Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Elke Nederlander kent wel een Zweedse band. Zelfs je kleine broertje die doordeweeks liever naar Britney Spears luistert en in het weekend tussen de reclames door naar voetbalprogramma’s kijkt. Een Zweed die een Nederlandse band kent is moeilijker te vinden, zo beaamt Shout Out Louds-zanger Adam Olenius. “Er zijn niet veel Nederlandse bands bekend in Zweden. Ik ben met je eens dat dit oneerlijk is. Voel je dat niet zo? Zo kan het wel zijn hoor. Zweden staat bekend om de goede muziek, dat heeft te maken met de geschiedenis.” Keyboardspeelster Bebban Stenbourg valt hem bij. “Ik denk dat elk land iets heeft waar het bekend om staat, zo is Frankrijk berucht om het lekkere eten en België om de chocola. In andere landen wordt misschien net zulke goede chocola verkocht, maar mensen zoeken er pas naar als ze in België zijn.” Olenius: “In Zweden heb je ook goede chocola.” Stenbourg: “Ja! Maar jullie staan bijvoorbeeld bekend om jullie goede voetbal. Erg leuk hoor, jammer dat we nooit winnen. Jullie hebben ons verslagen (op het EK 2004 won het Nederlands elftal in de kwartfinale na penalty’s van Zweden), daar ben ik nog steeds depressief van” zegt Olenius lachend.
Eén fiets is geen fiets
Daar valt niets van te horen op debuutalbum Howl Howl Gaff Gaff, of het moet de melodramatische snik zijn, die af en toe in de stem van de zanger opspeelt. De albumtitel is gedeeltelijk Russisch. “Toen ik met Ted in Rusland was om van onze eerste drie nummers een demo te maken, vertelde iemand ons dat gaff Russisch is voor blaffen. We zeiden dat woord in die tijd wel duizend keer op een dag” verklaart Olenius. Dat huilende wolven een hoofdrol speelden op de covers, posters en flyers van de band zal ook een rol gespeeld hebben. Olenius begon de band in 2001 samen met bassist Ted Malmros en gitarist Carl von Arbin, waarna drummer Eric Edman en keyboardmeisje Bebban Stenbourg al snel aansluiting vonden. In het begin gingen ze door het leven als Luca Brasi, naar een karakter uit de film The Godfather, maar er bleek een Amerikaanse band met dezelfde naam te bestaan. Olenius, quasi serieus: “Inderdaad, ze gaven ons een aanbod dat we niet konden weigeren. Ik werd wakker met een bloedend paardenhoofd in mijn bed en toen moesten we de naam veranderen.”
Een dag eerder is de band vanuit Londen in Amsterdam aangekomen, alle tijd dus om de toerist uit te hangen. “We hebben geprobeerd fietsen te huren, maar dat konden we niet betalen dus hebben we alleen rondgelopen” zegt Olenius. “Ik denk dat we slechts geld hebben voor één fiets. Jammer, want ik houd heel erg van fietsen.” Stenbourg, die mijn verbaasde blik ziet: “Ja, echt waar, hij is er gek op.” Olenius, bloedserieus: “Thuis heb ik een heel mooie fiets en als ik mijn familie en vrienden niet mis, dan mis ik mijn fiets wel. Eigenlijk zou ik dus wel geld moeten investeren in het huren van een fiets, maar ik houd gelukkig ook van lopen.”
Partyband
De zanger en keyboardspeelster zitten in de gehuurde tourbus in een luxe leren stoel en vragen zich allebei af waar dat storende geruis vandaan komt. Later blijkt het de stereo te zijn, wat tot algehele hilariteit tussen de twee leidt. Bassist Malmros komt opeens binnen en de bandleden beginnen in het Zweeds te praten, al lijken ze elkaar niet te begrijpen. Als de bassist de tourbus weer heeft verlaten, moeten Olenius en Stenbourg lachen. “De communicatie tussen ons is slecht, we zijn als vijf heel oude mensen, als een stel dat al vijftig jaar is getrouwd”, zegt Olenius. Stenbourg: “We luisteren eigenlijk niet naar elkaar.”
Vandaag staan de Shout Out Louds in het voorprogramma van The Magic Numbers, nadat ze eerder onder andere support act waren voor The Futureheads, Secret Machines, M83, Kings of Leon en The Dears. “Je pikt van elke band wat op, soms zie je hoe je het wel moet doen, soms hoe je het niet wílt doen” zegt Olenius. Stenbourg, lachend: “Ik wil hier niet op ingaan, misschien gaan we in de toekomst nog met die bands op tournee.” Olenius: “Met alle bands hadden we goed contact, we zijn namelijk best een sociale band. Feesten geven zijn we trouwens ook goed in. Nee, niet in de tourbus, meestal vinden die backstage plaats.”
Verwarring
Vanavond zal blijken dat tijdens optredens het feest nog achterwege blijft en een zaal als Paradiso nog iets te hoog gegrepen is voor het vijftal. Desondanks heeft de band al de nodige successen op haar naam staan. De meeste nummers van het debuutalbum dateren al van twee jaar terug en in de tussentijd hebben de Zweden niet stilgezeten. Zo mochten ze optreden in de shows van Jay Leno en David Letterman, nog voordat hun debuutalbum in de Amerikaanse winkel lag. “Het was voor ons een grote verrassing dat we zo goed ontvangen werden. David Letterman is een leuk karakter, ik mag hem trouwens Dave noemen. Ik heb alleen zijn hand geschud, maar we zijn nu inderdaad al beste vrienden” zegt Olenius, terwijl Stenbourg haar lach niet kan verbergen. “Je gaat je door zoiets bijna goed voelen, je wordt namelijk opeens gewaardeerd.” Stenbourg: “Het was wel verwarrend, de mensen die ons toen hebben gezien weten natuurlijk niet dat we na een optreden terug de tourbus ingaan om te slapen en niet eens geld hebben om een fiets te huren.” Olenius: “Mensen begrijpen niet waar we staan in onze carrière. Dat is raar en soms ben ik daar zelf ook verward over. De ene keer spelen we in een grote zaal, dan weer in een kleine kelder voor twintig man. We kunnen niet weten hoe het er aan de buitenkant uitziet, we merken daar zelf niets van. Misschien hebben we over een paar jaar pas door wat er in deze periode allemaal met ons is gebeurd.”
http://www.kindamuzik.net/interview/shout-out-louds/shout-out-louds-vijf-zweden-en-een-paardenkop/10817/
Meer Shout Out Louds op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/shout-out-louds
Deel dit artikel: