Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zelfbenoemde lofiromantici, dat zijn het, de vijf mannen van Yast. Met hun titelloze plaat presenteren ze droomrijke muziek waarin op de één of andere manier wel iets van de Scandinavische mystiek schuilgaat. Van het slaperige staalstadje Sandviken, waar de band in 2006 gevormd werd door Carl Kolbaek-Jensen, Tobias Widman en Marcus Norberg, verhuisden ze naar cultuurstad Malmö. Daar vonden ze drummer Markus Johansson en bassist Niklas Wennerstrand - voorheen van postrockband Aerial - bereid om mee te spelen. En vanuit daar probeert het stel nu vaste voet aan de grond te krijgen in Europa. Dat verliep nog niet helemaal vlekkeloos op Grasnapolsky, zegt Norberg: "Het was leuk, hoewel we niet veel van het land hebben kunnen zien, want we kwamen die dag pas aan in Nederland. Het was een prachtplek en de mensen waren heel aardig, maar toch was het publiek een beetje stug en we hadden wat problemen met onze uitrusting. Toch hoor je ons zeker niet klagen zolang we op podia als deze kunnen spelen!"
Muziekstad Malmö
De verhuizing vanuit het midden van Zweden (Sandviken ligt zo'n twee uur rijden ten noorden van Stockholm) naar het zuidelijk gelegen Malmö leverde de band veel inspiratie en goede contacten op. Toch was Malmö niet eens een heel doelbewuste keuze, zegt de frontman: "Het is niet per se zo dat het essentieel was om juist te verhuizen daar naartoe. Ik wilde gewoon weg uit Sandviken. Toen ik naar Malmö ging, wist ik eigenlijk nog niet eens zo gek veel van de stad. Maar het bleek de jackpot te zijn. Het is een grote kleine stad, als je begrijpt wat ik bedoel. Je hebt er enerzijds alles wat je nodig hebt om de hoek en anderzijds trekt het zoveel coole en inspirerende mensen aan."
"We hebben ook allemaal best veel tijd in Stockholm doorgebracht, ik denk dat we al snel besloten dat die stad niet de plek was waar ik wilde leven. Het is er tof, maar het is ook wel een beetje te groot. Ik ben toch te veel een hillbilly om daar echt tussen te passen. Of er echte rivaliteit is tussen Malmö en Stockhom weet ik niet, maar ik kan je in elk geval vertellen dat de muziekscene van Malmö echt dagelijks verrast!"
Toch is Sandviken de plek die veel inspiratie opleverde voor de plaat, in een dubbel opzicht. Enerzijds omdat daar de wortels en de sentimenten liggen, anderzijds omdat dat de plaats is waaruit de bandleden graag weg wilden. "Sandviken heeft een grote impact gehad op de plaat. Veel van de verhalen in de liedjes spelen zich ook daar af. We schreven de liedjes vooral over wat we weten en daar hebben meegemaakt. Verder zit daar niet zo'n diepe boodschap achter. Opgroeien daar zal niet veel anders zijn geweest dan in andere steden. Het was er vrij saai, maar we kwamen als bandleden allemaal vrij natuurlijk bij elkaar. Als je daar iemand met een T-shirt van Pavement zag lopen, dan wist je ook gewoon dat je voorbestemd was om dikke vrienden te worden."
De erfenis van Abba
Wie de nodige affiniteit heeft met ICT zal bij de naam Yast wellicht al snel denken aan de term Yet Another Setup Tool, jargon dat hoort bij kenners van het besturingssysteem Linux. Toch is dat niet het imago waarmee de band wil pronken. De oorsprong van de bandnaam ligt elders, aldus Norberg. "Die link is puur toeval. We heetten eerst Youth and Student Travel, maar besloten uiteindelijk dat Yast toch beter bekt. Toen we begonnen, in 2006, wilden we graag klinken als de band Littl'ans, waar we toen veel naar luisterden. Zoals zoveel bands hebben we daarna legio fases en evenzoveel stijlen doorlopen. Nu doen we echt het ding dat we graag willen doen. Als er één band is die mijn leven veranderd heeft, dan is het trouwens wel Girls. Zo simpel en tegelijk echt bloedmooi."
Muzikaal gezien heeft Zweden een rijk arsenaal aan bands en artiesten geleverd, door de jaren heen. Toch betwijfelt Norberg of er een directe relatie is tussen het leven in de Scandinavische landen en de muziek die er vandaan komt. "Misschien is het iets onbewusts, ik weet het niet. Voor ons was het in elk geval nooit een doel op zich om Scandinavische muziek te maken. Toch denk ik dat je wel degelijk kan horen wanneer een band uit Zweden komt. Het is lastig om helemaal de vinger erop te leggen, maar misschien wel het gegeven dat ze vaak supermelodieus zijn en veel goede hooks hebben. Het zou best een erfenis van Abba kunnen zijn. En dat dromerige gedeelte? Dat heeft gegarandeerd te maken met de enorme Zweedse voorliefde voor het echopedaal."
Foto's door Jesper Berg
http://www.kindamuzik.net/interview/yast/yast-de-erfenis-van-abba/24751/
Meer Yast op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yast
Deel dit artikel: