Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De band viert zijn zilveren jubileum door het uitbrengen van een 'nieuw' album met heropgenomen klassiekers en een flinke toer. "Ouder worden is een vreemd iets. Als je er niet bij stilstaat, gaat de tijd ongemerkt voorbij. Maar als iemand naar je leeftijd vraagt of je jezelf onverwacht in de spiegel ziet denk je, holy shit, de muziek voelt nog steeds als vanouds, maar de tijd is voorbijgevlogen!"
Het viertal mag dan ondertussen al behoorlijk op leeftijd geraakt zijn, aan de liveoptredens van de band is dat niet te merken. Vooral de zingende en gitaarspelende broertjes Koller rennen en springen over het podium alsof ze nog de tieners van toen zijn. Majidi plaatst toch enkele kanttekeningen bij de ogenschijnlijk tomeloze energie: "Toen ik nog jong was sprong ik simpelweg het podium en begon te spelen zonder daar verder bij stil te staan. Nu moet ik mijn lichaam voor een optreden toch beter voorbereiden. Onze standaarden waren vroeger ook lager denk ik, ik raakte tijdens het spelen vaker buiten adem van puur enthousiasme. We nemen het toeren nu stukken serieuzer dan in de jaren tachtig. We zijn professioneler geworden dan toen. En ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dingen als een goede massage op zijn tijd of acupunctuur zijn om het dag in, dag uit spelen vol te houden."
Slaapgebrek
Toeren in een hardcoreband is iets heel anders dan toeren in een bekende rockband. Logisch ook, want hardcore is in de essentie altijd een tegenbeweging geweest binnen de muziekindustrie. Dat deze waarheid als een koe ook voor bekende hardcorebands als Sick of it All nog steeds opgaat wordt bevestigd door Majidi: "Spelen in Sick of it All is nooit een makkelijk, luxueus leventje geweest. En dat is het nog steeds niet. Het reizen en vooral het gebrek aan slaap onderweg is het zwaarst. Weet je, afgelopen zomer speelden we twee festivalshows achter elkaar. De eerste was in het noorden van Spanje. Daarna moesten we direct doorreizen naar Engeland voor de tweede show. Hier tussenin zaten twee uur verschrikkelijk slechte vliegtuigslaap. Verrassend genoeg was vooral de tweede show heel erg gaaf. Maar het was een leermoment voor ons allemaal en we zullen zoiets dan ook nóóit meer doen."
Zoals bij de meeste bands was in het in de vroege carrière vooral het avontuur dat riep. De romantiek van in een klein, stinkend busje met je vrienden de wereld verkennen. 25 jaar later is het reizen tot op zekere hoogte een bijkomend nadeel van het werk geworden: "Vroeger gingen we echt op verkenningstocht door de stad waar we op dat moment waren. Tegenwoordig kennen we iedere stad wel zo'n beetje. Sommige plekken hebben wel een tof nachtleven. Voor mij zijn dat de betere avonden op toer."
Met meer dan twee decennium toerervaring om op te bouwen is Sick of it All een band die ondertussen wel weet hoe het wereldje werkt. Al zien zij hun publiek ook het liefst jong: "Hoe jonger hoe beter! De ouwe lullen blijven te vaak achterin aan de bar hangen en bekijken het optreden van een afstandje. Niet echt een instelling die bijdraagt aan een goede hardcoreshow."
Hardcore is bij uitstek muziek die staat of valt bij de energie. Voor een toerende band is de energie die de bandleden tijdens optredens terugkrijgen van het publiek van levensbelang om het vol te houden: "Toeren is gewoon hard werken. Je reist veel en moet ook snel weer weg als je eenmaal in een stad bent. De shows die je speelt zijn psychologisch gezien enorm belangrijk. Ze houden de moraal in de band hoog.
Belabberde opnames
In het geval van Sick of it All heeft het spelen van shows de moraal hoog genoeg gehouden om na een indrukwekkende carrière van meer dan twee decennia met een greatest hits-album te komen. Maar waarom in vredesnaam een album met nummers die elke zichzelf respecterende Sick of it Allfan al lang in huis heeft? Majidi legt uit: "Onze oude albums klonken vaak gewoon belabberd. Onze eerste plaat klinkt zo slecht dat alleen de meest vergevingsgezinde nieuwe fan het album zou kunnen waarderen zoals de oude rotten dat doen. Natuurlijk was dat eerste album een uniek moment in time, maar dat betekent niet dat de nummers toen goed opgenomen zijn."
Anno 2011 maakten de vier bandleden dan ook allemaal individueel een lijstje met hun favoriete nummers uit het verleden en legden deze naast elkaar. Zo bepaalden de vier wat de nummers zouden worden die voor dit jubileumalbum Nonstop opnieuw opgenomen zouden worden. Om vervolgens, hoe kan het ook anders, weer op toer te gaan: "We hadden nooit gedacht dat deze band ooit een fulltime baan zou worden!"
Maar werk blijft gewoon werk. Ook als het je werk is om muziek te maken kom je op een gegeven moment in een bepaalde routine terecht. Die routine wil, zeker op toer, nog wel eens per bandlid verschillen, zegt Majidi: "Onze gitarist Pete staat altijd als eerste op en gaat dan trainen. De rest van de band blijft een aanzienlijk deel van de dag in bed liggen. Ik ben de enige in de band die drinkt dus ik vecht meestal tegen een lichte kater. Overdag doe ik het graag een beetje rustig aan. Ik kom meestal pas tot leven als de zon onder is."
Financiële stress
Een band van het formaat Sick of it All verdeelt zijn tijd tussen toeren en werken aan nieuwe nummers. Maar ook voor familie is er natuurlijk tijd, vertelt Majidi. Als hij niet op toer is de drummer een familieman die thuis Alice Cooper luistert en ook nog steeds de eindjes aan elkaar moet zien te knopen: "Precieze getallen ga ik je niet geven, maar ik kan je wel dit vertellen: leven als toerend muzikant is feast or famine. De enige manier om geld te verdienen in dit wereldje is optredens spelen en merchandise verkopen. Als we een nieuwe plaat aan het schrijven zijn verdienen we praktisch niks. Mensen downloaden veel en betalen niet vaak meer voor hun muziek en voorschotten van platenmaatschappijen zijn minimaal. Veel bands kunnen daarom vaak niet zo veel tijd aan goede opnames besteden als ze zouden willen. Veel platen die uitkomen zijn dan ook maar al te vaak niet zo goed als ze hadden kunnen zijn. Gelukkig heeft mijn vrouw sinds vijf jaar een goede baan. Dat haalt in ieder geval een boel financiële stress van mijn schouders."
(Foto's: Cindy Frey)
http://www.kindamuzik.net/interview/sick-of-it-all/sick-of-it-all-de-tand-des-tijds-doorstaan/22330/
Meer Sick of It All op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sick-of-it-all
Deel dit artikel: