Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens moet ik nog een muffe elpee hebben van de countryzanger Bobby Bare, waarop hij als een Amerikaanse variant op Sylvain Poons en Oetze Verschoor samen zingt met zoonlief in het tranentrekkende Shel Silverstein-duet ‘Daddy What If’. Dat moet ongeveer in 1973 geweest zijn. Dertig jaar later laat die kleine Bobby Bare wederom van zich horen met het eigenzinnige soloalbum Young Criminals’ Starvation League, dat hedendaagse Americana vermengt met aanstekelijke poprocksongs en afsluit - geheel in de traditie van zijn wereldberoemde pappie - met een uitgerekte song van Shel Silverstein - ‘Painting Her Fingernails’. Americana-minnend Nederland wilde natuurlijk maar al te graag Bobby Jare Jr. een tournee laten doen in Europa, dus zo kan het gebeuren dat de zoon van countrylegende Bobby Bare en zijn begeleidingsband The Young Criminals in Rotown speelden en twee weken daarvoor nog op het almachtige Blue Highways-festival een plaatsje veroverden.
Terwijl deze gedreven, jonge honden op dat bewuste festival in de Utrechtse Vredenburg al met het inzetten van het tweede nummer, The Smiths-klassieker ‘What Difference Does It Make’, de bomvolle zaal op de kop wisten te zetten, ging het in de Rotterdamse muziekclub, die deze dodenherdenkingavond volledig uitgestorven bleek, beduidend moeizamer eraan toe. Vooral die teleurstellende opkomst zorgde voor een ongemakkelijk gevoel bij de jonge criminelen, die op volle oorlogssterkte speelden. “Kom gerust iets naar voren”, opperde Krullenbol Bobby Bare Jr.. “Zo slecht ruiken we nu ook weer niet”. Maar behalve een paar dronken studenten, die toevallig richting het podium dansten, bleef het angstvallig stil in Rotown. Na het eerste nummer verscheen de kleine Bobby om onverklaarbare reden richting backstage en rommelde de band in tussentijd maar wat aan. Alleen nadat halverwege de moeizame set vijf glazen whisky op het podium werden gezet, volgden een paar energieke songs, waarbij Bobby en band even konden fantaseren om voor een volle zaal te spelen. Achteraf geen vreselijk concert om bij te wonen, maar na hun fabuleuze optreden op het Blue Highways-festival had ik wel iets meer verwacht. Niet alleen van Bobby Bare. De liefhebbers lieten het ook afweten. Bobby Bare Jr. zal zich moeten troosten met de cynische woorden van Randy Newman: “It’s lonely at the top”.
http://www.kindamuzik.net/live/bobby-bare-jr/bobby-bare-jr/3025/
Meer Bobby Bare Jr. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bobby-bare-jr
Deel dit artikel: