Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor wie het gekrioel op het gemiddelde festival gewend is, is de ruimte op Awakenings overweldigend. Alle 15.000 kaarten voor het technofestival zijn verkocht en toch zijn er zeeën van ruimte en is de wachttijd voor drinken of vette bek en zelfs de muntjes is gemiddeld ruim onder de 5 minuten en vaak ben je zelfs meteen aan de beurt. En nauwelijks sponsoring! Je hebt de Open Stage, Tent 1, Tent 2 en de UFO Stage. Niks geen Bat Beats tent of Dommelsch podium. Voeg daarbij een coherente, gefocuste programmering en je hebt bijna het perfecte festival.
Bijna. Maar goed, de wel erg fanatieke ingangscontrole - waardoor je meteen bij binnenkomst zo'n gevangenisgevoel krijgt - zullen we maar aan de recente verwikkelingen rond de Escape wijten. En als de wat Spartaanse aankleding qua licht en projecties de prijs is die betaald moet worden voor het buiten houden van de commercie, dan is dat natuurlijk ook geen enkel bezwaar.
Wel een probleem is het weer. Het regent de hele dag niet, maar verder is het behoorlijk grauw en dat straalt toch uit. Zeker als je dan ook nog bij de heipaaltechno van Marco Remus of Gayle San terecht komt. Muziek waar je niet blij van wordt. Voorspelbaar en ééndimensionaal diskwalificeren ze zichzelf tot de Kane en Anouk van Awakenings. Dat een mindere smaak een algemene eigenschap is, bewijst het publiek bij deze dj's door massaal van die lelijke rookglazen zonnebrillen te dragen.
Hoe hard wél interessant kan klinken laten Alter Ego en vooral Jeff Mills horen. Intens, afwisselend en toch ook met funk.
Toch overheerst het gevoel dat het een beetje vast zit, daar in technoland. De gemiddelde leeftijd ligt dik in de 20. In de voor electro bestemde UFO-tent is het allemaal wat verrassender en afwisselender. Eerst een beetje tè verrassend en afwisselend bij Ellen Alien. Bovendien wordt ze ook nog geplaagd door technische problemen. Resultaat: een grotendeels lege tent.
Maar dan Dr. Lektroluv. Alleen al opvallend omdat hij Hulkgroen geschminkt en in doktersjas staat te draaien, met een telefoonhoorn als koptelefoon. Ook hecht hij opvallende weinig belang aan een vloeiende mix. Maar dat past wel bij de droog funkende, gimmick vrije electro die hij draait. Ook The Hacker - gelukkig zonder het irritante geblaat van Miss Kittin - laat zich in die stijl niet onbetuigd.
De meer disco-georiënteerde kant van de electro wordt live ten gehore gebracht door Legowelt. Met zijn rug naar het publiek. Nou is wel bekend dat de Hagenaar het niet zo op heeft met the cult of personality, maar dit is toch wel op het autistische af. Gelukkig maakt de muziek - na een wat aarzelend begin - het goed. De UFO-tent begint zelfs voor het eerst vol te raken met mensen die dansen op Legowelts aanstekelijke Moroder-sound.
Uiteindelijk is de hamvraag: "Was Awakenings een geslaagd festival?" lastig te antwoorden. "Mwoah" komt nog het dichtst bij de waarheid. Je moet de organisatie nageven dat ze onafhankelijk een festival met een duidelijke doelstelling en aansprekende artiesten weten neer te zetten. En het verkoopt ook uit. Toch zijn de techno-fans van onder de 20 op de vingers van één hand te tellen. Maar goed, dat moet je waarschijnlijk vooral op het conto van Tiësto en de zijnen schuiven. De "mwoah"-factor zit toch vooral in de vaste, voorspelbare minpunten. Want zelfs als er geen eindeloze rijen staan en het niet veel te druk is op het terrein zijn er nog altijd de munten die je alleen per 5 kan kopen en waarvan je de overgebleven exemplaren op het eind niet kan terugverkopen, te kort gebakken patat, gevangenishekken en valse informatie over de bussen verspreidende vrijwilligers bij de uitgang. De typische negatieve dingen die je in Nederland associeert met het woord 'festival' dus. Wanneer staat er nu eens iemand op die daar wat aan doet?
» Bezoek de Awakenings website
http://www.kindamuzik.net/live/awakenings/awakenings/3568/
Meer Awakenings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/awakenings
Deel dit artikel: