Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In korte tijd heeft Beirut een plek op Europese podia en festivals bevochten. Een doorbraak die volkomen terecht is, als men afgaat op het recente album The Flying Cup Club.
In Amsterdam vecht het 21-jarige talent Zach Condon tegen een zware griep, met whisky van een goed merk als medicijn. De snipverkouden zanger hoest als een zeehond en smeert veelvuldig zijn keel, met als vervelende bijwerking dat hij al halverwege het optreden nog amper overeind kan staan. Al na een uurtje gooien het achtkoppige gezelschap en de grieperige orkestleider de handdoek in de ring. De korte toegift is een pleister op de wond.
Ondanks dat zijn stem soms overslaat en dat de bescheiden Condon geen opvallende podiumpersoonlijkheid is, weet Beirut toch ook enkele keren te overtuigen met zijn eigenzinnige zigeunermuziek. Als de jonge muzikant in benevelde toestand 'Le Moribond' van zijn grote voorbeeld Jacques Brel covert, steelt hij de harten van het publiek. Ook een nummer van de bevriende groep A Hack and a Hacksaw krijgt een luid applaus los uit een uitverkocht Paradiso. Bovendien zorgt dit korte en instrumentale nummer voor wat meer ontsnapping bij de muzikanten, die maar heel sporadisch uit de band springen.
Uiteindelijk is het maar goed dat het optreden van Beirut niet al te lang duurt. Je zou bijna medelijden krijgen met de flink aangeschoten en vooral grieperige Condon, die wat plompverloren tussen de talloze blazers en ukeleles staat. Als zijn moeder er bij zou zijn, zou ze haar populaire zoon van het podium schoppen en met een warme kruik onder de dekens stoppen, om eens goed uit te zieken.
http://www.kindamuzik.net/live/beirut/9811/16251/
Meer Beirut op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/beirut
Deel dit artikel: