Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je wordt er toch een beetje bezorgd van. Een half uurtje voor aanvang lopen er nog geen twintig betalende bezoekers in de Grote Zaal van Vera. En dat terwijl Davila 666 precies het type band is dat het Groningse gitaarhol al jaren vol doet lopen. De Puerto Ricanen maken garagerock met de de blik op de jaren zestig, vol vuig gitaarwerk en een snotterige beat. Als het zestal van start gaat zijn er inmiddels zo'n veertig mensen binnen. Nog steeds niet veel, maar dat weerhoudt de band er niet van om er een gigantisch feest van te maken.
In een uurtje tijd laat Davila 666 zien dat je best Spaanstalige punk kunt maken met zijn zessen. Goed, je gaat vast niet in een bandje zitten om alleen maar op een tamboerijn te slaan, maar percussionist Panda geeft wel degelijk een extra dimensie aan de garagerock en zijn enthousiasme is er ook niet minder om. Dat enthousiasme geldt overigens voor de hele band - die speelt zoals je garagerock behoort te maken: vinnig, fel en met bakken inzet.
Binnen tien minuten druipen de zes bandleden van het zweet en trekt de drummer zijn shirt maar uit. Het enthousiasme van de Davila's werkt aanstekelijk: er wordt wild gedanst, gesprongen en meegebruld, al heeft niemand precies in de gaten waar de teksten over gaan. Het Spaans van zanger Sir Charles is veel te snel. Je kunt wel prima meeschreeuwen met de achtergrondvocalen waarmee de andere vijf de muziek van kleur voorzien. Tijdens het felle 'El Lobo' huilt het publiek als de wolven waar over gezongen wordt.
Natuurlijk helpt het ook dat Davila 666 over een serie nummers beschikt waar een vergelijkbare band als The Black Lips alleen maar kwijlend van jaloezie naar kan kijken. Beatgeoriënteerde liedjes als 'Basura' doen denken aan een vergeten Nuggetsklassieker en met meer rechttoe-rechtaan punkwerk 'Patitas' en 'Callejon' doorstaat de band de vergelijking met Jay Reatard met glans. Een veel beter geschreven liedje dan 'Obsesionao', dat de heren er in de hoogste versnelling doorheen raggen, zal dit jaar überhaupt niet meer geschreven worden.
Natuurlijk, voor vernieuwende elementen hoef je niet bij ze aan te kloppen; sixtiesbeat en punk zijn welbekende en maar al te vaak platgewalste straatjes. Maar als je het goed doet en over de juiste instelling beschikt is er maar weinig muziek die leuker is om naar te kijken. Dat is precies wat Davila 666 laat zien. Waar de Puerto Ricanen met Tan Bajo al voor een van de leukste platen van dit jaar zorgden, hebben ze die veertig betalende bezoekers ook maar mooi getrakteerd op een van de leukste optredens van dit jaar.
http://www.kindamuzik.net/live/d-vila-666/davila-666/21754/
Meer Davila 666 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/d-vila-666
Deel dit artikel: