Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als een ware muziekdelegatie zijn vanavond de Finse metalbands Amorphis, Swallow the Sun en Insomnium afgereisd uit het hoge Noorden naar poppodium Bibelot in Dordrecht. Gelukkig krijgen ze een warm welkom, want de zaal is afgeladen met fans die trouw de stemmig zwarte merchandise van de bands in kwestie dragen.
Insomnium start de avond met zijn golf aan melodische metalmuren. De band lijdt enorm onder de moeilijke akoestiek van het voormalige kerkgebouw. Daar zijn ze ten dele zelf verantwoordelijk voor, want grote delen van de geluidsmuur bestaan uit dikke lagen echo en galm over de grunts en keyboards. Als de melodie wel aan deze storm ontsnapt, dan verschijnen er mooie momenten waarin vlagen In Flames en Amorphis voorbijkomen.
Swallow the Sun komt in deze context stukken beter uit de verf. Het vijftal maakt stemmige, beklemmende doommetal waarin postapocalyptische beelden hoogtij vieren. Swallow the Sun weet heel goed traag uitgesponnen climaxen in zijn werk te stoppen, waardoor er prachtige post-rockachtige soundscapes ontstaan. Gelukkig blijft het daar niet bij, want georkestreerd door de diep gorgelende grunt van zanger Mikko Kotamäki en ferme drums valt er flink te headbangen.
Hoofdact Amorphis [foto] is vanaf de eerste toon duidelijk de publieksfavoriet van de avond. De enorme dreads van zanger Tomi Joutsen zijn een ware aandachtstrekker, maar gelukkig weet hij vanaf de eerste toon vooral met zijn stem te imponeren. Probleemloos schakelt hij tussen grunten en normale zang, en beide zijn sterk én zuiver.
De band speelt vooral werk van zijn nieuwe plaat Silent Waters, maar grijpt tot ieders tevredenheid ook enkele keren terug op Tales from the Thousand Lakes en Elegy. Absoluut hoogtepunt van de avond is klassieker 'Drowned Maid', waarbij Swallow the Sunzanger Mikko erbij wordt gehaald voor nog meer en nog hardere grunts. Op die momenten is het zowel op als voor het podium pure muzikale magie.
Maar ook Amorphis maakt fouten, en wel door soms te lang te veel rustigere nummers te spelen. Het publiek raakt dan de interesse kwijt, en ook gitarist en oorspronkelijk frontman Tomi Koivusaari staat dan wat verveeld zijn akkoorden af te draaien. Alles komt gelukkig goed tijdens de gedroomde afsluiter 'Black Winter Day', want daarmee is Amorphis op zijn sterkst: melodisch beuken.
http://www.kindamuzik.net/live/amorphis/amorphis-swallow-the-sun-insomnium/16306/
Meer Amorphis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/amorphis
Deel dit artikel: