Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ben Weaver is ziek, besmet met de hardnekkige verkoudheid die Rotterdam en omstreken momenteel teistert. Tot overmaat van ramp werkt de tv op zijn hotelkamer ook nog eens niet. Het zou de inspiratie kunnen vormen voor een nieuw nummer: "You're sick as a dog in Rotterdam / No tv to watch, no audience to sing to." De belangstelling voor Weavers ballades vol eenzaamheid en ondergang blijkt namelijk niet al te groot.
Onterecht, want Weaver is de perfecte ruwe-bolster-met-blanke-pit voor diegenen die Springsteen net te glad en Johnny Dowd net te vals vinden. Hoewel hij pas ergens halverwege de twintig is heeft hij de doorleefde, met oudtestamentische doem geladen stem van een rondtrekkende fundamentalistische dominee. Als hij dan ook nog zijn gitaar inruilt voor een banjo is de transformatie compleet. 'Grieve All You Want' wordt zo het hoogtepunt van het concert.
Weavers bandleden zien er een stuk stedelijker uit dan hun voorman, maar begeleiden hem vlekkeloos, met gepast minimalisme. Jammer genoeg wordt soms wel gekozen voor een meer countryrock-achtige benadering in plaats van duistere folk. 'Sway with Me', het hoogtepunt van Weavers recente Stories under Nails boet daardoor behoorlijk in aan broeierigheid.
Een man van veel tempo- en sfeerwisselingen is Weaver ook niet; het dreint het hele concert door van het ene ellendige levensverhaal naar het andere. Aan de ene kant maakt dat het concert soms wat stroperig, aan de andere kant is het wel hoe het hoort. Net zoals als het logisch is dat de doodzieke Weaver toch nog voor een toegift terugkomt. Honderd keer vallen en toch door blijven gaan, het is zoals het een echte Amerikaan als Ben Weaver betaamt.
Foto uit het KindaMuzik archief.
http://www.kindamuzik.net/live/ben-weaver/ben-weaver/9444/
Meer Ben Weaver op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ben-weaver
Deel dit artikel: