Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het gaat goed met Daniel Johnston. Al denkt men daar in Paradiso toch anders over. Een galerie van zijn tekenkunst en een vertoning van een voortreffelijke documentaire over zijn leven, The Devil and Daniel Johnston genaamd, doen vermoeden dat de man met de zeis al om de hoek is komen kijken.
In 2004 verklaart de manisch-depressieve knuffelbeer zichzelf al dood met de titel van zijn album The Late Great Daniel Johnston: Discovered Covered, waarop tal van artiesten, waaronder Beck, Bright Eyes, Tom Waits en Eels, zijn indringende songs coveren. Nu lijkt de antiheld weer uit de dood herrezen, om zijn oude werk met een voltallig orkest aan de man te brengen. Wat meteen opvalt, is dat Johnston niet eerder zo bij de pinken was. Hij is erg goed bij stem, denkt niet langer dat er satanisten in de zaal aanwezig zijn en maakt grapjes om het ijs te breken. Natuurlijk vertelt hij nog steeds wel dezelfde mop, maar die is dan ook wel heel geestig.
Een korte soloperformance die voorafgaat aan het eerste optreden van de Europese tournee met The Beam Orchestra laat Johnston als vanouds horen. Als vervolgens elf getrainde muzikanten een overweldigende en behoorlijk jazzy soundtrack loslaten, zit er voor de gastheer weinig anders op dan rustig te gaan zitten en de aanwijzingen van de saxofonist te volgen. Tot grote tevredenheid van enkele aanwezigen is er een enorme behoefte om in het archief te duiken en worden nummers gespeeld die Johnston waarschijnlijk nu niet meer alleen zou kunnen spelen, zoals 'Wicked World' en 'Desperate Man Blues'.
Het is al met al een vreemde avond. Zo is er het Belgische voorprogramma Tommigun waarvan je je eigenlijk moet afvragen of ze geen ander moment kunnen uitkiezen om hun cd te presenteren. Ook is er dat merkwaardige orkest en zijn er de songs van Johnstons album Fear Yourself, dat de herinnering vers houdt aan de recent overleden Mark Linkous, die dit album produceerde.
Iedereen lijkt zich maar te willen bemoeien met Johnston, alsof zijn repertoire nu al vogelvrij is verklaard. Toch moet ook wel gezegd dat hij het erg naar zijn zin heeft. Bovendien is de waardering voor zijn werk nu groter dan ooit. Waarschijnlijk ziet men de cultheld ooit nog eens solo zijn 'hits' zingen zonder lessenaar en zingt iedereen weer mee.
http://www.kindamuzik.net/live/daniel-johnston/daniel-johnston/19993/
Meer Daniel Johnston op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/daniel-johnston
Deel dit artikel: