten te benaderen voor songmateriaal. Dat vond ik meteen een spannend idee. Bovendien is het weer eens wat anders dan een coveralbum. Ik werk graag samen met Jim, omdat hij een creatieve geest heeft."
Als je anderen vraagt om songs te schrijven, kan ik mij voorstellen dat sommige nummers ook niet gelijk voor jou werken.
"Alle nummers waren toch gelijk goed, want de schrijvers stuurden complete ideeën. De uitdaging zit in het emotioneel overtuigd kunnen zingen, zonder dat je de auteur bent. Daarbij zijn de melodieën soms vreemd en is het meestal niet wat ik zelf zou zingen. Als je zelf liedjes maakt, keer je vaak terug naar bepaalde melodieën en lyriek die vertrouwd zijn. Het plezier en de uitdaging van dit project zit in het buiten de gebaande paden treden. Het was iets waarvan ik soms dacht dat het mij nooit zou lukken."
Op vroegere albums hoor je Oh Susanna als soloartiest. Namedropper is duidelijk meer een bandplaat.
"Grappig dat je dat opvalt. Wat betreft mijn visie als songwriter en performer ben ik altijd behoorlijk solistisch ingesteld. Het schrijven van liedjes is ook een heel intiem en persoonlijk proces. Het is voor mij de manier om in contact te raken met mijn dromen en gevoelens. Soms maakt dat je eenzaam. Dit nieuwe album is echt bedoeld om in contact te raken met de mensen in mijn omgeving. Zelfs al zijn de muzikanten niet direct aanwezig, voel ik hun spirituele aanwezigheid in de songs. Ik voel mij als een kind dat aan vriendjes vraagt om buiten te komen spelen."
Foto's door Heather Pollock.
http://www.kindamuzik.net/interview/oh-susanna/oh-susanna-speelt-graag-buiten-met-vriendjes/25526/
Meer Oh Susanna op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oh-susanna
Deel dit artikel: