Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Supergroep?
Allereerst wil Seck ons duidelijk laten weten dat Valley Of The Giants geen supergroep is zoals bijvoorbeeld Probot. "Het vormen van een supergroep is nooit de bedoeling geweest," aldus Seck, die als basis voor deze samenwerking vooral vertrouwen en vriendschap als belangrijkste pijlers ziet. "Als je het principe van een supergroep hanteert dan is elke film met een goed gecaste bezetting een supergroepfilm. We zijn gewoon allemaal vrienden, een naamplaatje is voor mensen die het nodig hebben om alles in hun hoofd een plaatsje te geven," aldus Seck.
Hij heeft er geen problemen mee, hij realiseert zich dat een aanduiding als supergroep nooit verkeerd kan werken, ook al is het idee achter Valley Of The Giants een heel ander dan dat achter Probot. Het gaat hier immers niet om de intentie een hele kluwen postrock-allstars bij elkaar te brengen, de basis is vriendschap. Dat staat voorop.
Prutseltjes
De bezetting van Valley Of The Giants mag er ondanks dat het géén supergroep is best wezen. Naast initiator Anthony Seck (Shalabi Effect) doen mee: Brendan Canning (Broken Social Scene), Sophie Trudeau (A Silver Mt. Zion, GY!BE), Charles Spearin (Do Make Say Think), Deirdre Smith (Strawberry) en een onbekende joker: Rameau Kaspard, waarover niet meer bekend is dan dat hij in Montreal woont en enthousiast in het project werd meegezogen. Kaspard is om dubieuze redenen in eerdere artikelen over Valley Of The Giants verwisseld met een heerschap genaamd Raoul Tanguey. Of Tanguey bestaat of niet, in Valley Of The Giants is hij in ieder geval geen factor, dat u het even weet.
Vriendschap dus, na een concert van Set Fire To Flames raakten Sophie en Anthony tijdens de koffie aan de praat over Secks idee om toch eindelijk een keer te gaan samenwerken. "Na een paar uur en enkele koppen koffie hadden we de gehele orkestratie bij elkaar bedacht," aldus Seck. Alhoewel het idee van de Valley spontaan lijkt te zijn ontstaan bestond het project al een tijdje in zijn hoofd. "In de winter van 2001 zat ik een tijdje in een boerderij van een vriend van me op het uitgestrekte platteland van Canada. Ik had een viersporenrecorder bij me en ik heb daar wat prutseltjes opgenomen, dat is als het ware de basis geweest voor dit album."
Inspiratie
De melodische kant van Valley Of The Giants was tijdens het gesprek met Sophie al snel gevormd. Sophie en Anthony zouden respectievelijk de viool en de gitaar ter hande nemen. Brendan Canning was de enige kandidaat op bas en Charles (trompet) en Rameau (percussie) waren de jokers. Deirdre moesten ze hebben als zangeres. Seck: "Ik ben Deirdre's grootste fan, ik heb altijd op een kans gewacht om haar geweldige stem een plaatsje in de spotlight te geven."
De opnamesessies waren overweldigend, trompetten, gitaren en violen stegen op, de ruimte in. Seck: "Het was erg inspirerend. We luisteren vooral erg goed naar elkaar, wat we doen, hoe we het doen. Er was geen dominant instrument dat de hoofdrol naar zich toe trok in de studio. De ervaring die elke muzikant meebracht zorgde er in de studio voor dat de focus alleen maar bij de muziek lag."
Westworld geeft een nieuwe dimensie aan het geluid dat we gewend zijn uit de Canadese scene. Een wildwest, desperado soort postrock, soms oriëntaals aandoend. Seck heeft zo zijn eigen inspiratiebronnen: "Het zou niet eerlijk zijn als ik Ennio Morricone hier niet op zou geven als grote inspirator. Toch gaat het verder dan alleen dat. Ik ben erg gegrepen door Hope Sandovals album, Bavarian Fruit Bread. Dat album heb ik keer op keer in de auto gedraaid terwijl ik wat aan het rondrijden was in de zomer en herfst voor we de studio indoken. Buiten dat brengt iedereen natuurlijk zijn eigen inspiratie mee."
Horror
Waar, jammer genoeg, de nummers van Godspeed You! Black Emperor steeds meer op elkaar beginnen te lijken en onvoldoende afwijken van de bestaande structuur, werkt Valley Of The Giants schijnbaar volgens een losser concept. Er is meer ruimte voor nieuwe ideeën en variatie. Het nummer 'Westworld' heeft een zeer aanstekelijke vocale melodie. Haast poppy, dronepop lijkt een goede omschrijving. Seck: "'Westworld' en 'Bala Bay Inn' waren de nummers die we als eerste opnamen. Het idee van 'Westworld' ontstond uit een diep Moog-ritme; dooom/dooom/doooom/dooom, als het kloppen van het hart van een zwart gat," legt hij uit, "dat was een van de nummers die onstonden op mijn viersporenrecorder. Ik wist gelijk dat Deirdre's stem hier een andere dimensie aan kon geven."
Tijdens een bezoek aan Deirdre keek Seck samen met haar naar Michael Crichtons film Westworld uit 1973. Een film met als concept een real life-amusementspark dat niet verschilt van de echte wereld tot het punt dat in de echte wereld een grens van het toelaatbare loopt die er in het park, Westworld, niet is.
"Deirdre schreef de tekst geínspireerd door die film. Rameau kwam met een licht psychedelisch en jazzy drumritme en de viool van Sophie zweefde heerlijk over dat geheel."
Buiten die sporadische ontmoetingen werd er veel via de telefoon gedaan. "'Bala Bay Inn' ontstond geheel tijdens een telefoongesprek tussen Deirdre en mij. De telefoonrekeningen waren enorm maar dat boeide me niet want ik was toch al blut." Naast de lossere structuren van de nummers op Westworld klinken de nummers ook rauwer, minder geregisseerd. Volgens Seck ligt dat aan de professionaliteit waarmee de groep in de studio bezig was. "Rameau vertelde me aan het begin van de opnames dat we de nummers er in moesten rammen, dus dat is wat we deden, na de opnames lag de studiovloer vol met botten en gescheurde pezen. De horror, de horror!"
Waar gebeurd
Het meest uit de toon springende nummer op Westworld is 'Whaling Tale'. Een gesproken tekst met minimalistisch trompetspel op de achtergrond. Hebben jullie iets met de zee? Seck: "'Whaling Tale' is een waar gebeurd verhaal, verteld door mijn vader over zijn dagen van walvisjagen op de Zuidpool in de jaren na WWII. Hij is bezig om korte verhalen over zijn leven te schrijven, ik wil die gaan bundelen en hem helpen die verhalen gepubliceerd te krijgen," vertelt hij trots. "Later, na de opnames van 'Whaling Tale' realiseerden we ons dat Charlie's trompetspel beangstigend veel lijkt op de schreeuw van een walvis."
Hoe verder?
Natuurlijk willen we niets liever dan Seck en zijn companen aan het werk zien in Nederland of België. Of dat gaat gebeuren is nog afwachten, om niet te zeggen onwaarschijnlijk. Naast dit project is iedereen nog altijd druk bezig met hun oorspronkelijke groepen. "Het is moeilijk te zeggen wat er gaat gebeuren," zegt Seck, "We zullen in april drie concerten geven in New York, Montreal en Toronto. Die zullen heel speciaal zijn."
Van Constellation mogen we dit jaar nog wat moois verwachten, aldus Seck. Het album van Constellation-debutante Elizabeth Anka Vajagic komt spoedig uit. Het project waar iedereen in de Montreal-scene naar uitkijkt volgens Seck is Land Of Kush, een Egyptisch orkest georganiseerd door Sam Shalabi waarin ook weer wat bekende namen zullen opduiken. Seck: "There's good music happening for sure, and plenty more to come."
http://www.kindamuzik.net/interview/valley-of-the-giants/valley-of-the-giants-de-studio-leek-op-een-kerkhof-de-horror/5361/
Meer Valley Of The Giants op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/valley-of-the-giants
Deel dit artikel: