Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op deze pakjesavond mag het drietal Feverdream starten voor een redelijk gevulde Effenaar. De Nederlandse heren en dame hebben er duidelijk zin in met hun mix van Fugazi, Shellac, eigenwijsheid en een tikkeltje Sonic Youth. Tot mijn grote schaamte heb ik nog nooit een noot van dit gezelschap gehoord, terwijl ze al een boel plaatjes uit hebben. Ik heb duidelijk de afgelopen tijd geslapen, want de band werkt zich professioneel door het optreden. Vooral de eigenwijze fratsen zorgen voor aandacht. In het ene nummer wordt gebruik gemaakt van duozang van de bassiste en zanger/gitarist zonder gebruik van de microfoon en op een ander moment bestaat de intro uit enkel bas en drums en eindigt het geheel in een geweldige climax. Ook apart is het verhaal dat de zanger/gitarist voor het begin van een song tracht te vertellen, maar compleet de mist in gaat. Met opzet gedaan, althans: zo leek het. Het pas in ieder geval bij dit eigenzinnige trio.
Afgelopen jaar zag ik Aereogramme voor het eerst, in het voorprogramma van Thursday. Toen al bewezen ze dat ze als headliner niet zouden misstaan. En in een dik uur bewijzen ze dat ook. Tijdens een mengelmoes van de albums A Story in White, Sleep and Release en het onlangs verschenen Seclusion wordt de man met de mijter geen moment gemist. Is het niet door gevoelige popsongs, waarbij de tedere stem van zanger/gitarist Craig B harten breekt, dan is het wel door de venijnige uithalen die plotsklaps ingezet worden. Deze dynamische combinatie is het handelsmerk van Aereogramme. De Schotten weten als geen ander deze onderdelen tot een geheel te slijpen. Waarbij de ingezette samples ook daadwerkelijk iets toevoegen.
Het beste voorbeeld daarvan is de tien minuten durende afsluiter ‘The Unravelling’. Op CD is dit nummer al een verademing, maar live legt het alles bloot waar Aereogramme voor staat. Het manoeuvreert tussen slepende postrock, gevoelige gitaarrock en noise-uitbarstingen, waarbij duidelijk wordt dat deze mannen vast en zeker werk van Converge en consorten in de kast hebben staan. De felle screams van de twee gitaristen zorgen ervoor dat het vrouwelijke gedeelte van het publiek lijkbleek naar het podium staat te staren. Ja dames, het is niet alleen maar zwijmelen met deze sympathieke eilandbewoners. Verrassend is het als Craig B op het einde simultaan mee gaat drummen.
Na dit machtige nummer komt het viertal nog een keer terug om de instrumenten ter handen te nemen. Maar elk lied zou na dit hoogtepunt als een anticlimax overkomen en dat is het dan ook een beetje. Dat neemt niet weg dat er deze avond zieltjes gewonnen zijn, getuige ook de toestroom naar de tafel met merchandise.
http://www.kindamuzik.net/live/aereogramme/aereogramme-feverdream/8168/
Meer Aereogramme op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aereogramme
Deel dit artikel: