Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik ben hier vanavond dan wel voor Animal Collective maar ook het voorprogramma, Ignatz, mag er best zijn. Alleen met een gitaar en enige effectenkastjes vermag deze man het om het in verwachting verkerende publiek een kleine drie kwartier geboeid te houden. Hij improviseert erop los en zijn repetitieve gitaarklanken, die eens als Sunn o))) voor beginners, dan weer als ambient americana klinken, groeien langzaam maar zeker uit tot noisesymphonieën die ervoor zorgen dat ik nog voor het hoofdconcert al in trance verkeer. Hij hield het trouwens zelf zeer relaxed, want gedurende het hele optreden bleef hij rustig op het podium zitten. Een flink en verdiend applaus is zijn deel en ik vermoed dat we zijn naam in de toekomst nog wel gaan terughoren.
Maar we waren hier voor Animal Collective nietwaar? En wat een dijk van een concert komt het viertal hier geven! Gewapend met niet meer dan gitaar, bas, drums en effectenkastje zetten ze de AB Club in lichterlaaie voor een heidens feestje waar folk, krautrock, pop, shoegaze en wat weet ik nog in één vloeiende beweging in elkaar overlopen. Elk nummer duurt minstens tien minuten en wordt meestal opgebouwd met gitaar, bas en zang. Daarna komt er dan een lawine aan geflipte effecten over alles heen gerold, waarna de drummer met dwingende primaire tribale ritmes de vlam in de al heet stomende pan steekt.
Nummers kan je het trouwens niet echt noemen (hoewel we onder andere als hoogtepunt ‘Banshee Beat’ konden opmerken), het zijn eerder excursies in puur geluid die deze jongens brengen. Geestesverruimend is een woord dat vaak te pas en te onpas kritieken opsiert, maar dit keer kan ik het nog eens met recht en reden uit de kast halen. Alsof The Beach Boys en Sigur Ros op het podium samen zouden improviseren. Of nog: The Incredible String Band op drugs die toen nog niet op de markt waren. Het beste vatte onze KM-fotograaf het gehele gebeuren nog samen: “Een pak zotter dan op plaat”. Een waarheid als een vetgemeste koe.
Ook kom ik, als terzijde, opeens te weten waar het ‘Animal’ in hun naam vandaan komt. Want zanger Avey Tare stoot nu en dan kreten uit die niet meer als zang kunnen gecatalogeerd worden. En als hij dan zingt meenden we in de verte de jonge Bowie van Hunky Dory te herkennen. Om te zeggen: Animal Collective brengt het beste samen van boven- en ondergrond, van moderne muzikant en heidense sjamaan in één groep. Concert van het jaar zonder enige twijfel.
http://www.kindamuzik.net/live/animal-collective/animal-collective-ignatz/11031/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: