Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tussen al het geweld door heeft Frontline de tijd gevonden met een nieuwe organisator in zee te gaan. Waar voorheen een verzameling van hardere groepen de overhand hield in hun zaaltje, zijn ze nu ingegaan op een samenwerking met het Gentse (K-RAA-K)³-label. Wat voor laatstgenoemde ook een uitgelezen kans was om eindelijk eens hun eigenzinnige programmatie op eenzelfde locatie te kunnen organiseren. Dit resulteerde tot nu toe in Azure Ray, Appleseed Cast en in deze Animal Collective. In de toekomst krijgen we nog ondermeer optredens van The Chinese Stars en Xiu Xiu voorgeschoteld.
Het voorprogramma werd deze avond ingevuld door Kapotski. Drie jonge snaakjes, nog maar net op het muziekcircuit verschenen, maar zo te zien al jaren in hun slaapkamers en garages aan hun voorbereiding bezig. Hun arsenaal aan instrumenten mocht er alvast zijn; een krappe tafel volgestouwd met allerlei voorwerpen die op het eerste zicht weinig met muziek te maken hebben. Zo stond er een bekertje water waar belletjes ingeblazen werden, lag er kinderspeelgoed, waren er allerhande buisjes en stokjes. Maar waren er ook grammofoonspelers, een kleine alpenhoorn en hopen elektronica. Elk instrument werd ook effectief gehanteerd, ook al was het maar eenmalig. De basis was uiteraard de elektronica aangevuld met een plaatje vol sfeergeluiden of een Duits ingesproken handleiding. Maar het waren vooral die minimalistische geluidjes die het geheel iets extra gaven. Een schel gefluit, het geluid van opborrelend water, of een kleine toets percussie. Handen leken ze te kort te komen, de drie vrolijke lieden. Onbesuisd vlogen ze van het ene instrument naar het andere, onderwijl lustig aan de knopjes draaiend. Soms leek het alsof ze zelf geen besef hadden van waarmee ze exact bezig waren; leken ze het even zelf niet meer in de hand te hebben. Soms leek de chaos het geheel zelfs iets teveel over te willen nemen. Bij tijden konden ze er dan ook niet in slagen om al deze fascinerende geluiden tot iets boeiends te smeden. Heel soms verloren ze de pedalen en gingen ze triomfantelijk uit de bocht. Heel soms maar.
Daarna werd de Gentse zoo na jaren heropend. Maar onmiddellijk liep alles mis wat mis kon gaan. Al snel hadden de pelikanen, ooievaars en nachtvlinders elk een manier gevonden om uit hun kooi te ontsnappen. Als een kleurentapijt verlieten ze hun nest en vervoegden ze zich bij de duizenden zwaluwen die zich broeierig over de stad hadden verzameld. De bonte vlok vogels trok naar het zuiden, maar net boven de oceaan verloren ze hun hoofd. Dolgeslagen wapperden ze met hun vleugels. Hun kopjes, als zwarte kolen, hagelden naar beneden en plonsden het water in. Een regen aan geveerde snavels baande zich een weg door het wateroppervlak. Walvissen werden verstoord uit hun eeuwige rust en gingen angstig op zoek naar onverhoopte veiligheid, staken hun hoofd ternauwernood boven water en schreeuwden het uit. En dit alles speelde zich af op één podium. De grootsheid waarmee het Amerikaanse Animal Collective zich doseerde, deed denken aan primaten, oermensen en andere dierinstincten. Het resultaat was op zijn minst gezegd indrukwekkend. Als Neanderthalers bewogen ze zich voort, als nomaden speelden ze op hun instrumenten en als gorilla's slaakten ze kreten uit. Hun groteske liederen hadden niets van de op folk gebaseerde psychedelische pareltjes van hun nieuwste album Sung Tongs. Elk lied werd helemaal door de mengelmolen gehaald en kreeg daardoor een nog meer bizarre inslag. Dat de groep tijdens hun Europese tour maar uit drie leden bestond, in plaats van de normale vier, was er niet aan te merken. Avey Tare, Panda Bear en Deacon gaven zich helemaal. De ene versierd met verf, de ander met een witte pruik. Bij tijden kreeg het optreden iets magisch mee, zoals het gebruik van de ontstemde harp, het gebruik van hun eigen meerstemmigheid (én die van het publiek), of het gebruik van een opzwepende drum en bijtende gitaren. Soms klonk alles vernietigend hard, soms klonk het betoverend zacht. Maar ook hier werd er een paar keer uit de bocht gegaan. Leek ook hier de chaos, of zelfs de verveling toe te slaan. Heel soms maar. Zelden kom je nog zo'n beestenboel tegen, zelden zal hij zo melodieus klinken.
» Bezoek Kapotski's website » Bezoek Animal Collective's website
http://www.kindamuzik.net/live/animal-collective/animal-collective-kapotski/5725/
Meer Animal Collective op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/animal-collective
Deel dit artikel: