Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Birgit Schuurman, het rockchickie dat bekend werd als ‘die zingende zus van Katja’. Naast een prima debuutalbum vier jaar geleden, zat er meer in de artiest. Vooral afgelopen twee jaar heeft ze naam gemaakt op televisie en op het toneel. Ze wil het allemaal, en doet het allemaal. Opvolger ‘Sticky Tales’ bleef door die uitstapjes een lange tijd in de pijplijn hangen. Eindelijk is-ie er sinds kort, met als gevolg een tourtje. Maar de bekendheid van Birgit lijkt relatief. In de Fenix in Sittard kwam een trosje mensen kijken en een paar dagen later in de Mezz in Breda is het ook geen volle bak.
Enkele tientallen mensen komen opdagen in de Bredase poptempel, maar erg in de stemming lijkt niemand. Birgit wel - als altijd neemt ze de rol aan van de enthousiaste en onweerstaanbare podiumlolita. Daar gaat het al gelijk mis: het is te overdreven en de praatjes tussendoor zijn op een heel andere toon dan het stugge publiek gewend lijkt te zijn. Schaamteloos heeft ze het regelmatig over haar tieten; dat ze die even heeft aangedaan, maar straks weer uitdoet, en dat tieten een onderwerp zijn in de familie Schuurman. Na een korte verkleedpartij blijkt inderdaad dat ze haar tieten heeft uitgedaan. Om maar, geforceerd, te laten merken dat ze zich niet schaamt voor het feit dat ze weinig omvang heeft.
O ja, er is ook muziek. Behalve het nieuwe artwork en de sfeervolle podiumaankleding (met wat Aziatische roots, die Birgit visueel benadrukt), is ook de muziek helemaal 2005. Ze zat aan tafel met vele liedjesschrijvers en dat resulteerde tot veel überhippe songs. Goed in het gehoor liggende rockende pop met veel urban uitstapjes. Soms hoor je bijna letterlijk deuntjes uit de hitlijsten, maar dat mag de pret niet drukken. Wat wel de pret drukt is dat niet alle liedjes even aangenaam zijn en in vervelende herhaling valt. Het levert veel saaie momenten op, maar het kan erger. De band, waar vandaag twee vervangers in spelen, verliest zich een paar keer aan het einde van nummers in jams die erbarmelijk slecht uitpakken. Maar dat maakt Birgit niet uit, die zingt in al haar tevergeefse enthousiasme door. Welgeteld twee meiden springen mee. De rest kijkt verveeld naar het diva’tje waarmee niemand zich lijkt te kunnen identificeren. Met de band zeker ook niet. Een bijeengeraapt stel beroepsspelers waar de eenheid in karakters ver te zoeken is, en dus ook de muzikale chemie.
Zonde van het stel leuke nummers, die zeker geschikt zijn voor een hippe rockparty met een wat massaler, net zo hip publiek. Van een hitzingend idool heeft de entourage in de popzaal weinig weg en met een (live) promotie als de huidige, zal daar ook weinig van terecht komen. Maar Birgit heeft het vaak dan ook nét niet. De cover van Blondie is net niet geil genoeg en op het laatst wordt hitnummer ‘Wuthering Heights’ van Kate Bush te weinig intens onder handen genomen. Birgit komt ermee weg omdat ze geen slechte zangeres is en een goed uitziende bekende vrouw is. Voldoening is er echter niet te vinden op dit droge, sfeerloze avondje.
http://www.kindamuzik.net/live/birgit/birgit/11530/
Meer Birgit op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/birgit
Deel dit artikel: