Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sukilove is een charmant Belgisch bandje, bestaande uit onder andere de voormalige Metal Molly-leden Pascal Deweze en Stoffel Verlackt. Ook kennen we hen van Chitlin' Fooks, het countryproject met niemand minder dan Bettie Serveert's Carol van Dyk. Sukilove grossiert in lieflijke liedjes met harmonische samenzang en brengt daar ook deze avond een aantal van ten gehore. Zo probeert Deweze met ‘Talking In The Dark’ en ‘Make Sure My Grave = Kept Clean’ het publiek te veroveren, maar die heeft vooralsnog veel meer aandacht voor de bar en zijn buurman. De simpele maar prachtige liedjes, juist waar de band zo goed in is, beklijven niet bij het publiek.
Gelukkig heeft Sukilove meer in petto: stevige nummers als ‘Shame’ en ‘Hang On’ trekken meer de aandacht en af en toe horen we zelfs wat dEUS-achtige experimenten. Toch blijft het keer op keer vervelend dat het publiek bij voorprogramma’s (‘wat de boer niet kent dat vreet ie niet’) ongeïnteresseerd staat te kletsen terwijl iemand zich op een podium zo kwetsbaar opstelt. Nu lag het bij dit optreden niet alleen aan het publiek: de akoestiek was uitermate belabberd en ook de hese stem van Deweze kwam niet krachtig genoeg over. Maar ook bij Sukilove blijkt maar weer eens dat een band ofwel een flinke mediahype nodig heeft om enigszins de aandacht van het publiek vast te kunnen houden, ofwel door jarenlang keihard te werken keer op keer in staat is een vast schare fans ademloos naar zich te laten luisteren.
Dat laatste is bij Bettie Serveert steeds weer het geval. De band kan eigenlijk niet stuk bij het publiek. Zelfs in die mate dat in de ogen van enkele bezoekers het ‘volmaakt geluk’ was af te lezen. Woordelijk werden de meeste nummers meegezongen, ook al bestond het merendeel van de set uit nummers van de laatste plaat, Log 22. Deze werden gemixt met een paar 'echte oudjes' (aldus zangeres Carol van Dyk) van eersteling Palomine, zoals ‘Kid’s Allright’ en ‘Leg’. Die nog maar weer eens bewezen de tand des tijds ruimschoots te hebben doorstaan. Maar ook de nieuwste nummers van Log 22 sloegen live goed aan bij het publiek. De band had duidelijk haar draai gevonden in het nieuwe materiaal als ‘Smack’, ‘Wide Eyed Fools’ en ‘Captain Of Maybe’. Nieuw waren ook de hoge uithalen van Van Dyk in nummers als ‘De Diva’ en het nummer van gitarist Peter Visser’s voormalige band De Artsen. Hoewel Van Dyk bekend staat om haar warme, lome stem, haalde zij ook deze hoge noten met gemak.
Na vijf nummers krijgt de band versterking van de Belgen. Met Deweze en Verlackt wordt het eerste rockmoment van de avond ingezet, in de vorm van het nog steeds niet vervelende ‘Kid’s Allright’. Zo kende de avond wel meer van die rockmomenten. Nummers als ‘The Ocean’, ‘My Floor’ en ‘Tom Boy’ werden lang uitgesponnen, wat helaas niet altijd even geslaagd uitpakte. De nummers hebben het in ieder geval niet nodig. Maar de band had er enorm lol in, getuige ook het op de grond rollen van Visser tijdens enkele gitaarerupties en de naarmate het optreden vorderde steeds meer uit balans rakende staartjes van Van Dyk. En ja, het oog wil ook wat, dus laten we nu maar niet gaan zeuren over overbodige en misschien iets te lange gitaarsolo's.
Kortom: een enerverend en passievol ouderwets rockend optreden, waarbij het publiek ook nog eens attent werd gemaakt op een aantal niet te missen wetenswaardigheden. Zo kwamen we te weten dat Peter Visser niet alleen gewoon glas in zijn bril heeft, maar ook nog eens dyslectisch is en dat het nummer ‘De Diva’ in werkelijkheid over bassist Herman Bunskoeke gaat. Tsja...
http://www.kindamuzik.net/live/bettie-serveert-sukilove/bettie-serveert-sukilove/3315/
Meer Bettie Serveert / Sukilove op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bettie-serveert-sukilove
Deel dit artikel: