Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Black Forest/Black Sea [foto] bestaat uit Jeffrey Alexander en Miriam Goldberg. Beiden maakten in een vorig leven deel uit van de cultband The Iditarod en leiden vanuit Providence het spannende label Secret Eye, waarop goed volk als Larkin Grimm, Avarus, Urdog terug te vinden is.
Met Black Forest / Black Sea kiezen ze voor een meer folkgetinte psychaanpak. Met cello en gitaar zetten ze knappe luisterwerkjes neer die baden in een sfeer van sereniteit. Gelukkig denkt het muisstille publiek er net zo over en wordt de intimiteit alleen doorbroken door de sporadische geluiden die van achter de bar komen.
Op enkele nummers wordt het muzikale jargon verrijkt met Goldbergs stem en op andere momenten neemt Alexander gespeelde stukken op die hij doorheen zijn gitaarspel mengt of voegt hij subtiele –doch wel dissonante- stukjes elektronica toe. Folk en iets meer experimentele passages wisselen elkaar af en op de afsluitende versie van ‘Hung Far Lowish’ spreekt Alexander zelfs zijn effectenkastje aan om een overstuurde gitaarpartij ten beste te geven. Black Forest/Black Sea weet op die manier met kracht en eenvoud een unieke spanning op te bouwen.
Vervolgens is het de beurt aan Tara Burke die als Fursaxa door het leven gaat. Gewapend met een hele koffer vol instrumenten, keyboards en een effectenkastje roept ze in haar eentje een haast feeërieke sfeer op.
Ze voegt ijle zanglijnen toe, schudt met belletjes, neemt een gitaar ter hand, neemt vervolgens al deze dingen op en gebruikt die stukken tot slot om de liedjes verder vorm te geven. Daarbij kiest Fursaxa niet voor een nodeloos drukke mix, maar weet ze het geheel een minimale invulling te geven, die perfect aan de breekbare sfeer bijdraagt.
Het Italiaanse My Cat Is an Alien mag de avond besluiten. De broers Roberto en Maurizio Opalio nemen plaats achter twee tafels waarop naast twee gitaren een hoop andere prularia terug te vinden zijn.
In tegenstelling tot de vorige bands, kiest My Cat Is an Alien voor volume en stilaan ontwikkelt zich op basis van beide gitaren een geluidsbrij die alle kanten kan uitgaan. De fascinatie van het duo voor lasergeweren en zwaarden is al snel duidelijk en ook al is het visueel best interessant om één van de broers Opalio in een gevecht met deze kitcherige instrumenten te zien, toch leidt dit niet echt tot structurele meerwaarde.
Stilaan werkt het duo naar meer structuur toe en het slagwerk dat gaandeweg toegevoegd wordt, zowel drums als een soort van primitieve keyboards, weten de drone iets meer te kanaliseren. Maar niet genoeg om echt te overtuigen en daar kan het visuele aspect –wat eveneens het nemen van polaroids van de artefacten inhoudt- weinig aan verhelpen.
http://www.kindamuzik.net/live/black-forest-black-sea/my-cat-is-an-alien-fursaxa-black-forest-black-sea/14613/
Meer Black Forest/Black Sea op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/black-forest-black-sea
Deel dit artikel: