Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie niet voor Cannibal Corpse of Dying Fetus of Obscura naar Dordrecht afreist, komt misschien wel voor Cannibal Corpse én Dying Fetus én Obscura. Dat is in het kort het principe van de metal package tour. Onder aan de bill zijn dan nog één of twee onbekende bands te vinden, die vaak betalen om mee te mogen op de tour. Om 19:30 spelen ze voor een handvol bezoekers hun twintig minuten vol in de hoop zo een naam op te bouwen.
Bij Evocation ligt het net even anders. De Zweden zijn niet zo bekend, maar zijn van onberispelijke afkomst. De in 2005 heropgerichte band weet op de European Plague Tour 2009 zijn cultstatus dan ook waar te maken, ondanks het aan een voorprogramma inherente matige geluid. De gitaristen mixen hun zagende Stockholmriffs met melodieuze Gothenburgloopjes af, waarmee ze een vrij originele mengvorm van beide vormen van Zweedse death metal creëren. Zanger Thomas Josefsson is dan ook nog een volksmenner met relativeringsvermogen. Als hij zich verslikt tijdens een over the top ruige aankondiging, moet hij zelf het hardste lachen. Zo weet Evocation het publiek dat nog aan de bar hangt de zaal in te spelen; aan het einde van het optreden staan er beduidend meer mensen voor het podium dan aan het begin.
Ook Obscura-leider Steffen Kummerer blijkt ondanks alle vooroordelen over progmuzikanten over humor te beschikken: "De ideeën voor dit nummer hebben we gestolen van de band Death, van de plaat Human. Kennen jullie dat?" Er gaan spaarzaam wat handen omhoog. "Oh, wel twintig mensen." Waarna weer een weergaloos technisch doch melodieus stuk techdeath volgt. Helaas ontbreekt het Nederlandse baswonder Jeroen-Paul Thesseling om prozaïsche reden: hij kon geen vrij krijgen van zijn werk. Zijn vervanger kan uiteraard ook uitstekend bassen, maar is niet zo goed ingespeeld met de drummer en speelt in tegenstelling tot Thesseling gewoon met fretten op zijn bas, wat toch iets van de uniciteit van het Obscurageluid wegneemt.
Vervolgens gaan de shirts uit en de petten met de rechte klep op voor de br00tal slamz van Dying Fetus [bovenste foto]. De slammetalgodfathers zijn de enige band op de avond met maar één gitarist, maar dat lijkt eerder een voor- dan een nadeel; Dying Fetus heeft het meest heldere geluid en de solo's van John Gallagher zijn fantastisch. De band speelt strak, zodat de moshpit zich snel vult met T-shirtloze witte lichamen die zich tegen elkaar aan gooien op de maat van een getriggerde snaredrum die klinkt als een Olympische tafeltennisfinale. Dying Fetus wint de prijs voor het beste optreden van de avond met de muziek die altijd bruut is, maar dat niet ten koste laat gaan van diepgang.
Cannibal Corpse [onderste foto] probeert niet eens beter te zijn; als de pauzes tussen de nummers net zo lang duren als de nummers zelf, krijgt een optreden nooit vaart. Er wordt tijdens die stops wel altijd ijverig aan stemknoppen gedraaid, maar zo belangrijk is het voor de lompe old school death metal niet dat de gitaren perfect gestemd zijn; het lijkt erop dat de heren toch een dagje ouder worden en af en toe even moeten uithijgen.
Als ze dan eindelijk gaan spelen, dan klinkt het wel goed. De veteranen uit Buffalo hebben het beste geluid van de avond en spelen hoorbaar al jaren samen. Als George 'Corpsegrinder' Fisher niet grunt, dan blijken zijn gebrek aan een kin en ridicuul gespierde nek hem 's werelds beste headbanger te maken. Hij daagt het publiek zelfs officieel uit tot een wedstrijd. Die uitdaging wordt niet opgepakt, maar verder heeft Cannibal Corpse niet te klagen over publieksparticipatie.
Deze show heeft nog een ouderwets metalpubliek met een hoog percentage freaks en white trash - Cannibal Corpse is de ultieme anti-hipster metal - dat bovendien al drie bands lang in hoog tempo bier naar binnen aan het gieten is, dus de sfeer zit er goed in. Een grote groep mannen en één vrouw zijn zo druk met elkaar bont en blauw beuken, dat ze niet de tijd hebben vraagtekens te zetten bij het in vergelijking met Obscura en Dying Fetus weinig interessant songmateriaal van Cannibal Corpse. Nou ja, tijdens die lange pauzes misschien. Maar die zijn er om bier te halen.
http://www.kindamuzik.net/live/cannibal-corpse/cannibal-corpse-dying-fetus-obscura-evocation/19349/
Meer Cannibal Corpse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cannibal-corpse
Deel dit artikel: