Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eigenlijk hadden deze Crystal Castles al in mei in een uitverkochte AB-club moeten spelen, maar een zware verkoudheid bij de zangeres gooide roet in het eten. Een paar maanden en een succesvol optreden op Pukkelpop verder lijkt het einde van de populariteitsgroei van het duo uit Toronto nog niet in zicht. Chapeau voor de AB-programmeurs om het concert niet te verplaatsten naar de grotere zaal. Geen beter locatie immers dan een broeierige club om de stuiterende electro en terroriserende beats van Crystal Castles aan den lijve te ondervinden zou je denken.
Maar de hooggespannen verwachtingen voor de performance van de band lopen met een sisser af. Van echt contact tussen de groep en het publiek is hier geen sprake. Ethan Kath, de knoppendraaier van het stel verschuilt zich tot het eind van de set onder zijn kap alsof er een sneeuwstorm door de zaal raast. Alice Glass, de andere helft, neemt haar toevlucht tot berekend losgeslagen dansjes en chaotisch podiumgedrag om de indruk te wekken dat ze zich helemaal laat gaan.
De lichten blijven uit wanneer de remix van Klaxons' 'Atlantis to Interzone' uit de boxen knalt. Een dreigende opener maar ook de voorbode van een opgeklopt non-event. Bijna het hele optreden blijft het pikdonker op het podium. Enkel in het licht van een niet aflatende stroboscoop en het constante geflits van de fototoestellen valt er hier en daar wat op de bühne te ontwaren. De helft van de tijd komt de zangeres niet boven de hoofden van de eerste rijen uit. Wie verder dan vier rijen van het podium verwijderd staat, moet het stellen met het vage vermoeden dat er spannende dingen aan het gebeuren zijn.
Met sterke versies van 'Alice Practice' en 'Black Panther' krijgt men even een glimp van wat het had kunnen zijn. De beats pompen genadeloos en de typisch overstuurde vocalen zitten twee nummers lang duidelijk genoeg in de mix. Maar net op het moment dat er iets te beleven valt, gaat al na vijfendertig minuten de stekker eruit.
Veel geblaat, weinig wol luidt het eindoordeel. Muzikaal wordt er niets toegevoegd en het hele gedoe is te flauw en te rommelig om van een echte belevenis te kunnen spreken. Gebuisd als liveconcert en zelfs met zijn half uurtje veel te lang om door te kunnen gaan als performance art.
http://www.kindamuzik.net/live/crystal-castles/crystal-castles/17518/
Meer Crystal Castles op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crystal-castles
Deel dit artikel: