Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tribute-avond in het Patronaat: terwijl Björn Again in de grote zaal ABBA doet herleven, worden in de kleine zaal de hoogtijdagen van Merle Haggard nog eens dunnetjes overgedaan onder leiding van zijn soundalike Dale Watson en the Hag's oude Telecastertovenaar Redd Volkaert.
Voordat de levende jukebox zijn rondjes gaat draaien warmt de uit Austin afkomstige singer-songwriter Danny Schmidt de zaal op. Hij is met zijn rommelige voorkomen en emotieve folksongs niet helemaal op zijn plek bij dit retrofeestje en verwart Watson in zijn aankondiging prompt met rockabillytornado Dale Hawkins. Het publiek staat bovendien al volledig in luidruchtige honkytonkmodus en overstemt Schmidt dusdanig dat het een pijnlijke aangelegenheid wordt.
Hardcore truckabilly Dale Watson weet wel raad met vervelende sujetten en wijst een wel zeer mondig heerschap met een terloopse Haggardreferentie direct het spreekwoordelijke gat: "The door swings both ways, partner!" Afgezien van dit akkefietje is de sfeer meteen opperbest vanaf het moment dat Dale met zijn op oude leest geschoeide gelegenheidsformatie het podium betreedt. Naast leadgitarist Redd Volkaert bestaat die uit voormalig BR5-49 frontman Chuck Mead en zijn maatje Mark Miller [foto links] op de doghouse bass.
Het is een los uit de pols spelend kwartet, maar wel met een vrachtwagenlading aan ervaring en de mooi meerstemmige en uitermate goed geoliede mix van honky tonk, western swing en hillbilly is dan ook de gehele avond schier onweerstaanbaar. Covers van Hank Williams ('I'll Never Get Out of this World Alive'), Johnny Horton ('Cherokee Boogie') en Lefty Frizzell ('Always Late') worden afgewisseld met werk van de recente albums van Watson en Mead. Uiteraard grijpen de heren ook terug naar de voor hen zo succesvolle jaren negentig, met respectievelijk 'Truckin' Man' en de BR5-49 kraker 'Little Ramona'.
Het is opvallend hoe terughoudend de ster van de show zich opstelt. Terwijl het meeste publiek ongetwijfeld voor hem is gekomen, geeft Watson ruim baan aan Mead, die aimabel en grappig is als altijd en lijkt op Robert Redford in een rol als handelsreiziger. Misschien heeft het ermee maken dat deze Europese tour op zijn einde loopt, maar Watson oogt wat vermoeid en zo schiet zelfs zijn traditionele rondje verzoeknummers er bij in. Jammer voor de trouwe fans, maar na twee enerverende sets en een toegift zal niemand zich bekocht voelen na dit avondje toprootsamusement.
http://www.kindamuzik.net/live/dale-watson/dale-watson-chuck-mead-redd-volkaert-mark-miller-danny-schmidt/19311/
Meer Dale Watson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dale-watson
Deel dit artikel: