Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is al wat later in de middag als Maroon (foto rechts) frontman Andre Moraweck het publiek in de W2 een ‘goodmorning Den Bosch’ toeroept. Zijn band mag gedurende de hele Europese toer van rapmetalcollectief Downset openen en dat valt niet altijd mee. Moraweck staat op het podium alsof hij nog steeds dronken is van het Maximum Hardcore Fest in Mons, waar de bands de avond van tevoren nog hebben gespeeld. Maroon speelt strakke metalcore, met duidelijke invloeden uit zowel thrash metal als hardcore, en doet dat best goed. Moraweck leidt echter alle aandacht af van de muziek door zich als een kind in een speeltuin te gedragen. Gedurende de hele show spuugt hij rochels in de lucht om ze vervolgens zelf weer op te vangen, gooit water naar zijn bandleden en introduceert een nieuwe dans op de brute metalcore van zijn collega’s. Af en toe lijkt het alsof hij zelfs zijn bandgenoten weet te verbazen en dat is dan met name als hij zijn haar laat doen door een meisje vlak bij het podium, die dat juist bij een jongen naast haar stond te doen. Als gedurende de laatste track een ander meisje ook nog gebaart dat ze zijn T-shirt wil, gebeurt datgene wat niemand verwacht had. Moraweck houdt zijn T-shirt lekker zelf, maar is wel bereid om zijn broek af te staan. En zo eindigt de beste man de show in zijn boxershort, tot hilariteit van het aanwezige publiek én de crew. Hoewel velen wellicht zullen vinden dat Moraweck’s gedrag de spot drijft met de serieuze, brute metalcore, heeft hij mijn sympathie in ieder geval gewonnen door een bijzonder boeiende maar bovenal lachwekkende show neer te zetten.
Demean is vervolgens aan de beurt, alvorens de oude pioniers van de rapmetal het podium mogen betreden. Alhoewel: als de band het podium betreedt, staat direct de helft van Downset er al. Bassist Rico en gitarist Ares (die bij Demean de vocalen verzorgt), vervullen hiermee dus een dubbelrol. Live weet de band echter voor geen meter te overtuigen. Op plaat gaat het de vier heren nog redelijk goed af, maar live klinkt de ‘hardcore meets death metal’ gortdroog en behoorlijk leeg. Het publiek komt bij Demean dan ook geen moment los, maar ook de band zelf lijkt moeite te hebben om dat te doen.
Vier platen maakte Downset (foto links) reeds en alle vier leken ze behoorlijk op elkaar. In 1995 stond het gezelschap nog op het podium van Dynamo Open Air en brulde iedereen mee bij een undergroundklassieker als ‘Anger’. Waar de band de weg plaveide voor andere rapmetalacts als Limp Bizkit en Linkin Park, zijn er nu nog maar weinig kids die de band kennen. Het wat oudere publiek dat zich de band nog wèl herinnert, geniet van alle tracks die voorbijkomen, van opener ‘Empower’ tot ‘Anger’, dat vandaag als afsluiter mag dienen. Frontman Rey Oropeza ontvluchtte de Verenigde Staten vanwege diens president en heeft ook nu geen goed woord over voor George W. Bush. Tussen de songs door preekt hij zijn mening over allerlei onderwerpen; hetzij politiek getint, hetzij cultureel-maatschappelijk. De band staat daarbij energiek op het podium – vooral de continu met een handdoek zwaaiende en met een zweetband om zijn hoofd getooide Oropeza – en het is leuk om al die klassiekers, naast het nieuwe werk van het vorig jaar verschenen Universal, voorbij te horen komen. Downset bewijst dan ook dat er in tien jaar tijd geen steek is veranderd en dat is soms best lekker.
Al met al leverde deze terugkeer van Downset dan ook een enerverende middag op, al werd de hoofdrol opgeëist door die ontzettende clown van Maroon…
» Bezoek Downsets site
» Bezoek Demeans site<
>
» Bezoek Maroons site
http://www.kindamuzik.net/live/709/downset-demean-maroon/8945/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: