Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Collega-muzikant Four Tet noemde Dan Snaith, de man achter Caribou, recentelijk 'a bit of a machine'. Iemand die ergens geïnteresseerd in raakt en zich daar dan volledig in stort door op systematische wijze het hele veld te verkennen. Dit doet hij ook bij zijn muzikale projecten: van intieme elektronica, via dromerige, psychedelische zomerliedjes, naar wijd uitgesponnen dance. Op het net uitgekomen Our Love heeft hij het tempo weer wat teruggeschroefd, met veel beats die bijna hiphop-achtig aandoen en wederom vergezeld gaan door die kenmerkende lijzige vocalen.
Zo gaat het ook in zijn liveshows: deed Caribou vier jaar geleden nog vooral denken aan een indieband, inmiddels speelt de groep zijn nummers steeds meer als een danceact. In de afgelopen jaren maakte Snaith onder het alias Daphni furore als dj en die invloed is vanavond in de propvolle Melkweg te horen. Gevoelsmatig mist Our Love wat diepte en klinken de nummers iets te schetsmatig. Dat speelt de band ook vanavond wel parten, maar Snaith lost dat op met uitgesponnen versies en secuur uitgekiende climaxen. Ze laten variaties op het meest recente werk horen waarbij je je afvraagt waarom de albumversie ook niet zo klinkt.
Caribou is met de jaren steeds subtieler, maar ook steeds dynamischer gaan klinken. De dubbele drums zijn nog maar sporadisch aanwezig, terwijl de elektronica naar de voorgrond geschoven is. Tegelijkertijd is de set zo opgebouwd dat hij over het geheel gezien steeds dansbaarder wordt, terwijl er tussendoor toch bij momenten gas wordt teruggenomen. Zoals wanneer Jessy Lanza het podium opkomt om 'Second Chance' te zingen. De intensiteit waarmee ze dit nummer brengt, staat in schril contrast met haar toch wat bleke optreden als voorprogramma.
Die dynamiek zit niet alleen in het optreden, maar toch ook in de toffe, effectieve lichtshow die de muziek extra elan meegeeft. De band is geheel in het wit gekleed, tegen een groot gekleurd doek (de hoes van Our Love), en omgeven door heftige lichten. Zo verdwijnen de muzikanten bijna en maakt het eigenlijk weinig uit of het Snaith zelf of de bassist is die de vocalen voor zijn rekening neemt. Op deze manier weet Caribou het publiek gedurende de set al vrij eenvoudig mee te nemen, terwijl de hits nog moeten komen. De band eindigt het reguliere gedeelte met een lange versie van 'Can't Do Without You', die veel doorleefder klinkt dan het origineel. 'Sun' is vervolgens de toegift die je kon verwachten, maar het maakt de euforie wel compleet.
Foto van scannerFM uit juni 2014 (CC BY-NC 2.0)
http://www.kindamuzik.net/live/caribou/caribou/25382/
Meer Caribou op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/caribou
Deel dit artikel: